Paglabas ni Rousanne ay naabutan niya ang ilang kasambahay na marami ang ginagawa. Pumunta siya sa kusina dahil nagugutom na siya at nakita n’yang may nakahain na doon. Napansin siya ng karamihan kaya naman agad siya nitong binati. “Magandang umaga po, Mrs. Romanov.” sabay-sabay na bati nito. Sinuklian niya ito ng ngiti at umupo para kumain. Paniguradong nasa study room na naman si Demetrius dahil hindi niya ito makita. Maya maya pa ay pumasok si Hazel na mukhang hindi maganda ang mood ngayong araw. Nang makita siya nito ay agad itong umupo sa kanyang tabi. Marami nga ang naiinggit dito dahil close niya raw at maaaring maging kagaya niya rin si Hazel. Hindi lang masabi ng mga ito dahil kay Demetrius. “Bakit ba late ka na nagising? Hindi mo nakita ang linta na pumasok sa study ng asawa mo,” reklamo nito at humalukipkip. “Ha? Ano’ng linta ang sinasabi mo?” Okay. Na-gets naman iyon ni Rousanne dahil alam niya kung ano ang ibig sabihin nitong iparating. Baka nga may business iyon dito
Nanginginig ang kamay ni Sandra habang papalabas siya sa mansion ni Demetrius. Sa una ay hindi talaga siya naniniwala na nagpakasal ito. It was so sudden pagkatapos ng nangyari sa pagitan ng kalaban nito na si Emil. Something is not adding up. Akala rin ni Sandra ay nagpakasal ito para lang magkaroon ng tagapagmana but why did he find someone else? Such a weak woman was not worthy of their Don. An easy target that will be a burden to the organization. Ang hindi matanggap ni Sandra ay kung paano nito protektahan ang asawa. He was really going to kill her by just staring at her soul. When did this Rousanne came? Wala man lang s’yang naging balita. Did they purposely keep it from her? As one of the Don’s knights, she should know what’s happening to him. Napapikit siya at huminga ng malalim. Hindi bale. Hindi naman ito ang huling pagkakataon na magkikita sila ni Rousanne. “Sandra! Aalis ka kaagad?” tanong ni Benedict nang makita ang kasamahan na papasok na sa kanyang kotse. They were a
"Ma, ang rami naman yata n’yang damit na dadalhin mo? Mukha ba tayong lilipat ng bahay sa dala mo?” Napaangat ng mukha si Ymar nang mapansin ang dalang maleta ng kanyang ina habang pababa ng hagdan ng kanilang bahay. Hinihintay niya kasi ito habang binabasa ang messages ng mga ka-trabaho niya. “Gan’yan talaga ang mama mo, Ymar. Gusto na yata n’yan manirahan sa bahay ni Mr. Romanov. Hindi ‘yan makatulog kagabi. Tatlong araw lang naman tayo roon,” wika naman ni Roman na galing sa kusina. “Oh, kayong dalawa!” Pinalo ni Beth ang asawa sa braso. “Hindi lang naman damit ko ang dala ko, eh. Pati na rin sa bunso natin. ‘’Tsaka mas maganda na maaga akong nakapag-prepare kaysa sa inyo na gumising tuloy ng maaga.” Alas kwatro kasi nagising ang mga ito dahil halos late na natulog kagabi. Sinabihan niya naman ito na mag-impake na ng damit kahit na sinabi ni Rousanne na ‘wag na magdala dahil bibilhan na lamang sila, ngunit nakakahiya iyon sa parte nila. At magsasayang pa sila ng pera na p’wedeng
“Blooming ka, anak,” komento ni Beth habang nasa guest room nito. Magkasama silang dalawa ng asawa ngunit nasa baba pa ito at kausap si Demetrius. Si Ymar naman ay nasa katabing kwarto ang tutulugan. “Ma, ano ka ba?” “Naalagaan ka kasi ng maayos dito. Tingnan mo nga at tumataba ka, oh!” Tinaas ni Beth ang kamay ng anak at napatawa. She was glad that Demetrius was taking care of her lalo na at wala siya para dito. “Hindi naman ako napapabayaan dito.” Maliban na lamang sa nangyaring pagtakas niya sa asawa at hindi siya pinakain bilang parusa. “Okay lang ba kay Papa ‘to?” Napahinga ng malalim si Beth at tumingin sa anak. “Una ay nag-aalangan pa siya dahil nga sa nangyari. Kahit naman ako anak… hindi ko inaasahan na hahantong sa pagiging asawa ang nangyaring pagkuha sa’yo. Iyon pala ay matagal ka na n’yang kilala at may ‘di pagkakaintindihan ang naganap.” Hindi man lang na-kwento ni Roman iyon. May dala-dala pala itong mabigat na problema sa likod ng mga ngiti nito. Hinawakan ni R
“You’re crazy!” She’s not crazy to do something that will put her life in danger. Napahalakhak naman si Ares sa mukha ni Sandra. Bihira lang kasi mainis ito lalo na kung nilalabas iyon ng dalaga. Ares was not part of the White Monarch Organization, rather, he was a member of another group and one of the dangerous people inside the circle. “You need to see your face, Sandra. I was huts lighting up the mood.” Sandra glared at Ares before standing up and leaving the man. Tiningnan niya muli sina Rousanne at Demetrius bago umupo sa kinauupuan ng ibang knights. It was nearer to the table of the couple’s parents. Ares on the other hand looked at Sandra’s view before looking at the woman who married the Don of White Monarch. His eyes deepened before looking away, noticing the sudden distortion of Demetrius’ face. Damn! Possessive! Hindi naman niya type ang gano’ng klaseng babae na hindi alam protektahan ang sarili. Hindi niya ipagkakaila na hindi pumasok sa isip ni Sandra na patayin ang
Binuksan ni Demetrius ang shower at hinayaang mabasa ang kanyang katawan sa malamig na tubig. His body was feeling hot and his breathing was still heavy. Sariwa sa kanyang isipan ang nangyari sa pagitan nila ni Rousanne. He didn’t go that far and restrained himself. Pagod na ito at baka nadidileryo lang. But he still made her naked and climaxed with his tongue and fingers, lapping her clit, making her moan non stop. Napahinga ng malalim si Demetrius nang makitang tumatayo ulit ang bagay na nasa pagitan ng kanyang hita. Napamura siya at ginamit ang palad makaraos. It’s driving him crazy! Lumabas siya ng banyo at tumingin sa kama kung saan natutulog si Rousanne ng mahimbing. A smile curved on his lisp before glancing at the clock. It was already past 12. He moved towards the bed and sat on his wife’s side, grabbing a book from his side table. Since hindi siya makatulog ay magbabasa na lang muna siya para magpaantok. Suddenly, he felt a soft arm placed on his abdomen. Napatigil siya at
Two months later. The couple went out to travel outside the country at ngayon nga ay kababalik lang nila sa Pinas. Demetrius carried her wife who had been asleep for more than five hours. “Magandang gabi po, Don,” bati ng mga kasambahay sa kanilang bahay. He nodded at them and went upstairs. “Iyon ba ang asawa ng Don?” tanong ng isang mahiyain babae na bagong kasambahay sa mansion. Kadarating lang nito last week, ngunit madali itong matuto. “Hmm. Mag-ingat ka sa mga ginagawa mo, Tiara. Ayaw na ayaw ng Don ng taong palaging nagkakamali. Huwag ka rin masyadong lumapit sa kanya dahil maliban sa asawa niya ay ayaw n’yang may ibang lumalapit o humahawak sa kanya,” payo ni Hazel. Ang timid ng babaeng ‘to kaya naaalala niya tuloy si Rousanne nang mga panahon na magkasama pa sila bilang kasambahay ng mansion. Hazel was promoted at pumapangalawa lamang siya sa mayordoma. “Naiintindihan ko, Miss Hazel.” Tumango si Tiara. “Halika na. Doon ka na-assign sa paglilinis sa kwarto ng ibang mi
Nag-usap sina Hazel at Rousanne noong umabot ang hapon. They were inside the library of the mansion kung saan lumalabas-pasok si Rousanne hindi para magbasa kung ‘di para matulog dahil napaka-peaceful ng atmosphere and gustong-gusto niya ang amoy ng mga libro. Wala ring istorbo dahil wala naman gaanong pumupunta sa silid. “Sabi ko nga sa kanya na huwag na muna siya maglilinis sa taas dahil baka magkasalubong lamang sila ng Don. Pasensya na, ah. Hindi ko na hahayaan na mangyari ‘yon,” wika ni Hazel na nakaupo sa harap ni Rousanne. “Okay lang naman ‘yon. First time niya, eh. Gano’n din naman ako, ‘di ba?” Bumungisngis si Hazel. “Tama ka. Naalala ko nga siya sa’yo, eh. Ang tahimik at nerbyosa.” “She’s new. May relative ba siya dito? Paano niya nalaman ang tungkol sa atin? Akala ko hindi na kukuha ng kasambahay dahil sakto na ang mga tao dito.” “Malayong relative siya ng mayordoma ng bahay. Nang malaman na nasangkot sa aksidente ang ina ay naging ulila na ito at tanging ang mayordoma