After a week ng malibing si lola, we decided to visit her grave. Yes, pinalibing pa rin na min kahit na urn lang, she still deserve a proper burial naman. Nagdala rin kami nina mama ng food nang sa gayun ay dito na rin lang mananghalian. Kahit papano ay masaya kaming nagkwekwentuhan sa mga ala-ala namin noon kasama si lola, eh kesyo strikto daw nung nabuntis siya sa akin dahil sobrang dami ng pamahiin na kailangang sundin.
Napasok naman sa usapan ang pag-alis ko sa susunod na taon. Oo nga pala at malapit na yun. Gusto nilang mag-isip muna ako ng Mabuti hanggat may buwan pa akong natitira, at kung gagawin ko lang daw yon dahil sa pera ay hindi na raw kailangan.
Total ay makakabalik na raw si mama sa trabaho. Aaminin ko nung una that was the main reason why I am eager to win the pageant but as the time goes by, napamahal na rin ako.
&n
HAPPY NEW YEAR EVERYONE!
Halos araw-araw kaming magkasama ni Chance sa school o sa bahay man. Mukhang wala naman atang kakaibang napapansin sa amin sila mama at papa na siyang pinagpapasalamat ko. Our relationship is not clear too, basta all I knew is I am entertaining his feelings towards me. Ayoko din siyang tanungin since ako naman talaga ang nag offer nitong kadramahan sa buhay at ako pa tong mas matanda. Dapat ako ang mas maalam sa ganitong bagay pero wala din naman akong experience. Kahit hating gabi na ay nagsasagot pa din ako sa pondok kong mga activities. Actually, okay na kung gugustuhin kung ‘di pumasok, tutal aalis din naman ako sa susunod na taon, bali ‘di ko na talaga matatapos tong school year. Pero gusto kong sulitin to, baka kapag magsimula na akong magtrabaho ay ma miss ko tong pag-aaral ko. Tiningnan ko ang oraasan at malapit nang mag 2 am. Kaya pala madalas na ‘tong pahikab hikab ko. Niligpit ko muna at inayos ang mga gamit ko sa bag, sabado naman bukas kaya hindi prob
“Nay, may tawag po sa cellphone niyo.” Sabay bigay ng anim na taong gulang kong anak.“Salamat ‘nak ha, balik kana sa kwarto tatapusin lang ni nanay ang labahan ko.” Ani ko ng nakangiti to assure him that I am okay. I was about to take the call when I noticed that his still standing there and waiting for me.Yumuko ako upang punasan ang butil ng pawis sa noo niya. Siguro kailangan ko na talaga na bumili ulit ng electricfan. I can’t help to remember his father everytime I’ll look at him, grabe walang tinapon ang batang ‘to.“Sige na Vince, I promise to sleep with you and Vayn once I take this call saka walang kasama ang kapatid mo doon anak.”“Goodnight nanay,” ani’ya kahit mukhang nag-aalangan pa sa pag-alis. Agad kong nakita sa screen ang number ni madame, kaya naman saglit akong pumunta sa may sala upang sagutin ang tawag.
“Nanay aalis ka agad?” malungkot na tanong ni Vince.“Oo ‘nak eh, sorry, hayaan mo babawi si nanay next time. Bye bye!” sabay halik sa noo nito.Tulog pa ang kambal nito dahil sa kakapanood kagabi ng barbie na siya ring nagpapuyat sa akin. Naku siguradong late ako nito sa trabaho ko ngayon. ‘Di ko rin matanggihan dahil alam bihira ko lang din silang makasama.Napatingin ako sa relo ko at napagtantong na 30 minutes na akong late sa trabaho kaya sigurado akong nagsisimula na ang mga iyon na mag agahan kaya lalo kong pinabilisan ang tricycle dahil nakakahiya naman na unang araw sa pagbalik nila ay agad akong late. Dali-dali kong tinakbo ang backdoor at dahan-dahan akong pumasok ngunit ‘di ko inaasahan na andun si chance at umiinom ng tubig.“Late employees shouldn’t be tolerated, hindi namin kayo pinapasweldo para maging batugan sa trabaho. Better be responsible n
“Happy Birthday to you, happy birthday to you, happy birthday, happy birthday Ivy!”“Yehey!”“Cheers to legal age!”“Happy birthday nak, dalaga na ang baby namin ng mama niya.” Emosyonal na sambit ni papa habang yakap ako.“Ang ganda mo nak, kaya habang lumalaki ka ay natatakot kami ng papa mo dahil alam namin na balang araw ay isa sa mga nakapaligid sayo ay baka hingin na ang kamay mo.”“Mama naman eh, birthday ko ngayon tapos tapos paiiyakin mo ko. Ano ba, wala pa ‘yan sa isip ko pero pag may dumating man syempre ‘di ko kayo iiwan. Kayo ata ang best partner in life ko.” Natatawang sabi ko.Napatingin ako sa handa ko. Masasabi ko talaga na pinag-iponan nila mama ‘to. Lahat ng naging kaklase ko ata andito. Thankful rin ako kasi kahit hindi ako mayaman ay diko naramdaman maging iba sa kanila. It’s get
Its Christmas eve, kaya naman andito kami sa mansion ng mga Revalde dahil busy sila mama. Lalo na at dito nagpasko ang iba pa nilang kapamilya, kumbaga reunion ata nila ‘to. Andito rin ako sa kusina at tumutulong kila mama, hindi man sa pagluluto at least sa paghuhugas may pakinabang ako. ‘Tsaka birthday rin ni Chance ngayon.“Anak ihatid mo pala ‘tong chips sa kwarto ni Chance. Nag-iinuman ata sila ng mga pinsan niya, bumalik la agad,” utos ni mama sa akin, ang bata pa nun ah, tapos nag-iinum-inom na. ‘Di bale pagsasabihan ko ‘yun sa susunod.“Sige ma, una na ako.”Grabe damang-dama ko talaga ang pasko sa mga dekorasyon ng bahay nila. Mula sa daanan, bintana, muwebles at chandelier paskong-pasko talaga. Ang sakit ng paa ko sana pala gumamit ako nung elevator nila. Kakatok na sana ako sa kwarto niya ng biiglaan itong bumukas.“Hi! Miss? Sabay lahad
Summer na, kaya the Revalde are preparing for a vacation outside the country. Kaya nag-iimpake na ako nang gamit ni Chance, pa'no ang tamad. Tinawagan pa tuloy ako ni ma’am at sir dahil ayaw ni Chance ipagalaw ang mga gamit niya sa iba. “I’ll be gone for 2 months; I will miss you,” he said, and sight. “I’m gonna miss you too.” I’m currently working as a waitress and I didn’t know that it was owned by the sister of Dame. So basically, my days were not that bad because I have someone that I could talk to. Ang swerte ko nga kasi nag-iisa lang ang coffee shop na to dito sa province. “Where’s Chance? I haven’t seen him with you this days.” He asked. 
I’m in my college journey right now, I take up Business Management because that’s what the Revalde wanted for me. Good thing classmate pa rin kami ni Eyia, parehas kasi kami ng kinuhang course. Its lunch time already kaya as usual diritso na kami sa cafeteria, tinawag kami ni Dame kaya doon narin kami umupo. Siya narin ang kumuha ng order, kaya itong si Eyia todo sundot sa tagiliran ko. Pilit niyang tinuturo ang nasa dulong lamesa, pagtingin ko ay ang grupo pala ni Chance. Agad kong linipat ang mata ko sa papalapi na si Dame habang nasa likod niya ang tumutulong sa pagdala ng mga order namin. We never talked for the whole month, lalong iniiwasan kona rin ang pagpunta sa kanila. I know were not okay, but I think its better this way. Hindi rin naman nakakahalata sina mama kasi sabi ko busy lang kaming dalawa. Im happy for him to be seen with other gir
These following weeks has been tough to me, kinakamusta pa rin naman ako ni mama at papa pero sa mga tawag na lang. I understand, busy sila pareho at valid naman ang reasons nila. Ako na ngalang halos natutulog mag-isa sa bahay kasi si papa lagging kailangan nila sir, kahit siguro umayaw si papa ay wala siyang magagawa dahil kapos kami sa pera ngayon. I offered the half of my allowance to mama, at first ayaw niya, pero kalaunan ay tinanggap rin niya. Iyong ipon ko binigay ko na rin kay mama at papa, tulong ko na 'yon sa kanila para na rin sa pagpapagamot ni Lola. Tumatanggap na rin ako ng labahan para na man may pandagdag kita, pero syempre patago lang, I don’t want them to be worried about me, kaya ko naman ang sarili ko. Shit! Ang sakit ng mga sugat-sugat sa kamay ko, washing machine naman ang gamit ko pero kung halos gabi-gabi ay nabababad ang kamay ko sa sabon kaya siguradong bibigay rin.&nbs