Good news po hahaha... approve na po si Axel at Dahlia. waiting na lang po na maging visible sila sa app. Thank you po sa inyong lahat ❤️❤️❤️
XANDRO'S POVHindi ako makapaniwala kay Mireya. Medyo nahiya ako dahil gusto na pala niyang magpakasal. Pero may balak naman ako. "You're fired!" Galit na sabi ko sa secretary ko."Sir, wala naman po talaga akong ginagawang masama. Masyado lang pong masama ang ugali ng ex-wife niyo." Saad niya sa akin."Lumabas kana bago pa dumilim ang paningin ko at masaktan kita. Tigilan mo na ang kakasabi ng ex-wife dahil puputulin ko na 'yang dila mo!""S-Sir, diba type mo ako?" Tanong niya sa akin na ikina-init pa lalo ng ulo ko."What?! I don't like you!" hindi ko mapigilan ang sarili ko na sigawan siya."Sinasabi mo lang 'yan dahil sa Mireya na 'yun.""Kahit wala pa si Mireya ay hindi ako magkakagusto sa babaeng nagkukunwaring mahinhin pero haliparot.""Arghhh! I hate you!""Hate me all you want. I don't care! Now get out of my office!"Mabilis naman siyang lumabas. Kaagad akong tumawag kay mama. Dahil siya ang reason kaya hindi pa ako nagpo-prose kay Mireya. Gusto ko kasi na kumpleto ang pamil
MIREYA’S POV Suot ko ang isang napakagandang puting wedding gown at ngayon ang araw ng kasal naming dalawa ni Xandro. Sa loob ng maraming taon ay natupad rin ang pangarap ko na kasal. Ang kasal sa pagitan ng dalawang taong nagmamahalan. Noong kinasal kami noon ay alam ko sa sarili ko na minahal ko na siya. Hindi ko lang kayang tanggapin sa sarili ko dahil maikling panahon pa lang kami nagkakilala. Pero kahit na nakalimutan siya ng isip ko ay kilala na talaga siya ng puso ko. At ngayon ay dumating na ang araw na maglalakad ako papunta sa harap ng altar. Papalapit sa lalaking mahal ko. Ang lalaking hindi sumuko na mahalin ako. Sa lalaking kayang gawin ang kahit na ano para lang sa akin. Ginagawa ko ang lahat para lang pigilan ang sarili ko na umiyak. Pero sadyang traydor ang mga luha ko. Habang naglalakad ako ay nagsimula ng pumatak ang mga luha ko. Hanggang sa nakarating ako sa harapan niya ay umiiyak ako. Nakita ko rin na tumulo ang mga luha niya, na umiiyak rin siya. “I love you,”
MIREYA’S POV“Love, isama na lang kaya natin ang mga bata?” Tanong ko sa asawa ko.“Love, three days lang tayo sa hacienda.” Sagot naman niya sa akin.“Okay, pero bawal tayo mag-extend ha.” Saad ko sa kanya.“Opo,” malambing na sagot niya sa akin.Ganito ako kapag hindi ko nakikita ang mga anak ko. Nag-aalala ako sa kanila at hindi talaga ako mapakali. Pero ayoko rin naman kalimutan na isa rin pala akong asawa at kailangan ko itong gampanan. “Naku, anak. Minsan lang ang honeymoon niyo kaya mag-enjoy kayo. Malapit lang naman ang hacienda at anytime puwede kaming pumunta doon.” Saad pa sa akin ni mommy.“Okay, mom and thank you po.” malambing na sabi ko at hinalikan ko siya sa pisngi bago ako sumakay sa kotse ni Xandro.Habang nasa biyahe kami ay masaya kaming nag-uusap ni Xandro. Marami kaming alaala na binabalikan. Lalo na nung nanganak ako. (FLASHBACK)Alam ko na kabuwanan ko na pero gusto ko pa rin na pumunta sa school ni Miracle. Kahit na nahihirapan akong maglakad ay talagang mak
Hello po, kumusta po kayong lahat? Sana po ay nasa maayos kayong kalagayan. Lubos po akong nagpapasalamat sa inyong lahat na kumapit at sumama sa akin sa story na ito. Hindi man po madali ang lahat sa story na ito. Marami man akong pinagdaanan matapos ko lang ito ay masaya po ako na sinamahan niyo ako.Maraming salamat po sa bawat pag-add, pagbigay ng gems at pag-iwan ng comments. Sobrang na-appreciate ko po 'yun. Hindi po ako showy na tao pero sa loob ko ay sobrang nagpapasalamat po ako sa inyo. Kayo po ang dahilan kaya hindi ako sumuko sa story na ito.Sana po sa mga susunod ko pa na story ay samahan niyo pa rin ako. Hiling ko po ang lahat ng mga magagandang bagay sa inyong lahat. Ingat po kayo palagi at God bless you po!Mahal ko po kayo at see you po sa mga susunod kong story. Maraming salamat po! ❤️❤️❤️❤️AXEL & DAHLIA STORY (SECRETLY IN LOVE WITH MY BROTHER)
MIREYA'S POV"Mom, okay lang po ako dito. Don't worry about me. Kaya ko po ang sarili ko. I will take care of myself." Kausap ko ngayon si mommy."Nami-miss na kita, anak. Alagaan mo ang sarili mo. Huwag kang magpapagutom." Paalala niya sa akin kaya napangiti naman ako."Opo, uuwi ako this weekend kaya 'wag na po kayong malungkot—""Miss, matagal kapa ba? Ang haba na nga pila bibili ka ba o makikipag-usap ka lang d'yan sa phone mo." "Bye mom, call you later." Nagpaalam na kaagad ako kay mommy.Napalingon ako doon sa lalaking nagsasalita sa likuran ko. Halatang nagagalit na ito sa akin. Kaya mabilis akong bumili at umalis na kaagad. I'm living in a small community. I'm currently renting a small apartment and I worked in our company factory. Many people say that I am a heiress. Yes it's true dahil nag-iisang babae lang ako sa pamilya namin. But for me I want to live a simple life, a peaceful life. Malayo sa gulo at gusto kong gawin ang mga bagay na gusto ko. My parents are very support
MIREYA'S POVHabang nakatingin ako sa dalawang tao na naghahalikan ay naikuyom ko ang mga palad ko. Hindi ako pumasok at nanatili ako sa kinatatayuan ko. Pinanood ko lang sila at hinayaan ko sila sa ginagawa nila. They betrayed me. Hindi ko alam na inaahas na pala ni Andrea ang fiancee ko. Sa likod ng napakahinhin at inosente niyang mukha ay nagawa niyang patulan ang boyfriend ko.Tumalikod ako at bumababa na. Kaagad akong pumasok sa kotse at doon ako umiyak. Wala akong pakialam kahit na makita ako ni Alexandro. Nang maging okay na ako ay kaagad kong inutusan si Alexandro na umuwi na kami. Pasalamat naman ako dahil tulog na ang parents ko pagdating ko sa bahay."Salamat," saad ko kay Alexandro."Trabaho ko po 'yon, Miss." Sagot niya sa akin. Ngayon ko lang narinig ang mahinahon niyang boses. Ngumiti ako at umakyat na. Dito sa kwarto ko itinuloy ang pag-iyak. Nasasaktan ako dahil minahal ko siya pero paano niya ito nagawa sa akin? Ano bang dahilan niya para gawin ito sa akin? Malapit
MIREYA'S POVBumiyahe kami papunta sa Tagaytay. Hindi ako sumakay sa kotse ni Eric. Hinayaan ko si Andrea ang makasama niya. Gusto ko ipakita sa kanila na nagtitiwala ako sa kanila at para isipin nila na hindi ako naghihila sa pagtataksil nila sa akin. Si Alexandro ang driver namin ni Zio."So, what's your plan, Ate?" Tanong sa akin ng kapatid ko."My plan?" Kunwari nag-iisip ako sa tanong niya."Ate," tawag niya ulit sa akin."Secret, hayaan mo na lang na sila mismo ang maglantad sa mga sarili nila. Pupunta tayo doon para mag-enjoy." Sabi ko sa kanya.Narinig ko si Zio na nagbuntong hininga. Ako naman ay natulog lang habang nasa biyahe kami. Nagising na lang ako nang makarating na kami at gingising ako ng kapatid ko. Lahat kami ay tig-isang silid. Nasa vacation house kami nila Eric. "Hon, excited na ako sa kasal natin." Sabi sa akin ni Eric."Ako rin naman, hindi na rin ako makapaghintay." Nakangiti na sagot ko sa kanya pero sa loob ko ay sasabog na ako. I'm against to violence kay
MIREYA'S POV"Hon," tawag niya sa akin. Tumingin lang ako sa kanya at wala akong ipinakitang emosyon."Please, let me explain." aniya sa akin."Explain? Para ano? Sabihin mo sa akin ang mga kasinungalingan mo?" Sarcastic na tanong ko sa kanya."I'm sorry, pero ikaw talaga ang mahal ko. Inutusan lang ako ni Andrea. Please, honey." Sabi niya sa akin na kinatawa ko."Really? Huwag mo akong tawagin ng ganyan. Akala ko pa naman mahal mo ako. But I'm wrong, because you love me only for my MONEY. Hindi naman ako mayaman, ang kayamanan na gusto mo ay pagmamay-ari ng parents ko. So, stop now. Stop acting like you love me. Because you're not. I can't marry you," sabi ko sa kanya at mabilis na tumalikod para lumabas na sa simbahan.Pipigilan pa sana niya ako pero hindi siya hinayaan ng mga kapatid kong lalaki. Paglabas ko ay kaagad akong sumakay sa kotse. Doon pa lang ako nakahinga ng maluwag. Kaagad kong hinubad ang suot kong veil. "Saan po tayo pupunta, Miss?" Tanong sa akin ni Xandro.I pr