ZENICE's POVPinag-isipan kong mabuti yung ginawa at mga nasabi ko.Masyado lang naman akong nag-alala para kay Elise kaya hindi ko na napansin pa kung ano mang lumabas sa bibig ko.Inaamin kong nainis ako kay Viah kanina. Pero hindi ko inintindi ang intensiyon niya at pinag-isipan pa ng hindi maganda.Aish. Sumobra ka na naman Isel--- Zenice eh. Tsk.Pumasok na 'ko sa loob.Nakita ko si Terry na nakahiga sa couch habang nakatakip ang isang braso sa mga mata niya.Mukhang tulog.Nalungkot ulit ako nang maisip ko yung nangyari kanina. Sana maging maayos din siya.Wala akong mahagilap na Viah dito kaya tinungo ko ang nag-iisang kwarto sa loob.At tama nga ako. Nandoon siya. Natutulog.Dahan-dahan akong pumasok at doon ko lang napansin na nasa loob din pala si Kuya Vico. Mukhang malalim din ang tulog sa couch.Lumapit ako kay Viah at nakita ko ang mukha niyang parang napakatahimik pag tulog.Umupo ako sa may gilid niya at napangiti nang hindi ko namamalayan.Umusod siya ng kaunti at tuma
TOBI's POV"Can you stop biting your fingers? That's not healthy... and it's gross." Terry said while looking at me with her nandidiring face.I glared at her."Eh ikaw bakit ka ba nandito?? You're not even that close with Zenny girl. At akala ko ba busy ka sa clinic mo?" I asked her with my mataray accent.Oh. And by the way. We're here at Tito David's hospital. Naka-admit si Zenice dito dahil sa minor accident na nangyari dun sa isla bago kami makauwi.Gosh talaga. Kung alam niyo lang kung pano nag-hysterical ang lahat. Syempre naman diba. Alam nila yung pinagdaanan ni Zenny girl noon. We don't want her to suffer like that again."Baka nakakalimutan mong ako ang nakakita at tumulong kay Zenice kahapon? So, I have the right to be here. Tito David also asked me a favor to check on her. And by the way, I temporarily closed my clinic. I need a break." sagot naman ni Terry.Medyo may na-feel akong something dun sa 'I need a break' niya kaya hindi na 'ko nagsalita pa.She's now sitting on
TOBI's POV"It's Kuya Vico." sabi ko saka ipinakita kay Zenice ang phone screen ko.She suddenly got attentive.Sinagot ko agad ang tawag at ni-loud speak yun.Pero mabilis na kinuha ni Zenice sakin yung phone."Kuya Vico?" agad na sabi niya."Z-Zenice..." rinig naming sabi ng nasa kabilang linya. Parang nagulat pa 'to na si Zenice ang sumagot.Ano ba talagang nangyayari??"Where's Isela? Did she contact you?""A-Ah... Y-Yes.. S-She just arrived in... M-Mexico---""W-Why?? Was it b-business related??" tanong agad ni Zenice.Hindi kaagad nakasagot si Kuya Vico."I actually... d-don't know...Wala siyang sinabi. S-She just said not to worry and I don't need to contact her." he said."What about me? H-Hindi niya ba 'ko b-binanggit?" umaasang tanong ni Zenice."It w
VIAH's POV"Fck that business convention." I grumbled while walking out of the airport's exit.My phone rang as I grab a taxi way back in my condo."Yeah Uncle Zac?" walang gana kong sagot."Ang paborito kong pamangkin! Hahahahaha"Bahagya kong inilayo ang phone sa tenga ko."I'm really thankful Viah. I owe you big time! Hahahaha. So how's the convention? At bakit nga pala tumagal ka pa ng two days dun?" Uncle Zac asked.Oh by the way. He asked me a favor last time.A business convention held in Mexico that was supposed to be attended by my oh-so-great cousin, Uncle Zac's only son. I showed up instead as his representative."Admit it Uncle, you already know I can't say no... But I admit, the convention was quite... interesting. So it's okay. And I talked to some business moguls there, that's why I stayed for a bit. Thank me for telling them good words about you. I actually found some intereste
VIAH's POVNaalimpungatan ako dahil sa nararamdaman kong may humahaplos sa mukha ko kanina pa.Dahan-dahan akong nagmulat at mukha ng isang dyosa ang naki--- wait.No. Stop it, Viah.She deceived you last night, right??Ha!Hindi talaga 'ko makapaniwala na---na. . .n-na binitin niya 'ko kagabi!Oo!That's my main punishment daw for leaving without saying anything.And damn! I can't do anything about it!Ang tagal ko ngang nakatunganga kagabi bago ko maproseso ang pag-iwan niya sakin sa ere."Is that a good-morning-look, Isela?" she asked while smiling sweetly.Nakatukod ang kanang kamay niya sa ulo niya habanag nakatingin sakin."Do you think I'd wake up with a good mood after what you've done?" mataray kong sagot but I still sound sleepy.She just gave me a soft laugh and damn... I love it.
"Tobi ano ba?! Pwede ba kahit ngayon lang??!" I yelled at my gay bestfriend as he tried to pull a glass of vodka from my hand.Tiningnan niya lang ako gamit ang ekspresyon na bilang lang niya ginawa since we became friends. Hindi ko alam kung anong nasa isip niya kapag ganoon ang mga matang ibinabaling niya sa'kin. Isa lang ang sigurado ako. Alam kong sobrang pag-aalala ang nararamdaman niya for me. Dahil sa tanang buhay ko, ngayon lang ako nagkaganito.Ngayon lang ako nasaktan ng ganito..."I... badly need this... please..." I said, almost pleading.I saw his eyes caught on something or maybe on someone kaya nawala ang mga tingin niya sa'kin. And so I had the chance to drink it dahil kanina ko pa 'to gustong tunggain.Ibinagsak ko sa bar counter ang hawak kong baso pagkatapos kong inumin ang laman.I heard Tobi sighed deeply. Pero hindi ko siya pinansin at sumenyas pa sa bartender for another glass.Ba
TOBI's POVNandito ako ngayon sa tabi ng babaitang hindi ko alam kung pa'no ko naging kaibigan.Dahil simula nang makilala ko 'to, mas lalong naging nakakaloka ang lokaret kong buhay.Pero noon pa man, baby sister na ang turingan namin sa isa't isa kahit na minsan eh nasasapawan na niya ang katarayan ng lola niyo.Sobra na rin ang stress ko. Yung feeling na nasa pagitan ako ng problema nilang dalawa ni baby girl Zenice.Naaksidente pa siya matapos niyang magpaharurot ng sasakyan niya paalis sa bar ilang araw na ang nakakalipas.Tulala lang na nakatingin sa kanya ang eyes kong malaki na rin ang eyebags.Hindi pa nga ako nagkaka-lovelife pero mamamatay na ata ako sa pag-aalala.Nagising ang pretty kong diwa nang gumalaw siya.Nakita ko ang pagpatak ng mga luha mula sa mga mata niyang nakapikit pa hanggang ngayon.Parang hindi ko kinakaya ang mga n
VIAH's POV"Tell me it's not you Zenice... It's not you, right??" I said, pleading.I caressed her arms but she's just looking down.Sobrang sakit sa pakiramdam na 'yong mga matang halos hindi niya maalis sa pagtitig sa'kin dati, hindi na niya maiharap sa'kin ngayon."Zenice, look at me!" unti-unti nang lumalakas ang tono ng pagsasalita ko.Dahan-dahan siyang nag-angat ng tingin."Love... it's not you, right? Hmm??" sabi ko habang pilit na ngumingiti at tinitingnan siya ng nangungusap kong mga mata. Alam kong papatulo na rin ang mga luhang kanina pa nagbabadyang lumabas.I cupped her face with my hand. And the other one is holding her left hand tightly."I... I'm s-sorry Isela..." she said with a low voice, kasabay ng luhang bumagsak sa magkabilang pisngi niya.Tuluyan nang nawala ang mga ngiting pilit kong ipinapa