CHAPTER 147

Pagpasok sa loob ng kotse ay saglit lang na napasandal si Nadja sa frontseat. Himbing kaagad siyang nakatulog. Naalimpungatan siya at napalinga sa kanilang patutunguhan. May nadaanan silang makikipot na eskinita.

“Huh! akala ko ba didiretso tayo sa bahay.”

“Daan muna tayo sa mansion,” sabay kindat ng binata.

Napangiti lang ang asawa. Sumunod na lang sa gusto ng binata. Inalalayan niya ito pababa ng kotse. Pagpasok ng mansion ay niyakap ng mahigpit ni Victor si Nadja. Hinalikan niya ito at inihagis ang bag na hawak sa sopa.

“Na-miss kita Nadja!”

“Hindi ba tayo papasok muna sa kuwarto mo?” Aakyat pa sila ng hagdan.

“Puwede na ito kahit saan. Kahit dito sa carpet o sa ibabaw ng lamesa”

“Victor, hmmm…. ahhh, teka. Teka lang.”

“Ano? Bakit?”

“Umakyat na lang muna tayo.”

Ipinagpatuloy ng binata ang inumpisahan. Hinawakan niya si Nadja at mahigpit niya itong niyakap. Halos nakaliyad ang asawa habang hawak siya ni Victor sa beywang. Kumapit siya sa leeg at sinabayan ang lalaki. Kinarg