7 years later..."EACH day is a blessing. Blessing to enjoy life to its fullest, blessing to correct any mistakes, blessing for us to forgive, blessing to ask for forgiveness and blessing to love and be loved. How wonderful that our God is a God of many blessings. God is good. God has been good. God is always good and will aways be good! Amen?""Amen!" sabay-sabay naming sambit. "Praise the good Lord!""Go forth, the mass is ended.""Thanks be to God."Masigabong palakpakan ang umalingawngaw sa buong simbahan. Nakangiti naman akong tumugtog ng piano kasabay nang pagkanta ng choir ng I Will Sing Forever bilang recessional song. Mula sa altar ay nakita kong sumamang naglakad pababa si Elias kay Father Ben upang alalayan ito. Lalo na nang lumapit ang mga bata't matanda upang magmano sa pari."Maraming salamat po, Ate Tatiana!" malakas nilang wika nang matapos ang kanta. "Sa susunod na Linggo po ulit ikaw po ang tumugtog, ha?""Oo naman," ngiti ko at ginulo ang kanilang buhok. "Dumeretso
7 years ago... NANGINGINIG ang mga kamay ko habang nagpapalit ng damit at pilit pinipigilan ang pagtakas ng luha. Hindi ko na makilala pa ang sarili ko dahil sa mga ginagawa ko. Hindi ko alam kung may karapatan pa ba akong tumapak sa mundong 'to.Ang dami kong nasaktan. Ang daming inosenteng nasaktan dahil sa akin. Ngunit wala akong magawa para itama 'yon. Hawak nila ako. Hawak nila ang leeg ko sa loob ng limang taon. But not until this day came.Hindi ako karapat-dapat sumaya ngunit kahit ngayon lang, nakaramdam ako ng kaunting pag-asa. Pag-asa sa habambuhay kong kalayaan at pagbabago.Sumakay ako sa big bike saka mabilis na humarurot paalis. Pagdating ko sa hideout, sumalubong agad sa akin ang sikretong bandila ng Omega na kinakabit sa gitnang poste ng bulwagan. Napangiwi na lang ako at dumeretso sa opisina niya ngunit malayo pa lang ako ay humarang na agad ang mga tauhan sa pinto."Où allez-vous?" (Where are you going?)"Isn't it obvious, dimwit?" I replied. "I w
"HOSTAGE taking is happening at Autun, Paris. Bus is on the middle of the road, including 40 kindergarten pupils."Mabilis kong sinuot ang tactical protective gear at dinampot ang HK-MP5 submachine gun saka kumaripas nang takbo pasakay ng renault truck defense. Sumunod sa akin ang mga kasamahan ko at humarurot paalis."Hostage takers are equipped with two MR 73 Manurhin revolver and two Mauser rifle."I slightly crooked. The hostage takers are quite rich. They could afford that kind of firearms."So, total of 4 takers inside the bus," I said on the line."2 inside, 2 outside.""Got it."Huminto ang truck sa gilid ng isang gusali. Maliksi akong bumaba habang bitbit ang armas. Nadatnan namin ang school bus sa gitna ng kalsada. Naroon na rin ang mga pulis sa paligid, binabantayan ang galaw ng dalawang hostage takers sa labas."Captain," mahinang usal ng troop ko sa aking likuran. "We're waiting for your command.""Give me binoculars first."Agad kong kinuha ang inabot nila at tinapat sa
"OH my gosh, Tatiana!" tili ni Plum saka tumakbo palapit sa akin, talagang hindi natatapilok sa suot na five inches heels. "You won't believe who's here!""Yeah, I won't believe and I don't even care." Inisang inom ko ang cocktail at kumuha ng panibago.She leaned on me. Lalo akong nairita nang maamoy ang halo-halong pabango ng mga lalaki niya."Jaime is here."Gano'n na lang kabilis ang paglingon ko dahilan para mauntog siya. "What did you just say?""That hurts!" She pouted and caressed her forehead. "And as I've said, Jaime is here. He's—""Oh, shut up." Tinaliman ko siya ng tingin. "Where exactly is he?"Nilingon niya ang bar stool. "There.""I want to slap you, Plum," I said in gritted teeth. Halos mabasag ko na sa kamay ang cocktail glass nang tuluyang masilayan si Jaime na nakaupo roon. "What the hell is he doing here?" He should be in the Philippines or anywhere in Europe."I'm sure kasama siya sa mga pinadala ng pamilya mo para sundan ang bawat kilos mo." Saka siya tumawa.Hi
"YOW! Tatiana!" masiglang sambit ni Blake. He's my freaking second stepbrother. The prince of envy. "I'm glad you're back." "We didn't see each other for a long time but still your hair is curly." "Of course!" He smirked. "I like your tanned skin. You're now more like a French woman." "I really am." I sat down in front of him. "So, how's life here?" "You still don't have manners, do you?" mataray na sabat ni Barbara, my stepmother, feeling queen of this mansion. She's the living proof of a successful mistress. "Atleast greet your father." "What else can we expect from her?" nang-iinsultong wika naman ni Vivian. My auntie who always lowered down her panty. Of course, for men. "She's a rebel." "My greetings a while ago is for all of you," I said and raised my eyebrow. "So, if you don't get it then your stupid brain got some problems." Binagsak ni Daddy Rafael ang kubyertos. "Why are you back, Tatiana?" "Bawal bang umuwi?" Ngumiwi ako. "Kunsabagay, labindalawang taon niyo nga pal
Third Person's POV"YARA!" malakas na sambit ni Jill, ang matalik na kaibigan at manager ng aktres. "Hintayin mo ko! Ang laki naman kasi ng bakuran na 'to!"Natawa si Yara. "Kaya nga mansion ang tawag.""Nasaan na ba si Ledger? Pababa na ba o tulog pa?""He texted me. He's taking his shower." Sinuot ni Yara ang apron. "Do I look pretty?""Oo naman! Kaya nga in demand kang artista, eh!" Dinanggil nito ang balikat ng kaibigan. "At ang rason kung bakit nahulog sa'yo ang isang Ledger Gilbert."Impit na tumili si Yara. "I didn't expect na magkakagusto siya sa akin.""Hanggang ngayon hindi mo pa sinasabi kung ano na ang status niyo.""Next time na lang," ngiti niya, kinikilig. "Teka, nasaan si Elias?""Ayun, oh!"Nasa gitna ng damuhan si Elias at nakapalibot sa kaniya ang malalaking palanggana kung saan nilalabhan niya ang puting kurtina. Napaliligiran din siya ng mga katulong ng Gilbert Clan, pawang kinikilig sa binata."Grabe," natatawang anas ni Yara. "Iba talaga ang hatak ng kagwapuhan
"REALLY?" Malokong ngumisi si Vivian at tumayo. "Even if you die right here?"Tamad akong tumango. "Try me."Mabilis siyang naglabas ng baril at tinutok sa akin. Kunwari pa akong umatras at tinaas ang kamay."Now you're afraid, Tatiana." Humakbang siya palapit sa akin. "Hanggang salita ka lang pala.""Vivian." Dad stood up. "Put it down.""No, Kuya. Hindi magtatanda ang babaeng 'to kapag hindi naturuan ng leksyon."Barbara laughed. "That's why I like you, Vivian. Lagi mo akong pinapahanga.""What, Tatiana?" ngisi niya. "Aalis ka sa mansyong 'to o ipuputok ko sa'yo 'to?""Eh, 'di iputok mo. Tapos anong gagawin niyo sa bangkay ko? Hahayaan niyo lang, 'di ba?" Malamig akong tumitig sa kanila. "Hahayaan niyo lang gaya nang ginawa niyo kay Mommy Talitha. Pinalabas niyo pang siya ang gumawa no'n sa sarili niya."Nasaksihan ko kung paano siyang naestatwa. Sina Dad at Barbara naman ay parang natakasan ng dugo."Sino nga bang totoong pumatay sa kaniya?" Binaba ko ang kamay at huminto sa hallwa
MALAKAS na bumukas ang pinto ng opisina ko saka tuloy-tuloy na pumasok si Ledger. Kunot na kunot ang noo niya at halos magdikit na ang dulo ng kilay."I know what you did, Tatiana," asik niya nang makalapit sa table ko."Then what brings you here?""I'm warning you. Don't play a trick on us, especially to Yara."Natawa ako. "Wala naman akong ginagawa sa babae mo.""She got angry with me because of the photos you uploaded.""So, nagpatulong ka kay Vivian para ma-track ang dummy account na 'yon.""Your e-mail is attached to it. Gagawa ka na lang ng kalokohan, nag-iwan ka pa ng pagkakakilanlan mo.""Para malaman niyong ako ang gumawa no'n. Simple as that." Tinaasan ko siya ng kilay. "Besides, ikaw naman ang may kasamang ibang babae sa mall.""So, you're spying on me?""Obvious naman, 'di ba?" ngiwi ko. "Kung wala ka nang sasabihin, pwede bang umalis ka na? Baka masampal lang kita.""Sirain mo na lahat, 'wag lang ang relasyon namin ni Yara.""Kayo na pala." Ngumisi ako. "Sure, mas pagbubu