Crazy Beast

Crazy Beast

By:  MISHJAZZ  Ongoing
Language: Filipino
goodnovel16goodnovel
Not enough ratings
11Chapters
1.8Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

A doctor fell in love with his patient? That seems very typical and romantic for others. But not for Elli. There are a lot of obstacles that he has to surpassed. A lot of twists in life that he never really expect that will happen to him. Especially being involved with that man who seems to be more than just a patient. That man is a beast. Elli thought he can change him. He thought that he's the only one who can heal him. And what he didn't know, that all those thoughts will lead into crumble. Elli totally assumed that he can tame the beast. He's wrong about that. "I hate you. You freaking monster---" "Shush baby. This monster might eat you alive." The beast leaned closer to Elli. "Hate me huh? Have you forgotten... You're a rabbit who fell to this beast..."

View More
Crazy Beast Novels Online Free PDF Download

Latest chapter

Interesting books of the same period

To Readers

Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Comments
No Comments
11 Chapters
Prologue
"Tumawag kayo ng pulis! Tuma---" Agad namang tinakpan ni Elli ang bibig niya nang makita kung paano natahimik ang isa sa mga naging katrabaho niya. Walang humpay pa sa pagtawa ang taong may hawak ng itak habang walang awang pinagsisipa sa mga kasama nito ang ulo ng katabraho ng doctor. Napaatras siya sa butas ng pinto at dahan dahang isiniksik ang sarili sa maliit na Storage Room. Napayakap na lang siya sa sarili habang patuloy sa pagtulo ang luha niya. Bawat paghinga niya ay may panginginig pang hatid ito. Napayuko na lamang siya sa tuhod niya at tahimik na napapahikbi. Ilang minuto niya ring tiniis ang mga ingay sa labas ng kwartong pinagtataguan niya. Mga sigaw, baliw na tawa, nakakadiring tunog ng pagsaksak ng kung ano, mga pagputok ng baril, gusto na lamang ni Elli na kainin siya ng sahig na inuupuan niya para hindi na niya marinig ang mga ito. Ngunit maya maya'y, bigla na ring tumahimik ang paligid. Pero kahit gano
Read more
Chapter One Part I
"Dr. Elli, 'yong pasyente po sa room 004 nagwawala." I sighed as I immediately stood up from my seat. Agad na ako lumabas sa opisina kasunod ang nurse na tumawag sa akin. Kitang kita ko pa ang pawis na tumutulo sa bandang noo nito at paghingal niya. Mukhang tumulong din siya sa pag-awat sa pasyente at dagdag mo pa na halos itapon niya ang sarili papasok sa opisina ko dahil sa pagmamadali. Nang malapit na kami sa kwarto ng nasabing pasyente, rinig na namin ang sigawan at kung anong kalambag sa loob nito. Nakikita ko ang ibang mga pasyente sa kalapit na kwarto nito na lumalabas sa kani-kanilang silid para sana sumilip at makita ang nangyayare. "Huwag kayo lalapit! Huwag kayo lalapit!" Agad na bungad sa akin nang tuluyan ako makapasok sa kwarto ng nagwawalang pasyente. "Doc Elli." Sambit ng isang nurse nang mapansin nila ako sa loob. Tinignan ko naman ang pasyenteng pinoproblema ng
Read more
Chapter One Part II
"You look..." Panimula ni Dr. Orene nang makarating ako sa restaurant. "... haggard?" I frowned as I sat down in front of him. Kinuha ko naman ang juice na nasa harapan ko at ininom na lang iyon dahil sa uhaw na nararamdaman ko. "I seriously am." He warmly smiled. "It means you're doing great in your job." I also smile and shake my head. "Yeah, I guess so?" He chuckled as he called a waiter. "May gusto ka bang orderin." Tanong niya sa akin. "Anything would be okay." Maikling sagot ko at muling uminom ng juice. He nodded and stated our orders at the waiter. Nang makaalis na ito ay muling humarap sa akin si Dr. Orene na siyang agad kong tinanong. "So what seems to be the problem? At biglaan po ang pagpunta niyo rito." Panimula ko. Napabuntong hininga naman siya at pinagsiklop ang sariling mga kamay sa mesa bago tumingin
Read more
Chapter Two Part I
"You're ready?" Napasimangot naman ako sa tanong ni Dr. Orene nang makarating siya sa building ng condo na tinitirahan ko ngayon upang sunduin ako. I tightened my grip at my travel luggage and nodded. Kinuha na niya ang hawak ko at inilagay na iyon sa compartment ng sasakyan habang nauna na akong sumakay sa passenger seat. Ilang segundo rin ay pumasok na rin siya sa loob at pinaandar na ang makina. "Kamusta naman ang pagpapaalam mo kahapon sa hospital niyo?" Tanong ng katabi ko habang diretso ang tingin sa dinaraanan. I sighed as I leaned back. "It's okay." And I hope it'll last long. Marami ang sumuporta tungkol sa pag-alis ko, binilinan din ako ng mga kaibigan ko roon na mag-iingat palagi at sila na raw bahala sa mga trabahong naiwan ko. And they'll try their best to take care of my patients, which at least made me relaxed. Sa ilang oras ng mga byahe ay pam
Read more
Chapter Two Part II
"Good morning Dr. Elli." Napatingin naman ako sa mga nurses nang makarating ako sa lobby ng hospital. I warmly smiled at them as I greeted back as I walk towards the nurse counter, kung saan nandoon din ang mga bumati sa akin. "Break time niyo?" I softly asked them. Kita ko naman ang giliw sa kanilang mga mata at sumagot naman sila sa akin na break time nga raw nila. Kung sabagay medyo magtatanghali na nang makarating ako sa hospital dahil iyon ang in-instruct sa akin ni Dr. Herman. Gusto niya na hindi ako masyadong biglain sa pagkikita namin ng bago kong pasyente at para paghandaan ko talaga ito. "Pwede pakibigay sa akin mga daily schedules ni Cypher." Sabi ko sa isang nurse na nasa likod ng counter. Agad namang tumango ito at inasikaso ang pinapagawa ko. "D-Doc Elli." Rinig kong tawag ng isang lalakeng nurse sa akin. Lumingon naman ako sa kaniya at sa mga kasama niya na parang
Read more
Chapter Three Part I
"My rabbit?" Takang sabi ko ng i-translate ko sa internet ang sinabi ng pasyente ko kanina. Pagkauwi na pagkauwi ko sa tinitirahan kong apartment, agad ko hinanap ang ibig sabihin nito. At halos lumukot pa ang mukha ko sa sobrang pagkasimangot nang mahanap ko ang ibig sabihin nito. "Gawin daw ba naman akong kuneho." Bulong ko sa sarili at napasandal sa inuupuan habang pinagmamasdan ang translation sa laptop ko. It's French. Impressive, kung sa bagay ay mukha nga itong may lahi. Tsaka hindi ko pa natatanong kela Dr. Orene kung ano nga ba ang nationality ng isang iyon. Limitado lang din kasi talaga ang mga impormasyon tungkol sa kaniya. Argh, ang hirap naman nito. Napatayo na ako sa inuupuan at pumunta sa banyo para makapaglinis na ng katawan. Hindi ko naman maiwasang tignan ang sarili sa salamin nang biglang pumasok sa isipan ko ang sinabi sa akin ng pasyente. "Mon lapin."
Read more
Chapter Three Part II
"Dr. Elli, may ipapagawa pa po ba kayo?" Bungad sa akin ni Nesson nang makasalubong ko siya kasama ang ibang nurse at ilang securities. Napangiwi na lamang ulit ako sa dami ng kasama niya para lang makapaglagay ng upuan at marker sa loob ng kwarto ng pasyente. Binigyan ko naman sila ng ngiti. "Wala na, ako na bahala rito. Tatawagin ko na lang kayo kapag kailangan. Salamat." Sabi ko sa kanila. Kita ko pa na parang gusto pa manatili si Nesson ngunit agad na siyang hinila ng mga conurses niya at tila inaasar pa nila ito sa akin. Napailing na lang ako habang tinatahak ang daan papunta sa silid ng pasyente ko. Bawat pagtapak ko papalapit doon, hindi ko nanaman maiwasan ang kabahan pero kasabay din no'n ang pananabik na makita muli ang lalake. Eh? Ano bang nangyayare sa akin? Napabuga na lang ako ng hininga at kinalma ang sarili. Sa hindi kalayuan, kita ko na ang kwarto ni Cypher. Ngunit patay nanaman ang ilaw nito na nakapagp
Read more
Chapter Four Part I
Agad nabaling ang lumilipad kong diwa nang marinig ko ang pagkatok ng pasyente ko sa glass window na nakapagitan sa amin. I gave him a questioning look which just made him cock his eyebrow at me. Napabuntong hininga na lang ako sa kaniya sabay napanguso dahil nawawalan na ako ng mga ideya kung paano ko pakikitunguhan ang lalakeng 'to. He stared at me for a moment. And it kinda made me blush. Ikaw ba namang titigan ng ganiyang kagandang nilalang, take note, walang kakurap kurap, sino hindi mahihiya?! Siya naman ang tinaasan ko ng kilay na nakapagpatawa lang sa kaniya. Then he teasingly bit his lower lip which made me out of concentration for a moment. Lord, kung makapagbigay naman kayo ng biyaya sa taong 'to, parang sobra sobra naman. Unfair ah, ang hirap hindi maakit--- nevermind. Tinaas niya ang marker na hawak niya at nagsimulang magsulat. Like what you've just saw doct
Read more
Chapter Four Part II
"cough...cough...What the---?!"   From +639*********:   Welcome home mon lapin.   Awtomatiko naman akong napalingon lingon sa kung saan saan para makita kung may tao ba doon na pinagtritripan ako o baka may camera na dito sa loob ng apartment ko. Pero iisang tao lang ang tumatawag sa akin ng gano'n at dagdag mo pa na nasa mental hospital siya ngayon, so how on earth...   My phone ring again.   From +639*******:   Oh no need to look around hon. You won't able to find me there anyway. I'm still here at the hospital and being your good patient. Besides, if I was there, I might just eat you as my dessert after dinner.   Napalunok naman ako at ramdam ko ang kilabot na nararamdaman ko. How the heck did he know my number? How the heck did he
Read more
Chapter Five Part I
Damn it. Damn it. Damn it.  Sabi ko sa sarili habang kanina pa palakad lakad sa loob ng pansamantalang opisina ko sa hospital. I'm quite shock that they gave me this room as my office. Sa totoo nga ay hindi ko na kailangan ng ganito dahil iisa lang naman ang pasyente ko at ang mga papeles na nakalagay sa kwartong ito ay tanging puro tungkol lang sa kaniya. "Argh." I groaned as I helplessly sat down on my office chair. Nang kumalma na ako sa kadramahan ko kanina, doon nagsitampulan ang hiyang nararamdaman ko. I looked at him for a minute before leaving, and he still seriously staring at me. Ni hindi nga gumagalaw 'yon sa posisyon niya, tanging ang mga daliri niya lang na para bang pinupunasan niya ang mga luha ko kahit na may salaming nakaharang sa amin. Dahil sa sobrang hiyang naramdaman ko, agad ko na lang siya tinalikuran at lumakad paalis. Narinig ko naman ang system sa hospital na nagsas
Read more
DMCA.com Protection Status