Sa paglabas ni Kraner sa opisina ng kan’yang hepe ay kaagad na naagaw ang atensyon n’ya ng mga nagsisitakbuhang mga pulis. “Anyare? May terrorist attack ba?” tanong ni Inigo ng makita rin ang komusyon. “Baka may chicks na bumisita bukod kay Amelia,” pahayag ni Gabriel dahilan para makatanggap s’ya ng masamang tingin mula kay Kraner. “Charing lang!” Pagbawi n’ya sabay iwas ng tingin sa kaibigan. Kaagad na hinarang ni Daniel ang isa sa mga pulis para tanungin kung ano ang nangyayari.“Dadalhin dapat sa interrogation room si Boris, sir pero biglang na lang itong nanlaban kanina.” “May nasaktan ba s’ya? Nasaan na s’ya ngayon?” sunod-sunod na tanong ni Gabriel. “Dalawang pulis ang sugatan dahil sa pagpupumiglas n’ya. Nakatakas s’ya at ngayon nga…” Bumaling ang pulis kay Kraner at doon palang ay nagkaroon na s’ya ng masamang hinala. Hindi na hinintay pa ni Kraner ang sunod na sasabihin ng pulis at kaagad na nagtungo sa kanyang opisina para puntahan ang babaing iniwan n’ya roon. May ka
“Amelia!” sigaw ng kanyang ina nang pumasok ito sa kwarto n’ya. “Ano itong nabalitaan kong nakulong ka raw?” Mas naging visible ang wringkles ng kanyang ina dahil sa pagkunot ng noo nito sa kanya. “Mom, can we talk about this tomorrow, please? I’m tired,” pakiusap ni Amelia habang nakadapa sa kanyang kama. “No! Let’s settle this first, Amelia! Sinong kriminal na naman ang hinabol mo, huh? Hindi ka ba talaga titigil sa pagpapahamak sa sarili mo? Anak naman…” “M-Mom.” Kaagad na nilapitan ni Amelia ang ina nang marinig ang mahina nitong paghikbi. “Please, stop worrying about me.” “How can I? Ikaw na lang ang meron kami ng papa mo kaya masisisi mo ba ako kung bakit ako nagkakaganito?” “T-This for k-kuya, mom.” “No! Stop looking for his killer. Hindi ka pulis para ilagay mo sa panganib ang sarili mo! Sa tingin mo ba ay matutuwa ang kuya mo kung nakikita ka n’ya ngayon?” “K-Kuya Lucas will understand.” “Amelia!” Muling tumaas ang boses ng kanyang ina. “They’re not doing anything, m
“What the hell Amelia!” sigaw ni Kraner nang makitang naghuhubad na ng damit n’ya si Amelia. Naglilikot ito ngayon sa shotgun seat habang pilit na inaabot ang zipper ng kanyang damit. Mabilis na naupo si Kraner sa driver seat at pinigilan ang dalaga. “Huwag ka ng pakipot, Kraner.” Humagikgik si Amelia. Bakas sa mukha at kilos nito ang matinding kalasingan dahil sa dami ng alak na kanyang ininom kanina. “Sh*t!” mura ni Kraner ng sampalin s’ya bigla ni Amelia. Pilit n’ya kasing isinusuot sa dalaga ang seatbealt nito. “Sowri, masakit?” Hinaplos ni Amelia ang pisngi ni Kraner saka n’ya ito pinatakan ng mabilis na halik. “Ang likot mo kashi,” dugtong pa nito. “Ako pa ngayon ang malikot? Huwag ka nang iinom ulit. Please lang,” pakiusap ni Kraner habang minamasahe ang kanyang batok. Muli n’yang tinitigan ang katabing babae na namumungay ang mga mata dahil sa kalasingan. “Sino ang kaninang lalaki na kausap mo sa labas ng bar?” “Kish muna.” Ngumuso si Amelia at hinintay ang ibibigay na h
“ANO na namang pakulo ‘to, mom?” iritabling tanong ni Amelia nang marinig ang sinabi ng kanyang ina patungkol sa dinner date nilang dalawa ni Kiel bukas ng gabi. “Busy si Kiel sa trabaho n’ya kaya ‘wag n’yo nang gambalain ‘yong tao.”“We already call him, Amelia. Pumayag s’yang makipag-dinner date sa’yo.”“E ako? Tatanungin n’yo ba ako kung papayag ako?”“Amelia!” sita sa kanya ng kanyang ama. “Huwag mong magtataasan ng boses ang mama mo!”“Sa tingin n’yo ba ay mapipigilan ako ng arrange marriage na ‘to sa paghahanap sa pumatay kay kuya? Kahit pa ikulong n’yo ay at itali kung saan ay gagawa ako ng paraan para bigyang hustisya ang pagkamatay ni kuya Lucas! Hindi ang arrange marriage na ‘to ang pipigil sa akin na gawin ang mga gusto ko!”“Sige! Magmatigas ka! Tandaan mo, ikaw at ang kasal n’yo ni Kiel ang magliligtas sa Steinfeld Empire. Kung ayaw mong mawala sa mga kaibigan mo ang kompanya nila ay gagawin mo ang napagkasunduan ng pamilya natin sa kanila!”Pumayag s’ya na maipakasal kay
“Kuya, I told you West port tayo. You’re taking a wrong road,” untag ni Amelia sa taxi driver. Noong una ay akala n’ya may shortcut lang itong dinadaanan pero nagkamali s’ya. Lumalayo na sila sa dapat na pupuntahan n’ya. “West port, huh? At ano naman ang agenda mo sa lugar na ‘yon, Amelia?” Nagsitayuan ang balahibo ni Amelia nang marinig ang malalim at seryosong boses na iyon ni Kraner. Sa sobrang lamig ng boses nito ay nanginig rin s’ya. “A-Anong…p-paanong…” “Answer me, Amelia. Anong gagawin mo sa West port?” Mabilis na ipinarada ni Kraner ang taxi sa tabing kalsada bago lingunin ang babaing kasama n’ya na nakaupo ngayon sa backseat. “P-Pakialam mo ba! Pwede ba Kraner, ‘wag mo nga akong papakialaman sa mga desisyon ko!” Nagsalubong ang mga kilay ni Amelia nang hindi n’ya magawang buksan ang katabing pinto. “Open the door, Steinfeld! Lalabas ako!” “No. Not until you tell me what you’re up to.” “You’re busy, right? So why the hell you’re here?! Akala ko ba wala kang panahon par
Hindi magawang titigan ni Amelia si Kraner habang abala ito sa pagpupunas ng malamig na bimpo sa namumula n’yang balat. Tanging bra na lang ang suot n’ya pang-itaas kaya naman naiilang s’ya. “Mahapdi pa ba?” “H-Hindi na,” nauutal na sagot n’ya. Halata ang pamumula ng balat n’ya pero hindi naman ganun kalala ang paso. “Wear this,” abot sa kanya ni Kraner ng muscle shirt nito. “Paano ka?” “Malapit lang naman ang condo mo rito kaya ayos lang kung ibalandra ko muna saglit ang katawan ko,” kalmadong sagot nito sa kanya. “Lift your arms,” utos ni Kraner sa kanya na kaagad n’ya namang sinunod. Ang binata na mismo ang nagsuot sa kanya ng damit nito. Hindi n’ya alam kung papasalamatan n’ya ang babae kanina o sasabunutan ito. Napaso man s’ya atleast alagang Kraner naman s’ya. Hindi maipinta ang mukha ni Amelia habang sinasamaan ng tingin ang mga babaing pinagpipyestahan ng tingin ang katawan ni Kraner. May ibang pasimpling kinukuhanan ito ng litrato kaya naman nag-igting ang panga n’
“She looks exhausted. Ano ba kasing ginawa n’yo kagabi at mukhang pagod na pagod si Amelia, huh?” tanong ni Daniel nang makitang mahimbing ang tulog ni Amelia sa swivel chair ni Kraner. “G*go!” iritabling saad ni Kraner bago kunin ang hawak na plastic ng kaibigan na naglalaman ng lunch nilang dalawa ni Amelia. Hindi na s’ya nakalabas kanina para kumain kaya naman nagpabili na lang s’ya sa mga kaibigan n’ya. Itinulak n’ya palabas ng opisina n’ya si Daniel bago ito sarhan ng pinto. Bumaling s’ya kay Amelia na mahimbing pa rin ang tulog. Matapos nitong umiyak kanina sa balikat n’ya ay nakatulog din ito kaagad. Hindi na s’ya nagtanong pa kung anong problema nito at hinayaan na lang itong umiyak. Kilala ng lahat si Amelia bilang matapang at palaban na babae. Kahit matalas ang dila nito ay may paninindigan naman ito sa mga salitang binibitawan n’ya. Wala s’yang pakialam sa opinyon sa kanya ng ibang tao. Wala s’yang pakialam kung minamata na s’ya ng iba, basta tatayo s’ya’t isasampal sa
“Anong ginagawa mo rito? Si Daniel ang maghahatid sa akin!” iritabling saad ni Amelia nang makitang si Kraner ang nakasunod sa kanya imbis na si Daniel. “Don’t worry, ihahatid lang kita sa University mo at hindi babantayan. I’ll fetch you later.” Kesa makipagtalo pa ay pumayag na lang si Amelia na magpahatid kay Kraner. Atleast s’ya ang pinili nitong samahan kesa sa santa-santitang Adela na ‘yon. Kumukulo talaga ang dugo n’ya sa babae kanina lalo na ng sabihin s’ya nitong mukhang kriminal. Tanggap n’ya pa kung ibang tao ang magsasabi nun sa kanya pero ang marinig ‘yon muna sa babaing akala mo santa ay ‘yon ang ikinaiinis n’ya. “Dapat inalo mo na lang ang pabebeng ‘yon! Halata naman kasing gusto n’yang magpapansin sa’yo.” “Don’t be jealous.” “Ikaw ang kapal talaga ng mukha mo!” Natawa si Kraner sa pahayag n’ya na nagpatigil naman kay Amelia. “Tss. Pasalamat ka gwapo ka,” bulong ni Amelia sa sarili bago iiwas ang tingin sa binatang kasama. “Tungkol sa sinabi mo kanina, Amelia. Hu