Maxine's Point Of ViewPumasok kami ni Xed sa isang malawak na silid, agad akong naupo sa isang upuan habang siya naman ay may inaasikasong gamit. Ang sabi niya ay pupunta ngayon si Lucian para ibigay ang pera niya, at tapos no'n ay tutulungan niya 'kong makalayo sa kanila.Dalawang araw na ang nakalipas simula nang magising ako at ni isang beses ay hindi ako sinaktan ni Xed o kahit ginalaw man lang. He even played board games with me."Ayos ka na ba?" tanong niya sa akin.Tumango lang ako bilang sagot.The large room made me feel anxious. Hindi ako napakali at tumayo. Lumabas ako patungo sa balcony at saglit na nagpahangin.Madilim na sa labas. Tulad sa bahay nina Lucian ay may mga bantay na umaaligid sa labas. Maliwanag ang buwan at kitang-kita ang mga bituin sa kalangitan.I heard footsteps near me, and I immediately suspected that it was Xed."Oh, if I could only know what you are thinking."He leaned on the balcony. Hawak niya ang isang baril pero nakatutok lang 'yon sa ibaba."W
Maxine's Point Of ViewDahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko. Halos masilaw ako sa ilaw na magmumula sa itaas. I whole body felt sore.Sinubukan kong gumalaw pero hindi ko rin naituloy dahil sa sakit na naramdaman ko sa ibabang parte ng katawan ko."Maxine?"Inilipat ko ang tingin ko sa kanan nang marinig ko ang boses ni Lucian... Mukhang kagigising lang niya."May masakit ba sa'yo? Ayos ka lang ba?" natatarangtang tanong nito sa akin.Umiling ako. "Ayos lang ako.""Teka lang, tatawagin ko si doktora." Dere-deretso siyang lumabas ng silid.Naalala ko si Xed.His throat was slit open because of Sunny. Naalala ko kung paano siya tumumba nang mangyari iyon.I sighed in frustration.Nabaling ang tingin ko sa isang doktora na pumasok kasama si Lucian, Cloud at Sunny.Bahagya akong nginitian ni Cloud at Sunny, so I did the same. I have to apologize right after this."Ms. Maxine, kamusta ang pakiramdam mo?" tanong ng doktora sa akin."Maayos naman po... medyo masakit lang ang ibabang par
3 Years AfterI started catching my breath when Therese came inside my room. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako, this is my special day."Maxine, ikaw na lang..."I looked at the mirror and calmed myself. When I was good enough to come outside, I lifted my dress where I couldn't step on it.Tinungo ko ang labas ng cottage at saka kami naglakad ni Therese papunta sa ocean front area.I saw my father standing before the arc. Kinuha niya ang kamay ko at ngumiti sa akin. Ganoon din ang ginawa ko. Finally we are fine now, I thought.Before walking towards the priest, I wandered my eyes around and saw everyone — including my family and some of our friends from the bratva.Then I saw him.Nakangiti siya pero kita ko pa rin ang pagluluha ng mga mata niya. I smiled at him and then we started walking.I could feel everyone's attention, yet my attention was on him.The whole walk took long for me, but when I was already in front of him, kitang-kita ko ang kinabukasan naming dalawa, the pur
Lucian's Point Of View"Tito Lucian, can you please buy me toys next time? Papa won't buy me one."Nagtataka akong tumingin kay Terrence. Ang dami-dami niyang pera pero ayaw niyang ibili ng laruan ang naka niya, ang kuripot lang."Sure, Tristan. Mukhang nagtitipid ang papa mo," biro ko.Terrence scoffed. "Huwag mo ngang i-spoil 'yang anak ko, masasanay 'yan nang ganiyan!"Tinawanan ko lang ang reklamo niya. Tristan is smart, alam niya na hindi dapat abusuhin ang mga ganitong bagay."I love Tito Lucian! He gives me many gifts," ani Tristan at yumakap sa akin.Yumakap ako pabalik para asarin si Terrence dahil mukhang napapalapit na sa akin ang anak niya.Napalingon kaming tatlong lalaki nang bumukas ang pinto."Hey! Why are you hugging my daddy?"Tumakbo papalapit sa akin si Lara at nagmamadaling umakyat sa sofa para paalisin si Tristan sa tabi ko.Agad kong inilayo si Tristan mula kay Lara bago pa niya masaktan ito."Don't you love me anymore? Why are you choosing him over me!?" angal
"Maxine, congratulations! Ang sabi ni Lexa promoted ka na raw ah?" bati ni James..Nginitian ko siya. Oo, promoted na talaga ako. Kahit ako ay hindi makapaniwala. Sobrang bilis ng panahon."Thank you, James. I guess hardwork is the key." sagot ko sa kanya."Can you believe it? Isang taon palang pero promoted agad! That's very unexpected." sabi ng kasama kong si Therese. They've been very supportive of me ever since I got here.Tumawa naman ako. It really is unexpected.. Specially for someone na last year lang rin nakatapos ng pag-aaral."Oh sige, see you both around. Madami pang pinapagawa sa department namin." paalam ni James at tuluyan nang umalis.Naglakad na kami papunta sa bakanteng upuan sa cafeteria at tsaka kumain."Club tayo mamaya, Max." aya ni Therese. "This is your chance to celebrate." ani pa nito matapos sumubo ng pagkain.Minsan lang naman 'to.."Sige.. After work deretso tayo do'n."Parang bata pa siyang pumalakpak kaya 'di ko napigilan ang tawa ko.Naputol ang tawanan
"Goodnight, Maxine! See you tomorrow!" sigaw ni Therese habang kumakaway naman ang iba naming kasama sa akin.Pumasok na 'ko sa loob at dumiretso sa elevator.. I pushed the 7th floor's button and since wala namang ibang tao, the doors automatically closed.After a few minutes, nakarating ako sa 7th floor at lumabas na ng elevator. Konting lakad lang and here I am opening my condo's front door.Nang makapasok ako ay nilapag ko 'yung bag ko sa sofa at dumiretso sa kwarto ko. Agad akong nag-ayos ng sarili ko at humiga sa kama..I remembered what happend earlier and I wondered.. Lucian is his name but what could be his surname? Rare name ang Lucian and there are thousands of surnames that could fit his name.Wala sa sariling hinawakan ko ang labi ko. I remembered what happened. I can't say that he took advantage of me dahil ako ang may kinailangan mula sa kanya.Tumayo ako mula sa kama ko at dumiretso sa sala, may kailangan pa pala akong basahin na files..Agad kong inintindi at binasa an
Lumayo siya sa akin at ngumisi. "Let me know when you're free. You have my number." he said and left me.Natulala ako matapos noon. I can't believe him.Nagising ang diwa ko nang may pumasok sa meeting room. Agad kong tinignan kung sino yo'n and it was Mr. Cloud Agoncillo."Tara?"Inayos ko agad 'yung mga gamit ko. After that, we left the meeting room. Habang nasa labas na kami papunta sa elevator ay natanaw ko si Lucian.Sumabay siya sa paglakad namin pero hindi niya 'ko pinansin. That's good, I thought.Nang makapasok kami sa elevator ay naunahan akong pindutin ni Lucian ang floor number ng opisina ng kapatid niya. Because of that, I stepped back at pumunta sa likod.."I'll handle it, Cloud. Trust me."Matapos niyang magsalita ay sumandal siya sa railing ng elevator. He was now beside me.. Hindi ko kayang tignan ang lalaking 'to. He's giving me too much tension.Nabigla ako nang hawakan niya ang kamay ko. Napatingin ako kay Mr. Cloud, thinking that maybe he'll caught us.Umayos siya
Lucian parked the car when we got inside the university. Lumabas kami mula sa kotse niya at sabay na naglakad papunta sa hallway.."Wait, I'll call her." pigil nito sa akin at inilabas ang cellphone niya."Sunny, nasaan ka?" tanong nito sa kapatid niyang nasa kabilang linya."Okay, wait there. We're almost there." aniya at binaba ang tawag.Binalik niya sa bulsa niya ang cellphone.. "Follow me." sabay hawak nito sa kamay ko.Magkahawak ang kamay namin habang naglalakad patungo sa kinaroroonan ng kaptid niya. He's being clingy despite of the fact that we just met last night. Things are really going too fast.Tinanggal ko sa mula sa pagkakahawak niya ang kamay ko. That made him stop.. Then he looked at me."Why?" he asked."Pasmado ako.. Don't worry, susundan naman kita." palusot ko rito.He nodded and continued walking. Sumunod ako sa kanya hanggang sa makarating kami sa isang lugar na kaunti nalang ang mga estudyante.Ilang minuto lang ay huminto kami sa harap ng isang CR. "Sunniva s