Thank you po sa mga nagbabasa at nagsusubaybay na rin sa story ni Ice. Sa mga nakabasa na ng story ni TRACE DIMAGIBA ay sana magustuhan niyo rin atake ko kay ICE FERREIRA lalo na at kakaiba ang ugali ng FL niyang si MAYUMI kay Chloe ni Trace. Salamat po sa pagbibigay ng gems. Trying my best to do daily update kaya sana po ay masilip niyo every day.
ICE Three minutes past six in the evening upon checking the time. Padilim na. And that’s better for me to find my cousin easier based on the location Exodus gave me. I puffed some air out my lungs, and dialled Exo’s number. “Heading to the port. Where are you?” I instantly informed Exodus when she answered my call. “Colombia.” “Colombia?!” gulat na tanong ko. “Yeah… still here waiting for the jet to load us.” Exodus’ loudly yawned next. That was on purpose for me to know she was bored to death. “Why you didn’t inform me you’re not in the country?!” asar kong tanong. “Why? Have you asked?” pilosopang sagot niya. I exhaled audibly. “Nakakatuwa talaga kayong kausap!” Napailing na lang ako sa asar at naisip na hindi ko pala dapat sinisisi sina Clarita at Viviana sa ugali nina Ebony at Ivory. Ang triplets, na mga pasaway nga pala ang mas nakasama ng dalawang anak ko. “We know,” Exodus answered and I can imagine how she raised her brows and tossed her hair by saying that. “Tha
ICE “Hindi kaya pulis ‘yan?” pabulong na tanong ng isang lalaki sa mga kasama. I remained calm. Hindi ako pulis pero may isa sa kanila na gumana ang utak at nakaisip pagdudahan ako. Sinulyapan ko ito at tinantya. “Pulis?” Tinitigan ako ng lalaking nag-utos kanina kay Johnny na kausapin ako. Ang lider nila. “Malabo,” sabi nito, “walang pulis na gan’yang lahi sa Pilipinas. Kung pulis sa bansa nila, na nagbabakasyon dito sa Pilipinas, ay ‘yon pwede pa.” “Sabagay…” sang-ayon ng kanina naghinala na pulis ako. “Guwapo masyado, eh! Mga gan’yang itsura sa bansa natin ay pag-aartista nga pala ang pangarap.” “Do you know this address?” singit kong tanong para naman mapaniwala ko sila na naliligaw nga lang ako at hindi maintindihan ang sinasabi nila. “This…” Lumapit iyong Johnny sa akin, binasa ang address naa pinakita ko, at pagkatapos ay napatingin sa mga kasama. Napakamot. “Ano?” tanong ng lider nila kay Johnny. “Ituro mo na kung saan ang lugar para makaalis na ‘yan!” “Taguig man,”
ICE “Get up!” Hinila ko si Morris patayo. “Pilitin mong humakbang at doon mo ‘ko hintayin sa sasakyan.” Itinuro ko ang kotse na iniwan ko fifteen to sixteen meters mula sa pwesto namin. Pinilit naman ni Morris pero bumagsak lang ito agad tatlong hakbang pa lang. Hinila ko ito ulit para makatayo at inalalayan na lang sa paglakad. “Ba—bakit mo ako tinutulungan?” tanong niya. Nagtataka. Nasa mga mata na wala siyang tiwala sa akin at takot, nagdududa na papatayin ko rin. Well, I would. Isang maling galaw niya at patay na talaga siya sa akin. I was just giving him a chance that I didn’t give to others who attempted to kill me. Ilang hakbang na lang ang layo namin mula sa kotse kaya minadali ko na ang pag-akay kay Morris, pakaladkad na. “Papatayin mo rin ako, ‘di ba?” tanong niya nang ibaba ko siya sa gilid ng sports car at buksan muna ang pinto niyon para maisakay siya. “Bakit hindi mo na lang gawin agad? Bakit—” “Hindi na kailangan. You’re as good as dead after your boss finds yo
YUMI “You’re—” “Summoned.” Ako na ang tumapos ng sasabihin ni John. Araw-araw naman ay iyon ang paborito niyang linyahan. Tumayo na ako at binuksan ang pinto. Nauna na rin akong lumakad papunta sa opisina ni Helio. Hindi na ako kumatok, binuksan ko na lang agad ang pinto ni Helio at pumasok. “Wha—” I cut my words nang makitang hindi lang pala si Helio ang nasa loob ng opisina nito. Tiningnan ko ang dalawang Princep na kausap niya, na parehong napakunot ang noo at nagtinginan muna bago sila tumingin kay Helio. Nasa mga mata nila ang tanong kung ano ang ginagawa ko roon at bakit buhay pa ako. Napalingon ako kay John na katulad ng dati ay pumwesto ulit sa gilid ng pinto, nagbabantay. She should tell me na may mga kausap si Helio. She should, but she did not. Strange. Well, kung sinadya ni John na hindi ipaalam sa akin na naroon ang dalawa, base sa pagkagulat nila nang makita ako, ay dalawa lang ang maaring dahilan. First, John and Helio were conniving and doing some surprises
YUMI“Anghel and Axel…” bulong ko sa mga pangalan na binanggit ni Helio. Iniisip kung totoo ang sinasabi niya. At kung totoo kaya na nabalik na kay Ice ang mga anak namin…“Uh-huh…” Helio answered with her usual nonchalant way of talking. “Wanna see them?” Hindi ako umimik pero gusto nang sumabog ng dibdib ko. Gusto kong isipin na nagsisinungaling lang siya para utuin na naman ako pero kilala ko si Helio. She could be cruel but will never be a liar when it comes with her offers when handling a deal. She knows how to well utilize her aces. She’s a gambler, a brilliant one.“Spill it out!” I hissed. “Sabihin mo na ang lahat ng gusto mong ipagawa sa akin at gagawin ko basta hahayaan mo akong makasama ang mga anak ko! I could live a double life. I could lie to Ice and the rest about not being back in Incognito and still work for you, but promise me you will let me be with them! Like how you let your sister have a family, then let me be like her, too!”“Woah… That was a bold proposal,” Hel
YUMIHelio threw her aces again for me. That's what she was saying. So, there was no third one. Ako ang ginamitan ng dalawang alas ni Helio para makabalik sa Incognito. I smirked. Nilapitan ko si John at isinara ang pinto na kabubukas niya lang para lumabas na sana kami. Muli kong binalikan si Helio. “So?” I pursed my lips. “Do you want me to thank you for giving me another chance to be back in hell?” I taunt. “You must.” Tamang sinulyapan lang niya ako at muling ibinalik ang tingin sa painting na gawa ng kapatid niya. “But for clarity, I threw my ace not for you to be back in Incognito, my dear Hugo. I threw my ace for you not to be eliminated. Sinigurado ko lang na walang gagalaw sa ‘yo pagkatapos ng nangyari sa Illinois. I plotted it perfectly pero may sumira.” “Wow!” pang-asar ko na lang. “Ang totoo ay gusto ko pang marinig ang mga kwento tungkol sa nangyari noon sa Illinois, kung paanong buhay sina Liza at Libby. “You threw one of your aces for me so I wouldn't be killed, is
Illinois, USA2019AGENT HMadaling mamatay pero mahirap mabuhay. My life is such a jumbled mess!There is nothing special about the life I need to work for; I have no one. No family. No friends. No beliefs… siguro kung mamamatay ako kahit anong oras ay balewala. Walang makakaalala, walang makakapuna. Oo, walang makakaalala dahil kahit ang grupo na nagpalaki sa akin at pinagtatrabahuan ay babalewalain lang sigurado ang pagkawala ko. I'm nothing but a tool for them. They don't even treat me like a person with my own life.Magulo na ang buhay ko pagkapanganak ko pa lang. Hindi ko nga kung alam sino ang mga magulang ko. Isa lang ang totoo sa akin sa ngayon, ang pangalan ko na ibinigay na lang ng organisasyon na nagpalaki sa akin. Hugo. Just Hugo. Wala akong apelyido, lahat kami na nasa grupo ay walang apelyido. Babae ako, babae kaming lahat na nasa Incognito pero walang nakakakilala sa totoong kami maliban sa pangalan namin na alam sa underground society. Sinadya ang pangalan namin
Illinois, USA 2019 ICE Life has never been a bed of roses for someone like me. I was born into a mafia family and learned everything from the ground up. I was raised in a strict way, was spoiled beyond belief, and was punished harshly for any mistakes. There is no such thing as a perfect family, but mine is even better than perfect. All of our needs and wants have been met. We were able to acquire anything we desired. And I have a collection of autos and other products because I wanted to do so. I am one of the FSO heirs. The FSO stands for two Mafia clans, the Ferreiras and Silvas. Years ago, in exchange for an alliance, the son of the Silva family became engaged to the daughter of the Ferreira family, and the two families eventually merged into one. The FSO of Brazil was founded by their union. I'm a member of the Ferreira family. We even outnumber the Silvas nowadays because the Silvas' lone representative is reluctant to take his seat. Tio Michael Ferreira Silva, the o