“Of course, walang problema madame. Ito talagang si miss Finama HAHAHA diba, okay lang naman sayo na si madame ang bahala.” I suddeny noticed his fake smile na parang sinasabi na tulungan ko siya. Ang lakas pa naman ng aircon pero yung pawis niya tagaktak sa noo.
“Ah okay na po pala”
Nagpaalam na si Chance na umalis because their classes might start already. After a couple of minutes ay natapos narin ang pangbobola ni Prof kaya nag-aya narin si madame na lumabas.
“Ah hija aalis na ako, pakibantayan nalang minsan si Chance baka may napapansin kang kakaiba. These past few weeks kasi ay mukhang matamlay siya sa bahay. Parang kapatid mona naman siya diba.” She smiled in a painful way kaya agad akong tumango, I know that hes very worried about his son kaso dina raw mahilig mag-open ng problems si Chance sa kaniya. KAPATID.
“Oy hala Ivy may group activities pala tayo. Buti napapayag ko si Prof na dito ka nal
“And the winner for Ms.Havian Colleges is……………candidate number 6! Miss.Ivy Cruz Finama!”I heard my name right? Its me who won. My eyes were already filled with tears but I cant let it out. Sayang ang make up! Mahal pa naman to. Napatingin ako sa pwesto ni Chance pero ayaw niyang umakyat, ano ipapahiya niya ba ako rito sa stage.“Calling for the parents and guardian of Miss Finama to put the sash” Ang tahimik ng crowd, ang lamig sa pakiramdam. Nasabi ko na kay mama at papa pero di naman ako nag e’expect ng sobra na umuwi sila, pero ang sakit pa rin eh.Mag-vovolunteer na sana ako para isuot ang sariling sash pero biglang umingay ang crowd. S-si mama at papa nadyan! Parang nag slow mo ang oras habang naglalakad sila papunta sa akin.“M-mama……P-papa…….”“Sobrang proud kami ng papa mo anak” wala na, sira na talaga
“Thank you pala ah,” sabi ko. “Welcome, do you want me to accompany you hanggang sa may pintuan niyo? Para hindi ka pakagalitan if ever, I think kasi nandyan ata ang papa mo dahil may ilaw na sa bahay niyo.” He said, dinungaw ko naman ang bahay namin at bukas nga ang ilaw. “No, It's okay. Sige na, at mukhang uulan pa ata oh.” I said, assuring him that I’ll be fine. Hinintay ko muna na makaalis siya, siguro nga nakauwi si papa ngayon dahil bukas ang ilaw sa bahay. At least may kasama naman ako ngayon sa bahay. Ngunit pagpasok ko ay nadatnan ko si Chance na nakahiga sa may sala. Bakit ba andito ang lalaking to? Kasi sa pagkaalala ko ay hindi naman daw siya pupunta. “Chance,” sabi ko at niyuyugyug siya para magising. Buti at nagising naman siya agad. “Ba’t ka nandito? Sana you informed me naman na pupunta ka para hindi ka naghintay ng matagal.” “Kala ko ba inaya mo akong mag dinner dito?” masungit niyang tanong. “Well, hindi mo na
After a week ng malibing si lola, we decided to visit her grave. Yes, pinalibing pa rin na min kahit na urn lang, she still deserve a proper burial naman. Nagdala rin kami nina mama ng food nang sa gayun ay dito na rin lang mananghalian. Kahit papano ay masaya kaming nagkwekwentuhan sa mga ala-ala namin noon kasama si lola, eh kesyo strikto daw nung nabuntis siya sa akin dahil sobrang dami ng pamahiin na kailangang sundin. Napasok naman sa usapan ang pag-alis ko sa susunod na taon. Oo nga pala at malapit na yun. Gusto nilang mag-isip muna ako ng Mabuti hanggat may buwan pa akong natitira, at kung gagawin ko lang daw yon dahil sa pera ay hindi na raw kailangan. Total ay makakabalik na raw si mama sa trabaho. Aaminin ko nung una that was the main reason why I am eager to win the pageant but as the time goes by, napamahal na rin ako. &n
Halos araw-araw kaming magkasama ni Chance sa school o sa bahay man. Mukhang wala naman atang kakaibang napapansin sa amin sila mama at papa na siyang pinagpapasalamat ko. Our relationship is not clear too, basta all I knew is I am entertaining his feelings towards me. Ayoko din siyang tanungin since ako naman talaga ang nag offer nitong kadramahan sa buhay at ako pa tong mas matanda. Dapat ako ang mas maalam sa ganitong bagay pero wala din naman akong experience. Kahit hating gabi na ay nagsasagot pa din ako sa pondok kong mga activities. Actually, okay na kung gugustuhin kung ‘di pumasok, tutal aalis din naman ako sa susunod na taon, bali ‘di ko na talaga matatapos tong school year. Pero gusto kong sulitin to, baka kapag magsimula na akong magtrabaho ay ma miss ko tong pag-aaral ko. Tiningnan ko ang oraasan at malapit nang mag 2 am. Kaya pala madalas na ‘tong pahikab hikab ko. Niligpit ko muna at inayos ang mga gamit ko sa bag, sabado naman bukas kaya hindi prob
“Nay, may tawag po sa cellphone niyo.” Sabay bigay ng anim na taong gulang kong anak.“Salamat ‘nak ha, balik kana sa kwarto tatapusin lang ni nanay ang labahan ko.” Ani ko ng nakangiti to assure him that I am okay. I was about to take the call when I noticed that his still standing there and waiting for me.Yumuko ako upang punasan ang butil ng pawis sa noo niya. Siguro kailangan ko na talaga na bumili ulit ng electricfan. I can’t help to remember his father everytime I’ll look at him, grabe walang tinapon ang batang ‘to.“Sige na Vince, I promise to sleep with you and Vayn once I take this call saka walang kasama ang kapatid mo doon anak.”“Goodnight nanay,” ani’ya kahit mukhang nag-aalangan pa sa pag-alis. Agad kong nakita sa screen ang number ni madame, kaya naman saglit akong pumunta sa may sala upang sagutin ang tawag.
“Nanay aalis ka agad?” malungkot na tanong ni Vince.“Oo ‘nak eh, sorry, hayaan mo babawi si nanay next time. Bye bye!” sabay halik sa noo nito.Tulog pa ang kambal nito dahil sa kakapanood kagabi ng barbie na siya ring nagpapuyat sa akin. Naku siguradong late ako nito sa trabaho ko ngayon. ‘Di ko rin matanggihan dahil alam bihira ko lang din silang makasama.Napatingin ako sa relo ko at napagtantong na 30 minutes na akong late sa trabaho kaya sigurado akong nagsisimula na ang mga iyon na mag agahan kaya lalo kong pinabilisan ang tricycle dahil nakakahiya naman na unang araw sa pagbalik nila ay agad akong late. Dali-dali kong tinakbo ang backdoor at dahan-dahan akong pumasok ngunit ‘di ko inaasahan na andun si chance at umiinom ng tubig.“Late employees shouldn’t be tolerated, hindi namin kayo pinapasweldo para maging batugan sa trabaho. Better be responsible n
“Happy Birthday to you, happy birthday to you, happy birthday, happy birthday Ivy!”“Yehey!”“Cheers to legal age!”“Happy birthday nak, dalaga na ang baby namin ng mama niya.” Emosyonal na sambit ni papa habang yakap ako.“Ang ganda mo nak, kaya habang lumalaki ka ay natatakot kami ng papa mo dahil alam namin na balang araw ay isa sa mga nakapaligid sayo ay baka hingin na ang kamay mo.”“Mama naman eh, birthday ko ngayon tapos tapos paiiyakin mo ko. Ano ba, wala pa ‘yan sa isip ko pero pag may dumating man syempre ‘di ko kayo iiwan. Kayo ata ang best partner in life ko.” Natatawang sabi ko.Napatingin ako sa handa ko. Masasabi ko talaga na pinag-iponan nila mama ‘to. Lahat ng naging kaklase ko ata andito. Thankful rin ako kasi kahit hindi ako mayaman ay diko naramdaman maging iba sa kanila. It’s get
Its Christmas eve, kaya naman andito kami sa mansion ng mga Revalde dahil busy sila mama. Lalo na at dito nagpasko ang iba pa nilang kapamilya, kumbaga reunion ata nila ‘to. Andito rin ako sa kusina at tumutulong kila mama, hindi man sa pagluluto at least sa paghuhugas may pakinabang ako. ‘Tsaka birthday rin ni Chance ngayon.“Anak ihatid mo pala ‘tong chips sa kwarto ni Chance. Nag-iinuman ata sila ng mga pinsan niya, bumalik la agad,” utos ni mama sa akin, ang bata pa nun ah, tapos nag-iinum-inom na. ‘Di bale pagsasabihan ko ‘yun sa susunod.“Sige ma, una na ako.”Grabe damang-dama ko talaga ang pasko sa mga dekorasyon ng bahay nila. Mula sa daanan, bintana, muwebles at chandelier paskong-pasko talaga. Ang sakit ng paa ko sana pala gumamit ako nung elevator nila. Kakatok na sana ako sa kwarto niya ng biiglaan itong bumukas.“Hi! Miss? Sabay lahad