CHAPTER TEN:
The First Quest.Renifleur's POV
Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Masakit din ang ulo ko at parang may hang-over ako. Agad kong pinuntahan ang banyo at sumuka. Nang mahimasmasan ay naligo na ako.
Nagbihis na ako pagkatapos maligo at nagsuot ng cape. Natago do'n ang username at level ko. Lumabas ako at may balak na pumunta sa gubat para magpatuyo ng pakpak. This wings is very hassle for me. This will just slow me down. Pero naisip ko rin na useful ito para mapabilis ang reflexes ko at magdodge ng mga attacks. And it's beautiful.
CHAPTER ELEVEN:The Accomplishment.Renifleur's POVLumipad ako. Lumabas din ang fairy winga ng dalawa. Nagulat pa ako dahil mas gumanda na ang kay Winona at hindi ko alam na may pakpak si Mariel dahil isa siyang mermaid. I called Winona. She just nodded."Wala akong alam sa lokasiyon ng golemns. But I remember where stones are piling up," she said and leads the way.Sinundan lang namin siya at napansing nasa isang falls kami pumunta. This will be advantage to Mariel.
CHAPTER TWELVE:The Improvement.Renifleur's POVNagising ako dahil sa sakit ng ulo. Napahawak ako do'n at mahinang hinihilot. Tiningnan ko kung nasaan ako, gladly, I'm in the apartment room. Gabi na rina kaya bumangon ako at isinirado ang bintana. Bumalik naman ako sa pagkahiga dahil napansing ako lang mag-isa rito.Maya't maya ay nakarinig ako ng katok. "Master, are you awake?" pagtatanong ni Steff. I answered yes. Hinanda ko ang pana ko at handa nang patamaan siya kapag pumasok na.Nakarinig ako ng pagpihit ng doorknob. She opened the door and I aimed her arms. Nakaiwas siya pero nadaplisan pa rin siya sa bandang braso. Tumawa lang siya.Kinuha niya ang arrow at ibinigay sa 'kin. "How are you feeling?" she asked while smiling."Feeling better now. Medyo kumikirot pa rin ang ulo ko," I said at humiga na."Hindi lang hampas ng bato ang aabutin mo kapag may iba pang magical guardians ang gawin kang master nila," she said and laughing softly. Nagkumot ako at hindi siya hinarap."I don'
CHAPTER THIRTEEN: The Fairy Forest. Renifleur's POV Tumatakbo kami ngayon papunta sa apartment. Napag-alaman namin sa isang NPC(non-player character) na may fairy forest na nage-exist that is located in the East. Binigyan naman ako ng map kaya't madali na lang sa 'kin ang pumunta ro'n. Dumating na kami sa apartment at agad kong binuksan ang pinto ng room ko. Kailangan ko ng mag-impake at magprepara patungo sa East. Binuksan ko ang closet at napahampas sa noo. "Wala pala akong iimpake kasi wala naman akong gamit," saad ko at tiningnan ang tatlo. Tumawa kami ng malakas dahil nagmamadali pa talaga kaming pumunta rito. Nang humupa ang tawa ay lumabas na kami. Nilagay ko rin sa item bag ang isang unan. Nagpaalam kami sa landfairy na aalis muna at baka matagalan sa pagbalik sa town. Ngumiti siya at sinabing mag-iingat kami. Lumabas na sina Winona, Steff at Mariel. Lalabas na rin sana ako nang may sinabi siya. "You should've bring all of your room's stuffs," she said while smiling wide
CHAPTER ONE:The Debt.Hindi ko talaga alam kung bakit nabubuhay ang mga epal sa mundo. For example, mga kapitbahay na alam na ngang di ka lumalabas ng bahay e ginawa ka pang Youth President sa inyong lugar.Nakakainis. I don't like responsibilities.Nandito ako sa sala at tiningnan ang mama ko na nagbibihis ng pormal na damit."Sa'n lakad, ma?" tanong ko sa kaniya.Ngumisi siya. "Andito kasi ang konsehal sa lugar natin at may meeting. Nagpapabibo na naman kasi malapit na ang election.""Ngiti ka nang bongga ro'n ma, ha? Baka bigyan tayo ayuda," sabi ko at humalakhak."Kung sumama ka kaya? Sabay tayong ngumiti nang bonggang bongga," ani niya at natawa kami pareho.This is what I like about mom. Aside from she's very caring, masasabayan mo talaga siya sa kung ano mang kalokohan. She's strict yet supportive.Pinatay ko ang TV nang may biglang kumatok. Tinanong ko muna kung sino siya at sinabing pinapataw
CHAPTER TWO:The Discussion.Kinaumagahan ay nag-bihis ako at nagpaalam na sa magulang ko. They were hesitant at first ngunit napapayag ko rin sila."I'll be back home before sun down, Mom," I said. They looked at each other and sounds convinced."Be careful." Dad said.I nodded.Sinuot ko na ang bag ko at lumabas na nang bahay. I can feel the sun burning my skin. Kaya ayokong umalis ng bahay, e.Pumara agad ako ng tricycle at sinabi ang address.I over-think habang papunta sa paparoonan ko. What if I just shame myself there?No. I have to do this.Nang makarating ay agad akong nagbayad at nagsimula nang maglakad patungo sa bahay nila.May bodyguard na nakabantay kaya't pinakita ko ang fake conversation namin no'ng anak ng council at sinabing pinapapunta ako. Alanganin pa siya dahil wala naman daw sinabing may dadating na bisita."I am his friend, Manong. Pinakita ko na sa 'yo
CHAPTER THREE:The Offer.I was really sure that I could defeat him. Or maybe, I was just too full of myself. Maganda ang techniques niya at mabilis din siya gumawa ng strategies. I didn't observed so much about his moves, resulting my defeat.Magla-lunch na kaya kailangan ko nang kumain. Ayoko namang umuwi dahil pa-uulanan ako ng tanong ng mga magulang ko.I sighed.Naglakad ako habang naghihintay ng tricycle papuntang karenderya ni Aling Susan. Habang naglalakad ay may narinig akong lalaking nagsasalita. He was talking to a citizen. Nakatalikod siya sa 'kin kaya 'di ko maaninag ang mukha.Nagpatuloy ako sa paglalakad at lalagpasan sana siya. Narinig ko ang tinatanong nito. He was asking if the citizen knew a girl gamer and the way he describe, it's probably me."Kuya, hindi niyo po ba talaga alam? Gamer siya at mahaba ang buhok. Tama-tama lang ang tangkad at may pagka-morena?" he desperately asked
CHAPTER FOUR:The Guardians.Tuesday. Maaga akong nagising dahil kailangan ko nang mag-jog. Ganito ang ginagawa ko araw araw para manatiling healthy. Iikot lang naman ako rito sa lugar namin at warm up exercise na may konting work out.Nang makauwi ay nakita ko si Mommy na naghahanda ng umagahan namin. Nagtimpla rin siya ng kape para kay Daddy. Kumain na kami at nagpaalam silang dalawa na hindi raw sila makakauwi sa tanghalian dahil maghahanap sila ng trabaho."You can invite your friends here so that you won't be alone," pagsa-suggest ni Dad."Really?""Yes. Napagdesisiyunan din namin ng Mommy mo na huwag ka na magtrabaho. We can do this. Don't worry about us," he said then he took a sip of his coffee.Napag-isip din ako about sa pag-imbita rito sa kaibigan ko. Not bad. They're good and kind, and also a player. Kaya magkakasundo kami lahat.Kumain na kami at nagprepara na ang magulang ko. Bumalik
CHAPTER FIVE:The Fairy WorldEverything suddenly sinked in to my head. Sumakit din ang ulo ng kaibigan ko and it means they're here too! Tumayo ako at lumabas. Everyone was gathering at the hall. Nagmamadali akong pumunta sa hall at iniikot-ikot ang paningin. Everything is very unfamiliar to me.Kahit ang ibang mga fairies ay nagtaka. May mga ibang sinusuri ang kanilang pakpak. May ibang nasa tabi lang.Lumipad ako at nagmamadaling pumunta sa hall. I don't know but flying feels so light to me. I will just comprehend about this later, I want to see my friends.Everyone stopped when a person goes down from the sky. Lahat ay tumahimik at pinanood siya. The person wears a cape so I can't identify the gender."Welcome, Fairies!" panimula niya. "Your soul is transmitted to this world, either you're an NPC or a player. If you want to go back to your body, you need to reach the highest level. Sounds easy, right?" pag