Chapter Five Part I

Damn it. Damn it. Damn it.

Sabi ko sa sarili habang kanina pa palakad lakad sa loob ng pansamantalang opisina ko sa hospital. I'm quite shock that they gave me this room as my office. Sa totoo nga ay hindi ko na kailangan ng ganito dahil iisa lang naman ang pasyente ko at ang mga papeles na nakalagay sa kwartong ito ay tanging puro tungkol lang sa kaniya.

"Argh." I groaned as I helplessly sat down on my office chair.

Nang kumalma na ako sa kadramahan ko kanina, doon nagsitampulan ang hiyang nararamdaman ko. I looked at him for a minute before leaving, and he still seriously staring at me. Ni hindi nga gumagalaw 'yon sa posisyon niya, tanging ang mga daliri niya lang na para bang pinupunasan niya ang mga luha ko kahit na may salaming nakaharang sa amin. Dahil sa sobrang hiyang naramdaman ko, agad ko na lang siya tinalikuran at lumakad paalis.

Narinig ko naman ang system sa hospital na nagsas