Chapter 3

IYONG punto niya sa sinasabi niya ay...tinatanggap na niya iyong bata? Ngunit...

"B-Bakit mo iyon ginawa?" tanong ko, natataranta dahil sa paghalik niya. Umatras lang siya ng kaunti bago nakagat ang pang ibabang labi.

"I'm...sorry. Hindi ko sinasadya," sinabi niya. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin kaya tumango nalang ako.

Pinapasok niya ako sa apartment niya at nag usap kami roon tungkol sa mga bagay na ayaw niyang ginagawa rito sa lugar niya.

"Ayaw kong...madumi ang kusina. Ako ang magluluto sa ating dalawa. May mga sasabihin pa ako mamaya dahil aalis pa ako. May trabaho ako sa oras na ito. Sa isang kuwarto ka na muna. Magpahinga ka roon dahil baka napagod ka..." Sumang ayon lang ako.

Ibang iba siya sa lalaking halimaw na nakausap ko noong gabing iyon. Iyong paghalik niya sa akin nang mapusok noon, ibang iba sa paghalik niya sa akin kanina.

"Kung nagugutom ka, may pagkain sa ref. T-Tawagan mo ako kapag may problema..." Nahihiya niyang inilahad sa akin ang phone niya na sa screen ay may mga numero nang nakikita. Tumango lang ako habang tinitingnan iyon.

Kailan siya babalik? Ilang oras ba ang trabaho niya?

"Where do you work? Pupuntahan nalang kita kapag may kaila—"

"H-Hindi. Hindi pwede. Hindi pwedeng may makakita sa ating magkasama."

Kumunot ang noo ko at agad na nainis. Ano ang ibig niyang sabihin? Ayaw niya akong makasama? Tinatanggap niya nga ang bata pero pilit lang?

Napatayo ako sa sofa at tatalikod na sana, ngunit bigla niyang hinawakan ang pulsuhan ko at pilit akong pinaupo ulit sa sofa.

"Please...let me finish. Tinatanggap ko ang bata, okay?" sinabi niya. Pinagmasdan ko ang ekspresyon niya at nakitang natataranta siya.

Huminga ako ng malalim para mapakalma ang sarili. Umupo ako sa sofa.

"Ano ba talaga? Ayos lang ba talaga sayong nandito ako?" matigas ang boses ko nang magtanong ako. Tahimik siyang umupo ulit dahil napatayo siya kanina. Tumango siya at napabuga ng hangin.

"Hindi madali sa akin ito. Parehas tayong dalawa na nagkamali. Pero...don't get me wrong. Tanggap ko ang dinadala mo dahil...responsibilidad ko iyon. Please, don't be mad..." Pigil hininga siyang napapikit dahilan tipid akong mapangiti.

Hinaplos ko ang pisngi niya at hahalikan na sana siya nang agad siyang lumayo sa akin. Napatikhim ako at medyo lumayo.

I got it now. Hindi niya ako maalala. I wonder kung ano ang nangyari sa kanya. But, of course, I can't just ask him. Masyado siyang seryoso sa pakulo ko. Agad agad siyang naniwala.

"Alis na 'ko..." malumanay niyang sinabi. Nasa labas na siya ng apartment niya at pinagmamasdan ko. Ngumiti ako at mabilis siyang hinalikan sa pisngi.

"Bumalik ka kaagad..." malambing kong bilin. Sandali na hindi siya nagsalita at gumalaw. Nang makabawi, kaagad siyang tumango at dali daling tumalikod.

My Zander couldn't remember me. Years had passed. So much pain I felt when I heard he's gone. Iyak ako ng iyak noon habang pinapatahan nang mga nagt-trabaho sa bahay ampunan. Sila Mama ay walang magawa.

Sobra sobra at napakaraming emosyon ang ipinaramdam sa akin ni Zander. Ngayon na nakita ko na siya ulit, hindi ko mapapangakong pababayaan siya sa mga gusto niya. Lalo na kung kasama niya iyong si Kate.

Naiinis pa rin ako sa babaeng 'yon. If only I can transfer in his school. Ayaw din kasing pumayag nang Daddy ko.

"Gosh..." Napangiti ako ng pagmasdan ko kapaligiran nang apartment. Pumunta akong kusina at nagluto roon.

Masaya ako. Masayang masaya dahil nagkita ulit kami. Hindi niya man ako maalala, ang importante, nasa akin na siya ulit ngayon. Walang pwedeng umagaw sa pagmamay ari ko.

Nginiti akong nagprito ng isda at saka kumain sa hindi gaano kahabang lamesa. Sakto lang. Uminom ako ng juice na nakita ko sa loob nang ref at natatawang inisip kung ano ang magiging reaksyon noong Kate kapag nakita kami ni Zander na magkasama.

Matapos akong kumain, naglakad lakad ako at pumasok sa isang kuwarto. Simple lang ang design ng nasa loob. Plain lang at wala masyadong gamit. Nakapansin ako ng isang laruan sa gilid ng kama. May maliit roon na lamesa at nakalapag roon ang laruan.

Napakurapa ko bago umambang kukunin sana iyon, ngunit biglang tumawag si Emily sa phonr ko. Inis kong sinagot ang tawag at saka dali daling lumabas nang kuwartong iyon.

Pumunta ako sa living room at umupo sa sofa.

"What?"

"Alam mo ba kung nasaan ang kinababaliwan mo?" tanong niya. Kumuot ang noo ko at agad na nagtaka.

"Oo. Nasa trabaho siya ngayon. By the way, nandito na ako sa apartment niya! Hindi ka maniniwala sa sasabihi—"

"Kasama niya si Kate ngayon. They're talking while drinking tea. Nagsinungaling iyang lalaki mo..." putol ng kaibigan ko sa buong sasabihin ko.

Kaagad na napatayo ako at pasabog na natapon ang isang unan sa kabilang sofa. Galit akong napatingin sa pinto ng bumukas iyon.

I can't believe her! Hindi totoo iyong sinasabi niya. My man can't lie to me. He should not!

"Hmm? Ayos ka lang? Siya nga pala, pumuntang ibang bansa iyong amo ko kaya wala kaming pasok ngayon sa trabaho..." Lumapit siya sa akin, ngunit umiwas ako ng tingin.

The confusion on his face didn't get me. Ayaw ko ng madala sa ekspresyon niya o kahit sa mga titig niya.

"Bakit?" Tumigil siya sa paglalakad. Umiling lang ako.

"Wala..." sagot ko. Sandali siyang natigilan at agad din na tumango.

Naglakad na kami papunta sa isang kuwarto malapit sa kuwarto pinasukan ko kanina. Tahimik ako at walang masabi. Iyong cellphone ko sa gilid nang kamay ko, nakapatay na dahil sa gigil ko.

Pinatayan ko ng tawag si Emily nang tawagan niya ulit ako.

"Uhm...sino 'yon?" tanong niya, nagtataka ang itsura.

Talaga bang gusto niyang malaman? O, magpapanggap siyang gusto akong makausap para hindi ko malaman na nag date sila noong babae niya!

"Nothing. Pasok na ako sa loob. Dito iyong kuwarto ko, 'di ba?"

Tumango siya. Napatango rin ako at agad na pumasok sa loob. Walang lingon lingon na sinarado ko ang pintuan at sumisigaw na naoatalon talon sa kama.

May hindi gaano kalaking kama sa loob ng kuwarto. May kaunting gamit na nasa gilid. Ngunit, masasabi kong mas madaming gamit iyong isang kuwarto kanina.

"He can't do this to me! And that shit, ang kapal nang mukha niya!" sigaw ko.

Naiinis na tinaggal ko ang mga damit ko isa isa sa katawan ko at padabog na napahiga sa kama. Sumisinghap na umayos ako ng higa at pilit na pumikit.

You'll see Frovizo, maglalaway ka at magmamakaawa sa akin. At ikaw Kate, may plano ako sayo. I know you're a two-faced. Just wait.

Kinaumagahan, maaga akong nagising at agad na dumiretso sa banyo. Hubo't hubad pa rin ako at ang ilang mga damit ko ay nagkalat sa kama.

"Worst..." banggit ko dahil sa ilang kulay itim na nakadikit sa dingding ng banyo.

Seriously? Ganito ba ang buhay na kinalakihan niya? I mean, yes maarte ako, pero hindi naman sobra. Kaya ko pa rin namang maligo rito, but the problem is, walang sabon o shampoo man lang.

I should ask him, right?

Napailing ako bago tumalikod para kunin ang damit. Isusuot ko na sana iyon nang may maisip.

Napangiti ako bago hubad na lalabas sana ng kuwarto. Ngunit, may ilang katok akong narinig sa pintuan. Kaagad na tumaas ang sulok nang labi ko bago hinawi ang buhok papuntang kabilang parte ng leeg.

Huminga ako ng malalim.

"Hmm..." Binuksan ko ang pintuan.

"Uhm, nakaluto na—" Natigil siya sa pagsasalita nang mapatingin sa kabuhuan nang katawan ko. Napalunok siya bago umiwas nang tingin sabay talikod.

Napatawa ako.

He looks so innocent. Minding his business is really amazing. Ang saya niyang akitin.

"Hey. Humarap ka..." utos ko na para bang nasa pamamahay ko lang siya. Kahit na alam kung nakakahiya itong pinanggagagawa ko, naisip kong ayos lang.

Siya naman ang nakakita, e. My man's shy because he saw me naked.

I giggled.

"M-Magdamit ka..." sinabi niya. Natatawa akong humakbang papalapit. Hinaplos ko ang likod niya pataas at pababa habang nakataas ang sulok ng labi.

Kaagad siyang lumayo at iniharap sa akin ang katawan niya. Ngunit, yumuko siya.

"M-Magbihis ka na...Hindi maganda 'yang ginagawa mo. L-Lalaki ako..."

"I know. Ano naman? Naaakit ka ba?" tanong ko, nanunuya. Kaagad siyang umiling at tumahimik.

Natawa ako. Umatras ako at kinuha ang suot kong damit. Sinuot ko iyon sa katawan ko at agad siyang sinulyapan. Napansin kong hindi pa rin siya gumagalaw.

Lumapit ako sa kanya at pinaharap siya sa akin gamit ang pagtaas ng baba niya. Nagkatitigan kami at aaminin kong medyo matagal iyon. Huminga siya ng malalim.

"U-Uhmm..." Sumisinghap siya habang ang buong atensyon ay nasa labi ko. Tipid akong napangiti bago napatingin sa ibaba niya. Nang mapansin ang bukol doon, kaagad akong lumabas ng kuwarto. Iniwan ko siya roon.

Yes, I'm deeply in love with him. I'm willing to do anything just to get him back. Pero, kung ang usapan ay ganoon na, I'm sorry, hindi pa pwede iyon. I only touch and kissed.