Chapter 1

Ang maingay na boses ng mga kapatid ni Margeaux ang gumising sa kaniya, kahit inaantok pa ay bumangon na siya.

Kagabi ay pumunta siya sa isang party at madaling araw na nga siyang nakauwi. Sa sobrang ingay ng mga kapatid niya ay nagising siya, imbes na gustong-gusto na niyang matulog dahil nga kakauwi lang niya. Napakaistorbo talaga ng mga kapatid niya. Hindi ba nila naisip na natutulog ang kapatid nila?

She immediately went downstairs because she's starving.

"What the freak, you changed the color of your hair again?!" Umirap siya sa kaniyang kapatid nang marinig iyon kay Matthew.

"What's new? I always do like this," sabi niya pa at kinuha ang kaniyang cellphone. Bakit pa ba sila magtataka sa bunso nilang kapatid, eh lagi naman siyang ganiyan kapag bored. Iyan ang gustong-gusto niyang gawin.

"You should try a rainbow color, then?" Asar pa nito sa kapatid.

"Actually, I'm thinking of that." Matthew jaw dropped as he looked at his sister again. Natatawang lumingon si Claude nang marinig ang usapan ng mga kapatid niya.

"Are you fucking serious?" Matthew asked Margeaux. The girl just stared blankly and sat down. Matthew can't believe what her sister just said. Alam naman na nila na kapag ganiyan ang usapan ay seryoso talaga ang kapatid nila tungkol diyan.

"Kukulayan ko lang 'to, kapag nauna ka na," Margeaux said and smiled at Matthew. Claude laughed again and Matthew rolled his eyes to their brother.

"Stop laughing," he said.

"What? May pinapanood lang ako sa cellphone ko," Claude said to him.

"What is it? Porn?" Cohen inquired. He stood up from his seat and immediately approached Claude.

"What the fuck, dude?" Claude raised his brow and looked at Cohen. Umirap sa kawalan si Margeaux nang marinig ang pinag-uusapan ng kaniyang mga kapatid. Napatingin siya sa kaniyang cellphone. Kailangan niyang mapag-isa, napakaistorbo naman kasi nitong mga kapatid niya.

Her phone rang and she immediately answered the call. It's her friend, Keisha.

"Hello?"

"Girl, I thought you're still sleeping," sabi ng kaibigan niya. Napairap ulit ang dalaga nang maalala na naman ang mga kapatid niyang gumising sa mahimbing niyang tulog kanina.

"Nagising ako sa ingay ng mga kapatid ko," ani Margeaux habang nilalaro ang mga kamay sa lamesa.

Napatingin ang magkakapatid sa kanilang bunso, iniisip kung sino ang kausap ng kapatid nila. Hindi iyon pinansin ni Margeaux at nakipag-usap ulit sa kaniyang kaibigan. Kasama niya si Keisha kagabi sa party, at sobrang nag-enjoy sila kagabi.

"Ang swerte mo talaga! Kasama mo sa bahay si Cohen." Napairap si Margeaux nang marinig iyon aa kaibigan.

"Duh? Malamang, kapatid ko kasi siya?"

"I know! Sana naman makasama ko rin siya!" Naiimagine na ni Margeaux ang mukha ng kaibigan niya habang sinasabi ang mga katagang iyon. Kilalang-kilala na niya ang kaibigan at halos mabaliw ito sa Kuya Cohen niya.

"Oh, shut up," sabi niya sa kaibigan. Natawa naman si Keisha habang patuloy pa rin ang pagkukuwento sa kapatid ng kaibigan niya.

After the call, Margeaux went to the kitchen to eat. She prepared my milk, bread and banana. She's on a diet, so she don't eat rice for now. After this, she will go to the gym. It's Saturday, so it's gym time. Hindi umuwi ang mga magulang nila kagabi dahil masyado itong busy sa mga trabaho nila.

"Are you going to the gym?" Napatingin siya sa Kuya Matthew niya nang magtanong ito. Kinuha niya ang kaniyang tinapay at nilagyan iyon ng itlog sa loob.

"Yes," she answered. "Why?" Alam naman niyang pupunta rin ang mga kapatid niya sa gym. Ganun kasi ang bonding nila minsan.

"There's a girl, who always wait for me inside...uhmm she's like.." Tumaas ang kilay ni Margeaux nang marinig ang sinabi ng kaniyang Kuya. Alam naman niyang maraming babae ang mga kapatid niya, kaya bakit parang nag-aalangan itong isa niyang kapatid na magsabi sa kaniya tungkol doon sa babaeng nasa gym? May nagugustohan na kaya ang Kuya niya? In love na kaya 'to?

"Never mind," Matthew said and gave her head a tap. Nanlaki ang mata niya nang bigla na lang umalis ang kapatid, hindi man lang sinasabi sa kaniya ang tungkol doon. Napailing na lang siya at inayos na ang gamit niya para naman makaalis na siya.

Tinanong niya pa ang mga kapatid at sinabi lang nila na susunod na lang sila mamaya. Agad siyang lumabas ng mansiyon nila at pumunta sa kotse niya. Nakita niya pa ang pagsunod ng ilang bodyguard sa kaniya para tulongan siya. Umiling na lang siya rito at sinabing kaya naman niya.

Natanggap niya ang text ng kaibigan niya na hindi ito makakapunta sa gym. May importante itong meeting kasama ang mga board members, kaya naman mag-isa muna siya ngayon.

When she entered the gym, nakita niya ang ilang mga kaibigan ng mga kapatid niya. Ang ilan sa kanila ay patapos na at ang ilan naman ay nagsisimula pa lang sa kani-kanilang mga routine. Nang makita nila si Margeaux ay binati nila ito at kumaway pa sa dalaga. Nagtanong din kung nasaan ang kaniyang mga Kuya.

"Hi, Margeaux!" The other girl greeted her. Margeaux know the girl's face, but she don't know the name. She always saw the girl with Cohen, but she don't like this girl.

"Hi," sabi niya sa babae at ngumiti ng peke. Gusto na lang niyang matawa sa pagiging plastik niya sa babaeng nasa harap niya ngayon.

"I assume you forgot my name again," sabi ng babae sa kaniya. Ni hindi niya alam bakit todo ngiti ang babae sa kaniya.

"I'm sorry, I'm not really good at memorizing names," sabi pa ni Margeaux. Tiningnan niya ang reaksiyon ng dalaga. Kahit na magaling naman talaga siya ganun, ayaw lang talaga niyang makipagplastikan sa babaeng nasa harap niya.

"It's okay," sabi ng babae at ngumiti ulit sa kaniya. "I'm Eunice." They did shake hands after that. Margeaux didn't say anything and ignored Eunice completely. Obviously, ayaw niyanv mapalapit sa kaniya ang babae at lalong-lalo na ang makipag-usap.

After her routine, she took her tumbler to drink some water. She didn't saw Eunice, and she's thankful about that. She don't want to see that girl. Naiinis siya sa presensiya ng babaeng iyon. Kaya mabuti na iyong hindi niya ito makita.

Kinuha niya ang kaniyang cellphone at nakitang nagtext sa kaniya si Keisha. Sinasabing kumain daw sila ng dinner mamaya, at treat daw ni Keisha iyon. Nagreply na siya agad sa kaibigan at nang itago ang phone sa kaniyang bag ay nakita niya si Blaze, isa sa mga kaibigan ng kaniyang mga Kuya. Nakabalik na pala ito rito sa Pinas?

May kasama pa itong lalaki na pamilyar din sa kaniya. Hindi lang niya maalala kung saan niya ba ito nakita.

Natanggap ni Keisha ang reply ng kaibigan niya sa kaniya. Pumayag naman ito na mag-dinner sila mamaya. Gusto lang niya i-treat ang kaniyang kaibigan. Gusto rin kasi niyang makita ang Kuya ni Margeaux. Alam naman niyang playboy ang lalaki pero hindi rin niya mapigilan ang nararamdaman para sa binata. Ayaw na ayaw nga ni Margeaux ang ideyang iyon, pero wala naman itong magagawa.

"Ma'am, someone's looking for you." Napatingin siya sa kaniyang secretary nang sabihin iyon sa kaniya. Tumango siya sa sekretarya at tinawag na nga nun ang naghahanap kay Keisha.

Nanlaki amg kaniyang mata nang makita kung sino iyon. Si Blaze iyon! Anong ginagawa ng lalaking 'to rito? Ang buong akala ni Keisha ay hindi na babalik ang lalaki sa Pinas. Bakit narito ito ngayon dito? Iyon ang sinabi sa kaniya ng lalaki nang maghiwalay sila. Na hindi na ito babalik pa.

Umalis ang sekretarya ng dalaga at naiwan sila sa loob ng office. Mabilis ang tibok ng puso niya at nagsimula iyon nang makita niya ulit ang lalaki, makalipas ang ilang taon. Hindi niya maintindihan ang nararamdaman ngayon, nakita niya ulit ang lalaking dati niyang minahal. It's been 4 fucking years!

"What are you doing here?" She asked the man.

Hindi siya makapaniwala na nasa office niya ang lalaki. How did he know that she's working here? Keisha sighed and rolled her eyes. Of course, these are her parents building and Blaze parents are friends with Keisha's parents. The man was also a friend of Sanders brothers.

"It's been years..." he said. Keisha almost laughed because of what Blaze said. She don't know why the man is here.

"Don't bullshit me, Blaze. What the fuck are you doing here?" She asked the man again.

"I just want to see if you're doing fine," Blaze said.

"Nakita mo na ako, sa nakikita mo naman. Maayos ako ngayon. Buhay pa rin ako, Blaze."

Paano kaya niya nagagawang kumalma ngayon, samantalang si Keisha ay hindi na mapakali. Gustong-gusto niyang sumigaw, magalit, at saktan si Blaze. Ilang taon na ang lumipas pero bakit ganito pa rin ang nararamdaman niya. Kinabahan siya kanina nang makita ang lalaki.

It's been years since the last time they saw each other. When Blaze told Keisha that he needed space because he was tired about their relationship. He told her he's leaving this country, and now he's in front of Keisha. Asking if she is okay? Just, what the hell?

"I'm glad, you're okay now," sabi pa ng lalaki sa kaniya.

Hindi malaman ni Keisha kung sinasabi ba ito ng lalaki ng buong puso o baka naman gusto lang niyang makita ang reaksiyon ni Keisha.

"Kung wala ka ng sasabihin, you can leave now," sabi niya sa lalaki at tinuro ang pintoan ng kaniyang office. Mabilis na naman ang tibok ng puso niya at hindi niya alam kung bakit. Hindi siya makapaniwala na nakita ulit ang lalaki makalipas ang ilang taon. Bigla-bigla na lang itong sumulpot sa kaniyanh harapan.

"It's nice to see you again, Kei," he said and smiled at Keisha genuinely. Bumilis ulit ang tibok ng puso niya dahil doon. Naglakad na palabas ng kaniyang office ang lalaki. She immediately took the glass of water and drank it. Pakiramdam niyang mawawalan siya ng huwisyo dahil sa lalaki.

"Calm down, okay?" She said to herself. Kailangan niyang kumalma.

Naglakad papasok ng restaurant si Margeaux at agad na nakita ang kaibigan niya. Napansin niya na para bang may kung ano sa kaibigan niya. Wala kasi ito sa sarili at malalim ang iniisip. Kung hindi ata siya nagsalita ay hindi malalaman ni Keisha na dumating na siya. Mukhang okay naman ang kaibigan niya kanina nang mag-aya 'to sa kaniya kanina, pero ngayon ay hindi na niya maintindihan ang babae.

"Is everything okay?" She asked her bestfriend. Nakatingin lang siya sa kaibigan, baka naman ay pagod lang ito sa trabaho.

"I'm fine," Keisha said. Tumango si Margeaux sa kaniya, pero ramdam pa rin niya ma may problema ang kaibigan. Hindi na lang niya iyon tinanong dahil kung gustong mag-share ng kaniyang kaibigan ay kanina pa nito iyon ginawa.

"So, what's the occasion? Why did you treat me?" She asked her friend to divert the topic.

"Nothing, I just want to treat you," Keisha said to her. Tumango ang dalaga at nagsimula na nga silang kumaing dalawa.

Lumingon siya sa paligid at nakita ang isang lalaking pamilyar sa kaniya. Ito iyong nakita niya kanina na kasama ni Blaze? May kasamang babae, girlfriend niya siguro?

"What is it?" Tanong ni Keisha sa kaibigan nang mapansin nitong may tinitingnan si Margeaux. Nang tingnan ni Keisha kung saan nakatingin ang kaibigan ay nanlaki ang kaniyang mata. Muntik pa siyang masamid dahil sa nakita niya.

"What?" Tanong ni Margeaux sa kaniya. Bumaling sa kaniya si Keisha at umiling. Kumunot ang noo ng dalaga sa kaibigan. Alam niyang may gustong sabihin sa kaniya si Keisha. Nakita pa ni Margeaux na tumingin sa kanilang gawi ang lalaki at nagulat din ito nang makita niya ang dalaga. Hindi alam ni Margeaux kung kilala ba siya ng lalaki o ano ba.

"Do you know that man? He kept on looking at me," sabi ni Margeaux sa kaibigan. Keisha looked at the man again, and then looked at Margeaux.

Nagtataka si Margeaux sa kinikilos ng kaibigan kaya naman napailing na lang siya at hindi na pinansin ang lalaki. Hindi naman niya kilala ang lalaking iyon, pero pamilyar ito sa kaniya. Hindi lang niya alam kung saan ba niya nakita o nakilala ang lalaki.

Baka naman kaibigan din ng mga kapatid niya, dahil nakita naman niya ito kanina kasama iyong si Blaze. Nang tingnan niya ulit ang kaibigan ay hindi na ito makatingin sa kaniya. Kumunot ulit ang kaniyang noo.

"Are you okay?" She asked Keisha. Hindi naman niya alam kung anong iniisip ng kaibigan niya ngayon, gusto lang niyang malaman kung okay lang ba ang kaibigan. At first, she invited Margeaux here for a dinner and now Keisha's acting weird. Maybe, there's really something wrong?

"I'm fine, I'm just not feeling well," she said to Margeaux. Tumango siya kay Keisha pero hindi niya iniwas ang tingin sa kaniyang kaibigan. Gusto lang niyang makasiguro kung okay nga ba talaga ang kaniyang kaibigan.

As she looked around. Margeaux saw the man looking at her, hindi niya na lang iyon pinansim at nagpatuloy na sa pag-kain. Hindi nga niya kilala ang lalaki, kaya naman nawewerdohan siya dahil tingin ito nang tingin sa kaniya.

"You want to go home?" Margeaux looked at Keisha, when she asked her that.

"I should be the one asking you that," she said to her bestfriend.

"I'm fine," Keisha said and smiled at Margeaux. Hindi niya alam kung anong nangyayari sa kaibigan niya, nag-aalala siya rito ngayon.