Chapter 4- Awkward

Isang haplos muli ang naramdaman ko sa aking likuran nang lumalim pang muli ang halik ni Mr. Lawrenceville sa akin. Pakiramdam ko ay hindi ko na mahabol pa ang hininga.

His hands couldn't stay in one place, naglalakbay iyon at mapanghanap. Mas lalo lamang akong napadaing nang ang kaniyang mga labi ay tuluyang dumapo sa leeg ko. Ang mga halik na iginawad niya ay para bang sa wakas ay nahanap niya ang parteng paborito at hindi na titigilan pa. He licked it and bite me there like he is teasing me.

I can't believe this is happening in a snap. Hindi ko masundan ang mga pangyayari, ang alam ko lamang ay hindi na ako makaalis pa sa sensasiyon at pananabik na nararamdaman.

Naglayo ang aming mga mukha nang tumigil siya sa paghalik. Nakapatong parin ako at ang damit ko'y bahagya nang tumataas sa pagkakahila tuwing lumalalim ang halikan namin. 

Mapupungay ang mga mata niya nang titigan ako, namumula ang pisngi at tenga na para bang nanggaling siya sa isang napakainit na lugar, init ng halikang aming pinagsaluhan.

Umawang ang kaniyang labi at para bang mas lalong namangha nang pagmasdan ako.

"You're a goddess in my eyes." He whispered while staring now on my lips. Para bang nabaliw siyang bigla roon.

"That lips looks sweet, and when I taste it, it is like a candy to me."

Parang gusto ko na lamang na lamunin ng lupa. How could he said that while we're on this position? I can't believe I give in to his lips. I can't believe we just kissed that deep and passionate when I used to figure this man all throughout working in his company. 

"Don't tell me you're shy now?" He smirked when he noticed that I can't stare back.

"You kiss so good, hmm." He added as he caressed my back down to my butt.

Tumayo siya sa pagkakaupo habang ang mga kamay ay nasa likod ko parin dahilan para mapaatras ako't mapatayo rin. Naroon parin ang kaniyang mga kamay at nakasuporta sa aking likuran. Muli niyang inilapat ang mga labi sa akin na para bang hindi pa sapat ang kaninang halikan.

Hindi na siya lasing, alam ko. He is on his right state of mind and I could even feel his boner now, damn. 

I closed my eyes tightly as his palm cupped my butt. I tiptoed to reach his lips and kiss him better. I encircled my hands around his neck. Naroon na naman ang mga labi niya sa leeg ko. Hindi siya nakontento roon at ibinaba niya ang aking puting blazer, revealing the strap of my sleeveless maroon dress. 

Nang makita niya ang itsura ko na wala ang blazer ay para bang napigtas ang lubid ng kaniyang pasensya. 

"Fuck, you're so hot. You've been messing my mind lately, don't ever get shy coz I can't stop now." He muttered more curses while he is now almost on my cleavage, kissing the sides and the every bit of my skin.

"Please," D***g ko nang tuluyan niya nang naibaba ang isang strap ng aking dress dahilan upang tuluyan siyang nagkaroon ng kalayaang paglaruan ang aking dibdib.

He started kissing my boobs like he is so pleased of seeing it. Nang dilaan niya ito nang dahan-dahan ay nabaliw na ako nang tuluyan. He then started sucking it like a baby who's been so starving the whole day and now I'm almost screaming because of the sensation he is giving me. I couldn't even breath properly now.

"Say my name when you moan," He whispered when he put his lips closer to my ears.

"Say my name," 

"Sir, uh baka-"

"What?"

"Baka may makakita sa atin." 

Hindi ko na halos makilala ang sariling boses. You're insane, Margarette. You fucking whore, panindigan mo 'to.

"Hmmm, don't worry. Now, say my name, Margarette" He whispered again while he is cupping my breast.

He cupped it again and caressed them that I could not even move anymore. I moaned again and again and I know he is so please about it.

"Please, Timothy." I moaned 

"You're fucking hot." He whispered and then suck my breast again. It's his favorite now. 

Mas lalo lamang akong napadaing sa mga sumunod niyang ginawa ngunit nang muling magpapatuloy na sana ay agad ko siyang bahagyang natulak nang may narinig na katok sa pintuan ng kaniyang opisina.

Tuluyang napihit ang doorknob noon ngunit hindi iyon agad nabuksan. Automatic kasi iyong nalalock pag may pumapasok sa loob kaya hindi mabubuksan ng taga labas.

"Sir, mag oovertime po ba kayo ngayong gabi?" It's the security guard of the building. 

Kalmado nang lumayo sa akin si Mr. Lawrenceville, he even pick my blazer and help me wear it again. Natarantar na ako sa sobrang kaba. Para akong nabuhusan nang malamig na tubig.

"Calm down, gorgeous. Nobody could see us here." He whispered while still fixing my blazer and making sure to cover me.

"Labasin mo na si manong at baka magtaka anong ginagawa natin dito." Tarantar kong utos sa kaniya dahil masiyado akong guilty na mayroon kaming ginagawang milagro rito.

"Why? Ano bang ginagawa natin?" He chuckled and I could not help but glare at him. He really finds this funny, huh?

Tinulak ko siya nang bahagya para dumaan at nang ako na mismo ang kumausap kay manong, but then he grabbed my wrist and stopped me from whatever I am going to do.

"Just stay here, I will talk to him."

Naglakad siya palapit sa pintuan at binuksan iyon. Hindi niya masiyadong nilakihan ang pagbukas. He calmly walk like he did nothing here inside with a woman who has a crush on him for a while now and doesn't realize it the whole time until being kissed and touch by the man.

"May niligpit lang po si Margarette, manong. Bababa na rin po kami, hindi po mag oovertime." Paliwanag niya rito at mukhang sumilip pa si Manong kaya nilakihan nito ang awang ng pinto upang ipakita akong nakatayo roon sa kaniyang lamesa at hindi alam ang gagawin.

I smiled awkwardly and waved to manong pero bago pa ito makakaway pabalik sa akin ay niliitan na ni Mr. Lawrenceville ang pagbukas ng pinto.

"Iyon lang ba, Manong? Bababa na rin kami mayamaya, may kailangan lang na tapusin." Aniya at nahimigan ko pa ang ngisi sa kaniyang boses.

Nag-usap pa silang saglit doon at tuluyan nang isinara ang pinto. Lumapit siya sa gawi ko at hindi na ako makatingin pa sa kaniya. I acted like I am fixing myself and finding for my purse.

"Hey, I will drive you home na. Should we go down now?" Aniya nang papalapit na sa akin.

I nodded without looking.

"Yeah, we really should." Sambit ko at ngayo'y tinignan na siya.

He stared at me for so long and I let a heavy sigh before looking away.

"Tara na," Sambit ko at nauna nang maglakad sa pinto.

He followed like a kid behind me until we reached the elevator.

What happened earlier kept flashing inside my mind every now and then. Hindi ko mapigilang hindi mamula tuwing naiisip ang nangyari kanina.

Fuck, Margarette! You almost had sex with your boss! Ano pa bang tawag doon? Uhm, MOMOL? 

We we're silent the whole time inside the elevator and I leaned against the elevator's wall behind me.

"You sobber now?" He suddenly asked and I glance at him while I am crossing my arms.

"I am not drunk." I replied and looked away.

"I was sobber since you made me drink the water." He uttered too, hindi makuha kung anong gusto niyang iparating.

"I am sobber the whole time" Dagdag niya kaya mas lalo na naman akong nawalan ng mga salitang sasabihin.

Hindi na ako nakasagot pa at hindi na rin nag-isip ng isasagot nang bumukas na ang elevator. We saw Manong sa ground floor. I greeted him with a smile and he smiled back. Narinig ko pang nag-usap sila ni Mr. Lawrenceville ngunit deretso lamang ang lakad ko sa parking lot.

I am not even sure if I should let him drive me home after what happened. Nababaliw na talaga ako! I don't even know if I regret what happened or I don't regret it but I am just too awkward to process it. It's Mr. Lawrenceville who I almost had sex with. I closed my eyes tightly and almost wanted to slap myself.

Hinayaan kong ihatid ako ni Mr. Lawrenceville sa kanto ng eskinita kung saan ako nakikitira. Tahimik kami sa loob ng kaniyang kotse at alam kong mas lalo ko lamang pinapailang ang sitwasiyon.

Kung hindi dumating si Manong sigurado akong hindi lamang iyon ang nangyari sa amin. Should I thank the universe about it or sulk that it sent us sign to stop?

"Where is your house? I want to drive you in front of your house." Aniya nang pinahinto ko na ang kaniyang sasakyan.

"I'm fine here, malapit na lamang ang amin. You don't have to worry." My voice is persistent why he didn't insist anymore.

Naglakad ako papasok ngunit napansin ko ang hindi niya pag-alis agad. Medyo malayo pa ang lalakarin ko kaya naisipan kong huminto at nagpanggap na sa bandang iyon na ang amin. I stopped there and pretended to face a gate near me and I never failed when I saw his Fortuner started to drive away.

I sighed in relief.

Fuck, this night. I am not sure if I enjoyed it or I will be filled with regrets the next coming days. 

Kinabukasan ay saka ko lamang naramdaman ang pagsakit ng ulo ko. Hindi agad ako bumangon dahil doon.

"Tinamad ka na ba magtrabaho, Margarita?" Tumawa si Melanie habang tinitigan ako sa higaang hinihilot ang sentido.

"Late ka atang umuwi kagabi? Baka nakakalimutan mong malapit na mga bayarin, 'wag mo sabihin iaasa mo na naman kay Nanay." Sarkastiko niyang dagdag pero gaya nang nakasanayan ay hindi na ako umimik pa.

"Papasok ka ba?" Muli niyang tanong na tinanguan ko lamang.

Si Melanie ay pinsan ko sa Father side. When Papa died, we live together with them in one roof. We do not have any resort but to ask help from them. Nang magkasakit si Nanay dahil sa depresiyon, mas lalong lumala ang paghihirap ko kasama nang mga taong ito na hanggang ngayon ay hindi ko gustong tawaging pamilya.

A family won't give you a hard time to survive, but instead it should give you courage to survive. Hindi ganoon ang mga taong araw-araw kong nakakasalamuha sa bahay na ito. 

"Bumangon na ba si Marga, Melanie?" 

Narinig ko pa ang boses ni Tiya Lina sa labas ng kwarto na siyang mas nagtulak sa akin na tiisin ang sakit ng ulo at bumangon na.

"Ito, nagbubuhay prinsesa pa rito." Sagot niya sa kaniyang Ina at umirap habang tinititigan ang sarili sa salamin ng kwartong pinagsasaluhan lamang naming dalawa na siya ring madalas niyang ipinagmamaktol. 

I could feel the throbbing of my head as I am heading to Coco de Lawrenceville. I don't have a choice, sayang ang araw at ayokong mabawasan ang sweldo ko't maraming bayarin.

Gwen was so energetic when I arrived at the building. Parang hindi uminom nang marami kagabi. 

"Ang aga ata ni Sir Timothy ngayon, tapos kanina ngumiti sa amin. Magugunaw na ba ang mundo at nagiging soft boy na siya? Ang gwapo niya pa naman ngumiti."

Napailing agad ako sa usapan nila. I tried to divert my attention and just forget what happened.

I wonder if he thinks about what happened. Sa paraan kung paano napakadali para sa kaniya ang nangyari sa pagitan namin, sigurado akong hindi iyon ang unang beses na nakipaghalikan sa isang babae. He is the type who plays and for sure it's not even his first time when it comes on sex. Napahinga ako nang malalim habang nasa loob ng elevator.

Hindi ko alam kung paano siyang pakiharapan ngayon. Kinakabahan ako at nalilito sa lahat ng isipin. I know it's nothing for him but of course, I am a woman and what we shared last night is not easy to forget. Oh God, of course it is not! 

Kung wala lamang ang nangyari para sa kaniya, then I should not think too much about it too. I think, I just need to act casual and normal and not make things awkward between us.