Chapter 2

Today is Sunday, 7:00 am and I couldn’t stop staring at my Sunday lemon dress outfit. I don’t even recognize myself anymore. Ang dating ginger hair ko na kulay, ngayon naging unat at kulay itim na, tinanggal din nila ang make-up ko at pinalitan ng kaunting lipstick, eyelashes at blush on. All my nails are cutted too, hindi rin nila kinulayan at nilagyan lang noong kulay orange na liquid at pinatuyo bago nilagyan ng nail polish. It’s cute, but I miss my long fake nails.

“Friendship sure ka na ba talaga na gagawin mo ‘to for us?” Tiningnan ko si Jam, katabi niya si Yanna at Wendy na siyang naging biktima rin ng Gabriel na ‘yon. Hindi naging madali ang broken stage nilang tatlo dahil lang sa isang lalaki.

Wendy went abroad para doon magpagaling sa wasak niyang puso. Yanna got depressed when she got miscarriage of their baby, at ang walanghiyang Gabriel pinagtabuyan lamang siya at hindi pinandigan. Ganoon din ang nangyari kay Jamiel. That mother fucker fucked all my friends and now he’s messing up my sister? Dapat lang na turuan ko siya ng leksyon.

Napatingin ako sa kapatid kong nakatanaw sa malayo. Kanina pa malalim ang kaniyang iniisip, at maging ang mga kaibigan ko’y nag-aalala na rin sa kaniya. I tried to talk to her earlier but she keep on apoligizing. She doesn’t deserve the pain. Kung pwede lang akuin ko ang lungkot at sakit na meroon siya ay matagal ko nang ginawa.

“Kailangan kong turuan ng leksyon ang Gabriel na ‘yon,” sabi ko rito at tiningnan ko ang sarili ko sa salamin.

“Baka ma-fall ka r’yan, friendship ha. Paalala lang,” sabat naman ni Yanna.

Hindi naman ako mabilis ma-attach sa lalaki and I keep my mind to my goal. That’s what I mastered when I runaway to our house and decided to walk through my own path. Kaya naman malabo na mangyari ‘yon.

“Hay naku, parang hindi niyo ata kilala si Chanty. Hindi lang ‘yan cum laude sa eskwela, cum laude rin ‘yan sa pagpapaiyak ng mga lalaki. Isang mayor, tycoon at businessman ba naman ang napaiyak ‘yan sa tatlong buwan lang.” Natawa naman sila sa sinabi na iyon ni Wendy.

Totoo naman kasi. Ang mga taong makakapal ang bulsa mabilis madali ang puso. Hindi naman pera ang habol ko sa kanila. I just want to have fun without string attach, malas lang nila at mabilis silang mahulog. So, I have to break their heart. Easy.

“Kayo talaga. Oh siya, aalis na ko.” Napatingin ako sa relo.

“Good luck, frienship! Huwag ka sanang masunog sa simbahan!"

Natawa ako sa sinabi nila. I blow them a goodbye kiss and start the engine. Napatingin ako muli sa terrace kung nasaan si Melisa nakaupo. Bakas sa kaniyang mukha ang paghihinayang nang makita niya ang ibang mga ka-edad niya na nakasuot ng uniporme at pumapasok sa mga univerty.

Nagmaneho na ko papunta sa simbahan. According sa mga nalagap ko na impormasyon galing sa mga pinsan ko sa loob ng kumbento ay ngayong araw na ‘to ang misa ni Gabriel. Hindi na ko nagtataka kung bakit malayo pa lang ay bumabaha na ng kotse sa labas ng simbahan. Sa pagkakaalam ko noon, halos mga matatanda at mga kaedad ni mommy lang ang dumadayo rito upang magsimba. Pero ngayon, tingnan mo nga naman ang epekto ng lalaki na ‘yon at halos lahat ata ng mga dalaga sa buong Selviva City ay present dito.

Naghanap na ko nang magpa-park ng kotse. Hindi naman ako nahirapan dahil may naka-reserve na para sa akin. Maging sa upuan kung saan mapapansin agad ako ni Gabriel ay may nakahanda na rin. My cousin helps me to find a perfect seat noong sinabi kong gusto kong magsimba ngayong araw na ‘to. Hindi naman sila nagtanong at agad akong tinulongan.

Alas otso y medya ang simula ng simba. Naka-pwesto na rin ako sa unahan. And to be honest, I can barely feel the air inside. Napakasikip. Napainit. Ang dami ring mga dalaga sa loob na kung makapag-ayos ay parang pupunta lang ng club. May iba na maayos naman manamit pero bawing-bawi naman sa kapal ng make-up.

Nagsimula na ang awitan. Lumabas na si Gabriel suot ang kaniyang alba at kung ano-ano pa sa katawan. Narinig ko namna ang mahihinang hagikhikan ng mga babaeng nasa likod ko. May nakita pa kong nag-angat ng kanilang dibdib upang ipapansin ang cleavage nila, at iyong iba na maayos manamit kanina ay nagtanggalan na ng mga takip sa dibdib.

Nagpatuloy ako sa pagsabay ng awit at sibukan na huwag punahin ang kanilang suot. Kahit pala gaano na katagal ang panahon na hindi ako nakakatuntong sa simbahan ay kabisado ko pa rin ang mga kanta. Sinundan ng daliri ko ang piyesa ng piano. I used to be a pianist when I was young. Dito sa simbahan na ‘to rin mismo natuto akong paglaruan ang piyesa at kumanta ng mga awitin sa salmo. I still remember how much I enjoy staying and dreaming of becoming a nun.

But… everything change. Ilang ulit nilang sinamantala ang kahinaan ko at ilang ulit din nilang pinaparamdam sa akin kung gaano nakakatakot ang mga taong nagpapanggap na tupa. Hindi ko sinasabing lahat sila, pero ganoon ang ilan sa kanila.

Minulat ko ang mata ko matapos ang huling liriko. Nakita kong nakatitig sa akin si Gabriel. He didn’t smile nor give me a sign of his flirty trick. Hindi ko alam kung namumukhaan niya ako dahil sa ginawa ko sa kaniya noong nakaraang linggo. Sana lang talaga ay hindi niya ako makilala.

Nagpatuloy ang misa. Hindi naman maipagkakaila na magaling siyang magbigay ng mga mensahe, and I’m surprised this mass didn’t give me a change to doze off. Hindi boring. Hindi ko inaasahan na maayos siya pagdating sa misa na akala mo’y totoong banal.

Oras na para sa ostiya. Dahil nga nasa unahan ako ay nauna na rin ako sa linya. It is my turn to receive the sacramental bread. He’s eyes stop at me just like how I caught him staring at me earlier.

“Body of Christ.” He remarks.

Nakatitig pa rin siya sa akin. He stopped when his gaze landed on my glossy lips. He slowly put the sacramental bread inside my mouth and I close my eyes when his finger touches my lips.

A smile grows on his lips.

“Good girl,” he mumbles in a deep voice.

I wasn’t expected that his sexy voice will subtly me and stumble.

Tapos na ang misa and I feel satisfied with what I did. Gabriel seems destructed after giving the bread. Madalas ko ring nahuhuli siyang nakatingin sa akin, which is magandang sinyales. Pabalik na sana ako sa kotse ko nang mahagip ng paningin ko si mommy na nakatitig sa akin. Sa mga oras na ito alam kong alam na niya ang dahilan kung bakit ako nagpakita rito. Nasabi ko kasi kay Finn na gusto kong imbestigahan ang ama ng dinadala ng kapatid ko. Siya pa lang ang nakakaalam sa lahat ng mga pinsan ko. Makapagtitiwalaan naman siya at mabuti na rin ‘yon na may koneksyon ako sa loob.

“It’s good to see you like a lady, Chanty,” she observes. “Did you already convince your sister?”

Kinuyom ko ang kamao ko. Nanatiling pa ring nakatikom ang bibig ko. Ayaw ko na munang patulan ang mga salita niya ngayon na may pinagkakaabalahan ako.

“Kung ako sayo, bilisan mo na ang pangungumbinsi r’yan sa kapatid mo habang wala pang nakakaalam.” May nilabas siyang isang card. “Iyan ang address ng kumadrona. Dalhin mo lang siya doon at ako na ang bahala sa lahat.”

Nakatitig lamang ako sa card na hawak niya. Minsan napapatanong na rin ako kung totoong ina ko ba ‘tong kaharap ko? Sinong matinong ina ang magpapayo na ipa-aborsyon ang kaniyang apo, without even asking kung gusto ba ng kapatid ko na gawin ‘yon?

She looks at me when I started to laugh. I brush my hair and bite my lips. “How ironic that my mother, who campaigns no to abortion, is now handing an address to abort her own grandchild,” I said in a lower voice.

“Ano na lang kaya ang sasabihin ng mga amega mo sa ‘yo? And oh, huwag mong kalimutan na alam ko rin ang lahat ng tungkol sa ‘yo at ni tito Paolo.” A smile grows on my lips while reading the address she gives me.

She took a deep breath, squeeze my shoulder, pull me closer and fake a smile. “Sana pala bumitaw ka na lang noong pinalaglag kita.” She whispers.

Inayos niya ang suot kong damit at nagsalita, without even looking at me. “Don’t waste your time telling a lie, Chanty. Baka nakakalimutan mong walang maniniwala sayo. By the way, I saw Melisa on your terrace today. You have a nice house.” She clarified and kissed my cheek.

I gritted my teeth, trying to hold back. Baka makalimutan kong ina ko siya at magka-skandalo pa rito. Mahirap na, baka maging pulutan na naman kami sa usapan at maungkat ang pagbubuntis ng kapatid ko.

Hihiwalay na sana siya nang hawakan ko ang braso niya. “Malas mo lang at binuhay mo ‘ko. I’ll fucking ruin your life, mum. You’ll see. Huwag mo ‘kong subukan.” I hug and kiss her cheek back.

“Mag-iingat po kayo.” I added and walk away.

I heard her sneer in disbelief. Take your own medicine, mum. The little shy and innocent Chanty is gone. Tapos na ang pananahimik ko, at pagdamdam ng mga masasakit na salita mo. Pasalamat siya at kahit papaano ay may kunting respeto pa ‘kong natitira para sa kaniya. Huwag niya lang talaga sagarin at baka malaman ng buong mundo ang baho na pilit niyang tinatakpan ng yaman niya.

Nakasulubong ko pa sila Aunty Beth at ang mga kaibigan niya na tila hindi makapaniwala na nandito ako ngayon at suot itong Sunday dress. Binati ko sila at hindi na rin ako nagtagal doon at baka kung ano na naman ang lumabas sa bibig ko’t simulan pa ng away. Tama na munang nagkasagutan kami ni mommy.

Habang hinahanap ko kung saan naka-park ang kotse ay nadatnan ko si Gabriel na inaayos ang kaniyang mga gamit sa likod ng kaniyang kotse. Magkatabi pa talaga ang kotse naming dalawa. Himala ay hindi ata siya pinapalibutan ng mga babae ngayon. He’s wearing a plain white polo and a denim jeans. He’s wearing his specs too, which made him look good.

“Need a hand?” I interrupt.

“Nah, it’s okay.” He turns at me and stops.

“Okay,” I said. Binuksan ko na ang pinto ng kotse ko nang magtanong ito.

“Have we met before? Because honestly, you look familiar.” He leans against his car while rubbing his jaw.

“I should be the one to ask you that,” malambing kong sabi rito. “And oh! I noticed that you were stealing a glance at me earlier. Baka mag-assume ako niyan na gusto mo ko.” Natawa naman siya sa sinabi ko.

“Do you have a plan this evening?” he suddenly asked, and removed his specs.

Lumapit ako sa kaniya at binalik ang specs na suot niya. “You look good on it.” I hissed. Sumakay na ko sa kotse ko bago pa man mapansin ng mga chismosang mga kaibigan ni mommy na inaakit ko ang pari nila.

He walks closer, crossing his arms toward my window. “You know what else is good on me?” he said in amorous voice.

I lean closer at him, paying him my attention. Agad na nanuot sa ilong ko ang kaniyang pabango. “My cock’s in your mouth.”

Napangiti naman ako. It’s not my first time hearing those words. Lalo na sa isang tulad niyang babaero at sex lamang ang laman ng isip. Hindi na ko magtataka na kanina niya pa ako hinuhubaran sa kaniyang isipan.

“Do you know what else is good on you?” I come closer to him, and whispered. “Watching me spreading my legs, naked on the floor and rubbing my clint in the mirror while moaning your name, and riding you back and forth.” I inhale his perfume, feeling him stiffen and aroused. “Isn’t it good, father?” I licked his earlobes.

Napatingin ako sa unti-unting lumalaking bukol sa loob ng kaniyang jeans. “You better do something with my cock right now, lil’ lamb.” He whispered.

“Too bad. I have a lot on my plate right now. Mauna na po ako, father.” Mahina ko siyang tinulak bago sinarado ang bintana. I start the engine and drive myself out of here. I take a look at the mirror and saw him having a trouble.

Akala ko hindi tatalab sa kaniyanga ang pang-aakit na iyon. Mabuti na lang talaga at mahina rin siya. Sinuot ko ang sunnies sunglasses ko at tinudo ang volume ng music.

All we have to do right now is to wait ‘til the fish click the bait.