BRYLE’S POV
Nasaan na ba ‘yun?
I’ve been looking for Jairo... and of course, Tine as well.
I knew I saw her outside the ballroom, she was wearing that red gown but she walked fast without even entering the room.
And as for that best friend of mine, he texted me last night that he’ll meet me outside the ballroom before we go inside. So that we can at least take a photo together before everything starts.
Pero ilang minuto na akong naghahanap and yet, no sign of him. That’s why I decided to look for him while looking for Tine. But what if they’re together?
KRISTINE’S POV“Thank you, Bryle.”“Nah, it’s fine. You needed a friend, lucky you, I was available.”Medyo natawa ako. Naka-ilang minuto din akong tambay at ngawa sa kwartong yun. Paniguradong magang-maga na yung mga mata ko kakaiyak.Hanggang ngayon naman masakit pa rin eh, pero ewan ko ba... Pakiramdam ko kasi mas lalo lang akong masasaktan kapag pinagpatuloy kong balikan ang nakaraan.Hey, I still haven’t moved on, okay? Mahirap yun. Mahabang proseso yun.I&r
KRISTINE’S POVNaglalakad na lang akong mag-isa sa may hallway. After the dance, I asked Bryle if I can have my personal time na. There was something in his eyes that worried me.Pakiramdam ko, nasasaktan ko siya.Ayoko sanang pumunta sa school garden, yun na ata ang pinaka-ayaw kong lugar sa campus na ‘to, pero makulit ang mga paa ko at doon pa rin ako dinala.Tahimik yung lugar, walang mga tao, well, tao nga pala ako, so bale may isang tao.Lalapit na sana ako sa may bench pero may napansin akong kakaiba. Parang may nagalaw na something. Mukha siyang bubble na malaki at medyo nagalaw.
BRYLE’S POV“Another year, another girl,” sabi ni Sean habang nakatingin kay Cyril na may kausap na namang babae. The woman looks older than us.“Hindi pa ba kayo nasanay sa lalakeng ‘yan?” sagot naman ni JP. “Teka nga, naiinggit ako—Asaan pala si Nathan?”“For sure kasama si Xei, alam mo naman kung gaano ka-clingy yung taong ‘yun sa girlfriend niya,” litanya na naman ni Sean.It’s our final year as high school students and we plan on spending it as good citizens, but I don’t think it’ll happen.For some reason, Cyril still continued to be a flirt and I thi
KRISTINE’S POVOkay okay.Candles? Check.Locks? Check.Peaceful atmosphere? Check.I sat in the middle of the circle-formed candles. Hawak-hawak ko ang vial at ang papel. Tiningnan ko ang nakasulat sa likod na label ng bote.One Time Use Only.Ayy taray, so bawal magkamali!Ito na. Wala na talagang atrasan toh. Huminga ako ng malalim s
KRISTINE'S POVMaria Kristine Abella - 97'I sighed in contentment. Buti di pa ako bumababa sa 97 kahit na nagkaproblema last quarter. I smiled and walked away from Batch's list of honors.Lumapit naman ako sa bulletin board kung saan nandoon ang top 3 graduates last year.'Maria Kristine Abella - SalutatorianMotto: No to friends, no to parties, no to distractions, just study hard and love Dan Brown's books.'Medyo natawa ako sa motto ko. That's the reason why I'm always alone, I really don't like distractions and that includes socializing.“G-Good morning, Cha-Chad!” Narinig kong sigaw ng campus bullies kay Chad bago nila ito pinatid at hinayaang bumagsak sa lapag.
KRISTINE’S POVFinally, nakauwi na rin ako!Hay!! Ano na kaya tong gagawin ko ngayon?Tiningnan ko ang bote na binili ko kay lola magic.“Wag muna siguro ngayon. Andami ko pang assignments eh.”#StudyPersMunaLabLyfLeyterPinatong ko muna ang bote sa study table ko sa kwarto bago bumalik sa kusina at nag-ayos ng pang-hapunan ko.Miss ko na sila mama at papa.
KRISTINE’S POVNasaan ka nang hinayupak ka?! Kanina pa ako paikot-ikot dito sa campus.“Nasa klase ba yun? Teka—Umaattend ba yun ng klase?!”“Nakakabaliw na ba yung pagiging sobrang matalino?” may biglang nagsalita.Porkchop naman oh! Nasa corridor ako na papunta sa canteen, ako lang mag-isa, nasa klase yung ibang students. KAYA SINO YUNG NAGSALITA?!“S-Sinong nandyan? ‘Di ako natatakot sa multo!”
KRISTINE’S POVSasabihin ko ba? Kapag sinabi ko, ano namang mangyayari?Saka sino ba ako para sabihin sa kanya that his girlfriend is playing him?“Hay! Naguguluhan na ako!!” Pabagsak akong humiga sa kama at tumitig sa kisame.Simula nang makauwi ako, yun at yun pa rin ang laman ng utak ko. I was about to close my eyes when I remembered something.I don’t want Chad to get hurt. I don’t think he deserves to feel that pain. Tiningnan ko ang vial ng potion. Should I?