NAKAPIKIT PA ang kaniyang mga mata subalit amoy na amoy na niya ang halimuyak ng kape. He inhaled the smell but still he couldn't get enough of it. Gusto niyang sumimsim ng kape. He quite missed the taste of coffee.Nauna pa siyang umunat bago niya minulat ang kaniyang mga mata. Pagkamulat niya ay kinusot niya ang mga mata niya. Ang sarap ng kaniyang tulog dahil sa makapal na kumot na bumalot sa kaniyang katawan. He was half naked underneath his blanket. Kaniyang sinilip ang Juniboy niya na kanina pa nakatayo. Hinaplos niya ito at sinakal mula sa labas ng kaniyang manipis na short. "Ugh," ungol niya dahil sa sarap ng pagkakasakal niya sa alaga niya. Hindi siya nakontento sa pagsakal sa kaniyang alaga na parang flagpole sa pagtirik. Pinasok niya ang kamay niya sa loob ng kaniyang brief. Ang init ng kaniyang ari. It felt good in the middle of his palm. Maharan niyang minasahe ang alaga niya. Shit. There was a sticky liquid in his small hole on the top of his manhood. Grabe kasi kung
HINUGASAN NI Hasumi ang bigas bago niya ito nilagyan ng tubig na gagamitin upang masaing na niya ang kanilang kanin. Huminga siya nang malalim. Malapad ang bahay ni Lola Tersing sa bukid. May dalawang malalaking kuwarto ito at ang nagugustuhan ni Hasumi ay ang kusina nito na malapad. Walang tubig sa kusina dahil sa batis lamang kumukuha ang mag-lola subalit marami namang balde rito na puno ng tubig."Nesa," tawag ng matanda sa kaniya. "Po!" tugon niya. Nesa ang tawag ng matanda sa kaniya. Ito ay pinaikling salita ng Haponesa. Nasanay na rin siya sa tawag na ito ng matanda sa kaniya. Hindi niya kasi maiwasan at mapapansin talaga kung ano ang lahi na mayroon siya. "Kapag natapos ka na sa pagsaing ay pakitingin lang ng manok na hiniwa ko. Pupunta lang ako sa batis at kukuha ng tubig na panghugas para mamaya," sabi ng matanda. "Oo, Lola," aniya. "Ako na lang din po ang magluluto niyan para hindi na kayo mapagod," aniya."Sige, Nesa. Mabuti na lang at may katuwang na ako sa pagluluto.
MATAPOS NIYANG alisin ang pang ibabaw na saplot ng babae ay agad niya itong dinala sa gilid ng batis. He was holding the clothes of the woman while he was walking towards the side of the river. Nakakita siya ng malapad at malaking bato na nadadaanan ng tubig ang ibabaw nito. Dinala niya ang babae sa bato at agad niya itong pinahiga rito. Tinapon niya sa buhangin ang mga damit ng babae. Nakayakap sa kaniyang leeg ang babae habang siya ay nakaalalay sa batok nito. Halos hindi na nila tinigilan ang pagsipsip sa dila at mga labi ng isa't isa. Wala nang nakikitang iba pa si Brael kun'di ang basa ngunit napakagandang si Hasumi. Ang mundo niya ngayon ay ang babae. Ito lang ang gusto niyang makita at mahawakan. "Shit ooooh aaaaaah," ungol ng babae nang bumaba ang mga labi at dila niya sa leeg nito.Wala na siyang saplot pantaas kaya ay malaya ang babae na hawakan ang kaniyang katawan na siya rin namang kinagaganahan niya. Agad niyang tinaas ang bra ng babae kaya ay kumawala na ang naglalak
TUMITIG LAMANG siya sa babaeng tinulak ng kaniyang mga tauhan sa sahig. The woman was in fear and was pleading to spare her life. Kung akala nitong babaeng ito na matatakasan siya nito ay isa itong pagkakamali. "Patawarin niyo po ako! I was wrong. N-Nagsinungaling ako sa inyo, Mister Yakuma," sabi ng babae. "H-Hindi ko dapat ginawa iyon," dagdag pa nito.Tumayo siya at lumapit siya sa babae. Yumuko siya at agad niyang sinampal ang babae."Ah!" sigaw ng babae at napahawak na lamang ito sa kaniyang pisngi.Walang-emosyon na inangat niya ang mukha ng babae. May mga pasa ang babae sa mukha at dumudugo ang gilid ng mga labi nito. "P-Please, patawarin mo ako, Mister Yakuma," pagmamakaawa nito sa kaniya. "Give another chance."Napalingon na lamang sa kabilang banda ang babae nang sinampal niya ito sa ikalawang pagkakataon. "How could you do this to me, Sathania? Ako ang dahilan kung bakit nakapasok ka sa Daemon Est Porta at ako ang nagbigay sa iyo ng titulo na mayroon ka ngayon pero nagaw
KAHIT NA hindi pa siya naaalala ng lalaki ay masaya na siya. Kahit papaano ay mahal na siya ng lalaki kahit na hindi pa nito natitiyak ang nakaraan na mayroon sila. Sa maikling salita, hindi lang siya mahal ng lalaki pero ay pinagkakatiwalaan siya nito. Tulad nga ng sinabi niya, hindi niya pipilitin at hindi niya mamadaliin ang lalaki. If the man needed more time for him to remember her, she was ready to give all the time she had to the man. Hindi niya pagkakaitan ng maraming panahon ang lalaki. Malayo na sila sa mga taong naglalayon ng masama sa kanila kaya ay komportable siyang bigyan ng sapat na panahon ang lalaki upang maalala siya nito."Baby, alam mo ba na mahal na kita?" bulong ng lalaki sa kaniya habang hinuhugasan nila ang mga palakang-bukid na nahuli ni Kajo. Matalim siyang tumitig sa lalaki kaya ay tumigil ang lalaki sa ginagawa. Binigyan siya ng lalaki ng mapagtanong na titig. "Why, Baby? Ayaw mo no'n? Mahal na kita," sabi ng lalaki. "So, hindi mo ako mahal noon? Excu
NAGMADALI SIYANG buhatin ang babae patungo sa isang kuwarto sa bahay ni Lola Tersing. Pinahiga niya ang babae at inayos niya ang buhok nito. He was so worried about the woman's condition. Hindi kasi niya alam na may iniinda pala ang babae. Hindi rin kasi nagpapahalata ang babae. "Lola, tulungan niyo po si Hasumi. Tulungan niyo po siya," sabi niya. "Ano ba ang nangyari, Tisoy?""May masakit sa kaniya. Sa tiyan niya. I-Its a scar. Lola, b-baka mapaano si Hasumi," sabi niya sa matanda."Kumalma ka, Tisoy," sabi ng matanda sa kaniya.Hindi siya mapakali. Nakahawak sa kaniyang magkabilang bisig si Yura. He was crying right now. Bigla na lang siyang nakaramdam ng lubusang pag-aalala para sa babae. "Fuck! I can't stand watching her unconscious!""Brael, calm down. Baka may nakain lang si Hasumi na hindi kayang tunawin ng tiyan niya," sabi ni Yura. Tumingin siya kay Yura. Kahit na ikubli man ng kaibigan ni Hasumi ay masyadong halata na nag-aalala rin ito. "Hindi. This is serious. S-She
HER KNEES fell on the ground. Nanginginig niyang inangat ang mga kamay niya. Tinitigan niya ang mga ito. Shit! She hurt someone who was trying to do an effort for her own good.Lumingon siya kung saan tumungo si Brael. Madilim na sa bahaging iyon at ngayon ay may takot na sa puso niya. Baka mapahamak ang lalaki. Hindi niya mapapatawad ang sarili niya kapag may nangyaring masama sa lalaki sa gitna ng kakahuyan. "Yumi," sabi ni Yura at agad siya nitong inakbayan. Napakapa siya sa kamay ng kaibigan niya at humagulgol na siya nang tuluyan. Pinaharap siya ni Yura ay agad siyang niyakap nito. Mas humagulgol pa siya sa pag-iyak. Umiiyak siya ngayon dahil alam niya na sumobra na siya sa ginagawa niya kay Brael. Sinabi niya sa sarili niya na bibigyan niya ng panahon ang lalaki pero isang buwan pa lang ay nagsawa na siya at nainip na sa paghintay. "Y-Yura, humiram ka para sa akin ng flashlight. I-I have to look for him. Hindi siya puwedeng mag-isip nang sobra dahil mapapahamak siya. Sasakit
IKALAWANG ARAW na ito ni Brael na wala pang malay. Kahit na ganito ang lagay ng lalaki ay kaunting napanatag si Hasumi. Puno siya nang pag-aalala noong gabing dinala nila sa bahay ni Lola Lumeng si Brael lalo na at hindi pa pumayag sa una ang matanda na tulungan ang nobyo niya.Napabuga na lamang ng hangin si Hasumi nang maalala niya ang gabing iyon. Nasa likod ni Kajo si Brael habang silang tatlo nina Lola Tersing at Yura ay nakasunod kay Kajo. Nabasa pa sila ng ulan nang makarating sila sa bahay ni Lola Lumeng. "Lumeng, tulungan mo kami! May dala kaming pasyente," sabi ni Lola Tersing.Pinapasok sila ni Lola Lumeng. Pinaupo sila ng matanda at isa-isang binigyan ng tuwalya. "Tersing, alam mo naman na hindi ako naggagamot. Hindi ako doktor, alam mo iyan.""Lumeng, hindi ka lang nakapagtapos pero alam kong magaling ka. Magaling kang doktor subalit ikaw ay hinamak lamang ng mga maalipustang tao."Huminga nang malalim si Lola Lumeng. Nag-aalala na si Hasumi nang lubusan. Salitan siyan