Chapter 8

VELA

Labis ang takot ko ngayon dahil baka patayin nila ako ng walang kalaban-laban. Sino sila? Anong kailangan nila sa akin? Hindi ko makita ang kanilang mga mukha dahil natatabunan ito ng itim na tela. Pamilyar sa akin ang pangyayaring ito kaya nagsimula na akong manginig. Ang bangungot ng aking nakaraan na pilit kong tinatakasan ay nangyari na naman sa akin.

"T*ng-*n*, busalan niyo nga ang bunganga ng babaeng ito. Ang ingay! Kanina pa iyak nang iyak," reklamo ng isang lalaki sa kaniyang mga kasamahan.

"Boss, naubusan tayo ng tape."

"Mga inutil! Patahimikin niyo ang babaeng iyan kung ayaw niyong pasabugin ko ang bungo nito. Nakakarindi ang iyak niya!"

Agad tumalima ang isang lalaki kaya tumigil na ako sa kakaiyak nang mapansin kong aambahan niya ako ng suntok. Napaubo ako nang malanghap ko ang usok ng sigarilyo. Samo't saring baho ang naaamoy ko ngayon kaya todo takip ako ng aking ilong para hindi ako masuka.

Ano ba 'yan! Ang babaho nila! Nasa peligro na nga ang buhay ko pero