Kabanata 35Umupo ako sa stool matapos kong hainan ang sarili. Nagsimula akong kumain. Kanin at ulam na ang kinakain ko ngayon imbes na kape at tinapay.I glanced at the wall clock. It's already 10:30 am. I woke up late today. Probably because of all the emotions I had last night. Na hanggang ngayon ay hindi pa rin humuhupa. Hiniling ko na sana pagkagising ko ay magiging ayos na ako pero hindi. Gano'n pa rin.It feels like the pain and sadness gets so deep in my heart and penetrates my soul. And that a good sleep and loud cry are not enough to make it disappear. It was only one night. It took only one night to change everything. Sa isang iglap, para akong bumalik muli sa umpisa. Habang kumakain ako ay pumasok si Ate Rosa sa kusina. Bahagya pa siyang nagulat nang madatnan ako."Oh? Nandiyan ka na pala," aniya. She's all smiles. She's in a good mood. Ibang-iba sa akin.Tipid na tumango ako. "Pumasok na po sila?" Tukoy ko kila Dad.Nagtungo siya sa sink para ibaba ang hawak na baso."Oo
Kabanata 36 (Part 1)After I changed into my pajamas, I saw Rafael’s name on my phone. He's calling.Kumunot ang noo ko at sinagot ang tawag.“Hello?” sagot ko at umupo sa kama.“Maia…” his deep voice almost tickles me. Ilang araw kong hindi narinig ang boses niya dahil panay ang chat lang namin kaya…nakakapanibago.“I heard you...went out with Tristan earlier?” he asked.Bahagya akong nagulat na nalaman niya iyon. I wonder who told him that? Pero hindi ko na tinanong.“Yes.”“Anong ginawa niyo?” Nilingon ko ang bintana ng kwarto ko at tinanaw ang langit sa kabila nang umiindayog na kurtina dahil sa hangin.Lumalamig na dahil ilang araw na lang ay mag-Di-Disyembre na.“Kumain lang kami sa labas,” sagot ko. “Hindi mo nabanggit sa akin na lalabas pala kayo.”Kumunot ang noo ko. He sound critical. I don't like it.“I forgot. Biglaan lang din kasi,” dahilan ko.Hindi siya umimik. I heard him sighed over the phone instead. It’s like something is bothering him.“I don't have class in the u
Kabanata 36 (Part 2)“Alright. It's settled, then. We're allowing you to meet Edna Jimenez abroad this coming December and enter Art School soon. But I want you to finish this sem first,” Dad said with finality.“T-Talaga po, Dad?” I asked excitedly.Ngumiti si Mommy sa akin habang si Dad ay tumango at uminom sa kaniyang kopita.Parang pinihit ang puso ko pero sa pagkakataong ito, dahil sa saya nang makita sa mata nila ang pagsang-ayon.“I'm happy for you, Maia!” nakangiting saad sa akin ni Ate Ruby.Ngumiti ako. Tumatalon ang puso ko ngayon sa sobrang tuwa. Finally! They let me pursue what I really want! “T-Thank you, Dad and Mom,” ani ko sa kanila. Nilingon ko rin ang katabi ko. “Thank you, Tristan.”Ngumiti siya ng marahan.“Anything for you, Maia,” he muttered softly.Matapos ang saglit pang usapan, they called it a night. Hinatid namin si Tristan sa labas pero nasiraan ang sasakyan niya at tipsy na rin siya kaya naman nagdesisyon sila Dad na ihahatid na lang si Tristan pabalik s
Kabanata 37 (Part 1)Maga ang mata ko kakaiyak kagabi. I slept late last night, that's why I woke up late today. It's already past 10. Tumulak na sila Dad sa trabaho noong tulog pa lang ako.Tristan:Goodmorning! Pagkauwi ko kagabi, nakatulog agad ako. Naparami ata ang inom ko. Did you get home safely?Nag-reply naman ako sa kaniya. Ibababa ko na sana ang phone ko pero may nakita akong message galing kay Rafael. Mukhang kanina pa iyon.Manang pours my cereal with milk as I read Rafael's message.Rafael:Let's talk later.I gritted my teeth and chose not to reply. Instead, I placed my phone on the table and gazed at the bowl in front of me.I don't want to talk to him. It would only make things harder between us. Breaking up with him last night was not planned, but it felt right. Dahil bukod sa gusto kong abutin ang pangarap ko, I don't want to continue our relationship while holding grudges against him.Dahil ang totoo, galit pa rin ako…sa nangyari noong kaarawan ko. Galit pa rin ako
Kabanata 37 (Part 2)I stared blankly at the table in front of me. Tuyo na ang luha mula pa kagabi. Hindi na ako nakabalik pa sa pagtulog buhat nang dumating sila Dad sa kwarto ko para isawalat ang eskandalong umiikot na sa buong Escala.Hinawakan ni Tristan ang kanang kamay ko habang nakaupo kami ngayon sa sofa dito sa living room. Pilit siyang ngumiti sa akin.“Hey, everything’s going to be alright,” pagpapakalma niya sa akin.Dumating siya kaninang umaga para bumisita saglit ngunit kalaunan, nalaman niya ang nangyari. He immediately canceled his plans today just to be with us.Dumating si Ate Ruby kaya napatingin kami sa kaniya.“Sila Tito?” tanong ni Tristan sa kapatid ko.Ate Ruby sighed.“They're still on the phone, canceling the supposed meeting today,” balita nito. Kaninang umaga ay halos hangin ako sa magulang. They look so disappointed and mad. They didn't even talk to me. “Maybe we should do this some other day? Palipasin muna ang…nangyari?” Tristan suggested, worriedly.“
Warning: Mature Content 🔞SimulaHinilamos ko ang mukha ko gamit ang aking palad. Problemadong-problemado na nakaupo rito sa toilet."Maia?" paos ang boses na bungad ni Kola nang tumawag ako sa kaniya. "Oh? Ang aga ata mong napatawag. Hindi ba kayo late umuwi kagabi?"Wala na akong panahon para mag-explain."I need morning after pills, Ko," mabilisan kong sabi. Pinagtabi ko ang aking hita nang maramdaman ang kirot sa aking gitna. I'm sore from what happened last night! Shit!"Pills? Bakit? Don't tell me…" hindi niya matapos-tapos sabihin.I remained silent. Feeling the pain between my thighs."Oh my god, Maia! May nangyari sa inyo ni Rafael?" eksaheradang tanong niya. Nawala na ang kaninang paos na boses. Pinikit ko ang mata. "Just recommend me morning after pills, please," I said, irittated and panicking a bit."Oh my god! Oh my god!" Hindi na siya magkandaugaga sa kabilang linya."Well, I h-have here. Tamang-tama may pupuntahan ako sa Tiara Tower. Dadaan na lang ako sa condo nin
Kabanata 1Habang nasa veranda ng aking kwarto, tulala akong pinagmasdan ang madilim na langit. Hindi pa rin rumerehistro sa utak ko na wala na ako sa Manila at nandito na ako sa Escala."Maia, nariyan na ang mga bisita ng Daddy mo. Kakain na!"Hindi ko nilingon ang pinto nang kumatok ang isa sa mga kasambahay. Hindi rin naman nito hinintay ang sagot ko at mukhang umalis na.Hindi ba pwedeng dito na lang ako at magmukmok? I don't think I can face anyone right now! Akala ko kakatok ulit ang kasambahay pagkatapos ng ilang minuto na hindi pa rin ako bumaba pero hindi. Walang dumating."Cheer up, Maia Asuncion!"Binaluktok ko ang legs ko at niyakap ito habang nakaupo sa kama."Mainit pa ang ulo sa'yo ng magulang mo sa ngayon. Syempre, fresh pa ang atraso mo pero sigurado ako na kapag nagtagal-tagal, makakalimutan na nila ang pagbabawal nila sa'yo na bumili ng art materials. Hang in there, okay? Kung gusto mo bilhan pa kita e," she chuckled.It is a call with my best friend, Kola Montecill
Kabanata 2 Totoo nga ang sinabi ng lalaki kagabi. Tauhan siya ni Daddy. Kasalukuyan siyang part timer sa construction company ng aming pamilya. Anila, graduate na ang lalaki sa kursong engineering at nagre-review na lamang para sa darating na board exam. If that's the case, he's probably around 23. Tinusok ko ang hotdog at nag-angat ako ng tingin sa nakakatanda kong kapatid na si Ate Ruby na kaedad ng lalaki.Pinanood ko ang ginawang paghampas ng kapatid ko sa braso ng lalaking bisita sabay humalakhak. Humalakhak din si Dad at Mom. My sister and that guy last night are already close? Ganoon kabilis? Kagabi lang sila nagkakilala ah. Habang nagtatawanan sila ay hindi ako makasabay. Hindi ko alam kung ano na ba ang pinag-uusapan nila at ano ang dahilan ng paghalakhak nilang lahat. I feel like an outsider here! Nananatili ang matalim na titig ko sa lalaki. Anger dripped on me as I watched him get along with my family. He blends well with them. Kung ibang tao ang makakakita sa eksen