CHAPTER 10

TUMINGIN ang inosenteng bata kay Nadja. Ngumiti siya at kinuskos ang buhok ng bata. Kung sinuman ang kamukha ni Mackie tiyak na kamukha siya ng misteryosong lalaki na iyon.

“Why are we here, Mommy?”

“How do you like the place?”

“I love it here, Mom.” sabi ni Mackie.

“I love it here too, Mommy. Are we going to live here?” Tumingin si Nadja kay Nessa.

Hinawakan nito ang bata.

“Salamat sa inyo ni Cogie para tingnan ang mga bata tuwing aalis ako.”

“Wala pong problema, Ma’am Nadja. Kung hindi rin naman po dahil sa inyo ay hindi rin po giginhawa ang aming buhay. Para na po naming mga kapatid sina Holly at Mackie.” Napabuntung-hininga si Nadja.

Ibang tao pa ang tatrato sa kanya na parang pamilya.

“Hindi mo kailangang umalis sa lumang bahay. Ipinamana talaga iyan ni Mama kay Ate Sofia. Nagkataon lang na wala siya kaya ikaw ang puwedeng pansamantalang tumira diyan.”

Ayaw niyang dagdagan ang gulo sa pagitan nila ni Abby. Maraming beses na siya nitong sinugod sa bahay na iyon at ayaw n