"Nasaan si Lilia?" tanong ni Amelia nang hindi n’ya makita ang isang kaibigan. "Nagbanyo lang," sagot sa kanya ni Noah na abala sa pagsubo ng french fries nito. Kaagad na nagtungo si Amelia sa banyo at hinanap ang matalik na kaibigan. Pagpasok n'ya palang ay rinig na n'ya ang mahinang paghikbi ng kung sino sa isa sa mga cubicle. Alam n'yang si Lilia ang umiiyak. Imbis na katukin ito ay mas pinili n'yang umalis na lang. "Hoy! Saan ka pupunta?" tanong sa kanya ni Noah nang makitang paalis na s'ya. "Yong pangbayad sa kinain namin!" "Palista muna!" Balik na sigaw ni Amelia bago tuluyang umalis. Wala naman talaga s'yang balak na magtagal pa 'ron dahil sigurado s'ya sa mga oras na 'to ay baka tumawag na si Torre sa pulis para ipa-blater s'ya matapos n'yang basagin ang mukha nito. Gusto n'yang makausap si Lilia patungkol sa totoong nangyari pero nagbago na ang isip n'ya ng marinig itong umiiyak. She'll fight for her. Hindi n'ya pipiliting hingian ng statement si Lilia dahil mas lalo
“Ano ba, Amelia! Matulog ka na!” iritabling utos ni Kraner sa katabing dalaga. Pilit kasi nitong inaalis ang unan na nasa pagitan nilang dalawa. Nilagay n’ya ‘yon para bigyang distansya ang katawan nila dahil nagpupumilit si Amelia na yumakap sa kanya. “Ano tayo? Teenager? Alisin na kasi natin ‘to!” Maktol ni Amelia. “No. Kapag inalis mo ‘yan ay pababalikin kita sa kwarto mo. Sige, pumili ka.” “You already finger f*ck me! Ngayon―” “Amelia!” Padabog na tumalikod ng higa si Amelia dahil sa pagka-irita sa lalaki. (Akala mo naman hindi n’ya nilalaplap labi ko. Hmp! ‘E sarap na sarap nga s’ya kung makahalik sa akin. G*go rin ih!) Pinilit ni Amelia na makatulog pero lumipas ang ilang oras ay nanatiling dilat ang mga mata n’ya. Pasimple s’yang lumingon kay Kraner para I-check kung tulog na ito. Napasimangot s’ya ng makitang nahihimbing na ito samantalang s’ya ay mulat na mulat pa rin. Maingat s’yang gumalaw paharap sa binata bago dahan-dahang tanggalin ang unan na nakaharang sa gitna
Dinagsa ng mga reklamo at report si Torre matapos malaman ng ilang mga estudyante ang isinampang kaso ni Amelia sa matanda. Nag-file na rin ng warrant of arrest ang pulisya kay Torre dahil sa mga lumitaw na rape victim nito hindi lang sa University na pinapasukan ni Amelia kundi sa una pa nitong pinagtrabahuhan na eskwelahan. Patong na patong na kaso ang kakaharapin ni Torre at sigurado na si Amelia sa pagkapanalo n’ya sa korte. “Saan n’yo gustong kumain? Libre ko na!” Masayang pahayag ni Amelia. “Ayan na naman! Scam na naman ‘yan!” singhal sa kanya ni Noah. “Totoo na nga ‘to. Let go bar hopping! I-celebrate natin ang pagkakakulong ng gurang na ‘yon!” “Libre mo talaga?” tanong ni Noah na ikinatawa naman ni Lilia. Naninigurado ang binata na hindi na s’ya tatakbuhan ni Amelia. “Kulit.” “Tara na!” Hinanap ni Amelia ang kanyang bodyguard sa paligid. Alam n’yang nasa sulok-sulok lang si Kraner at nakamasid sa kanya mula sa malayo. Ayaw n’ya naman talagang mag-ala ninja ito habang
“Anak, umuwi ka muna. Kagabi ka pa walang maayos na tulog at pahinga,” pahayag ng ina ni Amelia. “Nandito naman ang mga pinsan ni Kraner para alagaan s’ya. You need to home, baby and rest. Hanggang ngayon ay suot mo pa rin ‘yang duguan mong damit.” “I’m fine mom. Hihintayin kong magising si Kraner,” pagmamatigas ni Amelia. Stable na ang kondisyon ngayon ni Kraner matapos ang ilang oras nitong operasyon. Bukod sa tama nito sa hita at may tama rin ito sa likuran ang binata dahil sa pagsalo nito ng bala na dapat ay para sa kanya. Pasalamat na lang s’ya dahil hindi natamaan ang spinal cord nito, ganun din ang mga internal organs nito dahil kung hindi ay baka nag-aagaw buhay na ito ngayon. Ilang oras na ang lumipas matapos ang operasyon ni Kraner pero hindi pa rin ito nagigising. Mas nauna pang magising si Noah na may tama sa sikmura kesa kay Kraner. She’s blaming herself. Kung nakinig sana s’ya sa sinabi nito edi hindi sana naging malala ang sitwasyon nito ngayon. S’ya lang dapat an
“You’re here!” magiliw na saad ni Gabriel ng makasalubong n’ya si Amelia. “Bakit ngayon ka na lang ulit pumunta? Porket ba wala si Kraner dito kaya hindi ka na madalas bumisita rito?” “I’m just busy,” sagot ni Amelia sa kaibigang pulis. “May naiwan nga pala ako sa office ni Kraner. Kukunin ko sana.” Wala s’yang napala sa apartment ni Kraner bukod sa pagsinghot n’ya sa damit nito kaya naman pumunta s’yang headquarter, nagbabakasakaling makapasok s’ya sa opisina ni Kraner at makuha ang pakay n’yang impormasyon. “Ano ba ‘yon? I’ll get it for you. Bawal kasi magpapasok kung wala ‘yong may-ari ng opisina.” “Hahanapin ko pa kasi kung saan ko na ilagay. Mabilis lang ako, promise,” pangungumbinsi n’ya kay Gabriel. “Kraner’s looking for you. Tinatanong n’ya kami kung pumupunta ka ba raw dito? Bakit hindi ka bumubisita sa kanya? May-LQ na naman ba kayo?” “Walang kaming LQ,” tanggi n’ya. (LQ? Para lang ‘yon sa mga mag-jowa.) “Come on, can I go to his office? Please?” “Come,” saad ni Ga
Hindi na hinintay pa ni Kraner ang pahintulot ni Amelia. Pumasok s’ya sa loob ng condo nito na seryoso at umiigting ang panga. He’s pissed. Hindi nila ma-contact ang dalaga mula pa kanina. Alalang-alala rin na nag-report sa prisinto ang mga magulang nito kahit dalawang oras palang itong missing in action.“What the hell are you thinking, Amelia!”“Ano na namang problema mo ah? At bakit ka ba nandito?” mahinong tanong n’ya.“Gan’yan ka ba talaga? Wala kang pakialam sa nararamdaman ng ibang tao? Alam mo bang halos magpatawag ng search and rescue ang mga magulang mo dahil bigla ka na lang nawala at hindi ma-contact! Halos himatayin na si tita kanina kakahanap sa’yo!”Napahilot sa kanyang sintido si Amelia. Hindi n’ya akalaing ganun ka-praning ang mga magulang n’ya.“Alalang-alala rin sa’yo ang dalawa mong kaibigan dahil hindi ka sa kanila nagpaparamdam. Don’t a be self-centered brat. Umuwi ka. Hindi ‘yong puro na lang problema at sakit ng ulo ang dadalhin mo sa mga taong nag-aalala sa’yo
She's still disoriented and dowsy when she gets up to bed. Lumabas s’ya ng kanyang kwarto para pagbuksan ang taong nasa labas. May usapan sila ng kanyang ina na magkikita sila ngayong araw pero hindi n’ya akalaing gan’to ito kaaga. It’s just 6am in the morning! Sa pag-aakalang ina n’ya ang nasa labas ay kaagad n’ya itong pinagbuksan ng pinto. “Ikaw na naman.” Iritabling saad ni Amelia ng makita ang lalaking kaharap n’ya ngayon. Akmang pagsasarhan n’ya na sana si Kraner nang mabilis nitong iharang ang sapatos sa pinto. “Let’s talk,” malumanay na saad ni Kraner. Ilang beses na n’yang sinusuyo si Amelia pero sa tuwing sinusubukan n’ya itong kausapin ay hindi naman s’ya nito pinagbubuksan ng pinto…ngayon lang dahil nagkamali ito ng hinala. “No,” madiing sagot ni Amelia. “Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?!” asik n’ya ng pwersahang itulak ni Kraner ang pinto saka ito walang pasintabing pumasok sa loob ng unit. Napansin ni Amelia na wala ng gamit na saklay si Kraner pero paika-ika pa
“S-Stop. H-Hindi ako marupok,” pinilit n’yang alisin ang kamay ni Kraner na nasa ibabaw ng dibdib n’ya pero hindi ito nagpatinag. Para bang sinisiliban ang katawan n’ya. Hindi n’ya akalaing si Kraner pa ang unang nag-first move sa kanilang dalawa na dati naman ay gawain n’ya. Kung alam n’ya lang ay noon pa sana s’ya nagpahabol rito. Narinig ni Amelia ang mahinang pagtawa ni Kraner habang humahalik ito sa leeg n’ya kaya napasimangot s’ya. “Oo na. Hindi ka na marupok.” Natatawang pahayag ni Kraner. “Y-You’re making fun of me!” maktol ni Amelia. “Nagtatampo ka pa rin, hmm?” “Oo! G*go!” “Okay.” “Anong okay?” kunot-noong tanong ni Amelia. “Gagawan ko ng paraan para hindi ka na magtampo,” masuyong pahayag nito sa kanya. Hindi mapigilang manibago ni Amelia sa ipinapakita ngayon sa kanya ni Kraner. Hindi n’ya akalaing talagang susuyuin s’ya nito na hindi naman nito dati ginagawa sa kanya. Kahit ata lumuha na s’ya noon ng dugo ay hindi s’ya nito papansin pero ngayon… (Hita at likura