After a half an hour of waiting, bumukas na ang pinto ng kwarto ni Prince Darius at iniluwa nito si Lila na may dalang mga gamit.
The maid's smile widened nang makarating na siya sa tapat ni Avery. Avery's brows furrowed when she saw what Lila is holding. "What's that?" she curiously asked the woman. "Here are the things that you need in order for you to fit in this period of time and of course if you want to roam around the Kingdom," Lila answered before putting the other things that she is holding on the mini table. Itinaas naman niya ang isang damit na kulay blue sa harap ng dalaga. A blue colored medieval gown with silver threads for the lace. Avery was amazed on how pretty the gown is. "It is so beautiful.." namamangha na sabi ni Avery. Lila chuckled, "I knew you will like it. Here, wear this and I'll fix your hair after." Tumango lang si Avery bago kinuha angAvery watched as the people get surrounded on the prince. Hindi niya maalis-alis ang ngiti sa kanyang labi habang pinagmamasdan ang masasayang tao na nakikipag-usap sa kanilang mahal na prinsipe.Prince Darius smiled widely when his gaze turned to Avery. Pakiramdam ng dalaga ay bumilis ang tibok ng kanyang puso sa hindi malamang dahilan matapos niyang makita ang matamis na ngiti ng prinsipe.Nang mapansin ng mga tao na sa ibang direksyon nakatingin si Prince Darius, pati sila ay sinundan rin ng tingin yung tinitignan ng binata. Mas lalong lumiwanag ang kanilang mga mukha nang makita nila si Avery."Oh my ghad! Who is that beautiful young lady, Prince Darius?" a woman asked.Napalunok naman si Avery nang mapansin niyang nasa kaniya na pala ang lahat ng atensyon nila."Her name is Avery. A princess from Estoleothia."Namangha ang lahat ng mga tao na nakapalibot sa kanila dahil sa sinabi ng kanilang prinsipe habang
Kanina pa naglalakad sina Prince Darius at Avery, pero hindi pa rin alam ng dalaga kung saan ang punta nila. Hindi naman niya rin makausap ng maayos si Darius dahil maya't maya ring may lumalapit sa kanila na mga tao. And with that said, sa tuwing nagtatanong ang mga ito kung sino ang kasama ng kanilang mahal na prinsipe, ipinapakilala pa rin siya ni Darius na isang prinsesa na nagmula sa Estoleothia Kingdom.Avery is already feeling shy at the moment because people kept on praising her, especially the beauty of her own. Pero kahit na ganoon, nagpapasalamat pa rin si Avery sa kanila dahil may mga taong humahanga sa kaniya.Nang makaalis na sila sa matataong lugar na 'yon, namayani ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Tanging ang naririnig lang ay ang tunog ng kanilang mga sapatos na tumatama sa semento. Medyo naiilang na rin si Avery sa kanilang sitwasyon ngayon.Nang pasimpleng binalingan ng tingin ng dalaga si Darius, nakita niyang seryoso lan
Patuloy lang na tinahak nina Avery at Prince Darius ang daan. Hindi makaramdam ng pagod si Avery dahil sa tanawin na kanyang nakikita. She really feels that she is in Paradise. Like, you can't feel any pain, tiredness, or any things that are negative when you are here in Lux'celestial.Tahimik lang silang naglalakad nang may naalala si Avery."Uhmmm... Prince Darius?""Hmm? What is it?""May I ask you something?""Sure, go ahead.""You said earlier that every person that comes here always has a reason.""Yes, why?""So, d-do you even have any reason right now t-that's why you come here?"Saglit na natahimik ang binata. Sa sitwasyon nila ngayon, hindi niya inakala na marunong palang makiramdam si Avery. Naisip kaagad ng dalaga na may dahilan si Darius kaya sila naandito ngayon sa Lux'celestial. He never thought that Avery would that be genuis enough to think about that.Prince Darius heaved out a sigh before
When the bright light vanished and her eyes had adjusted from the light, Avery noticed that she is now back once again to her world... In the 21st century.Avery took a deep breath and sigh. Ayaw pa niyang umalis sa Luxuinia pero kailangan niyang bumalik sa mundo niya dahil naandito ang kanyang buhay. Because when she was in Luxuinia, she feels relaxed because of the new environment. She can't feel any pain or sadness or tiredness nor pressures in life. When she was in that place, she only feels at ease.*I hope I can go back to Luxuinia soon.*Inayos na ni Avery ang kanyang sarili para bumaba, baka hinahanap na siya ng kanyang mga magulang at lola niya dahil ilang oras na siyang nawala.Naglakad na si Avery papalapit sa pinto nang mapadako ang kanyang tingin sa wall clock na nakasabit sa dingding ng kaliwang parte ng kwarto.Bahagya siyang nagulat at nagtaka nang makita ang oras."H-How did that h-happen?"Ave
Nang makarating na sila sa tapat ng bahay nila ay agad na bumaba ng sasakyan si Avery. Nakita naman niyang ibinaba na yung full-length mirror mula sa truck. Nakaramdam naman bigla ng exicitement si Avery nang makita ito.Inutos ng kanyang ama sa mga tao na nagdadala ng salamin na dalhin muna ito sa likod ng kanilang bahay para ipalinis ito sa mga maid bago dalhin sa kwarto ni Avery.Habang naghihintay ang dalaga na malinis ang salamin, naupo muna siya sa may kitchen counter para kumain ng snacks. Ipinaghanda naman siya ng kanyang mommy ng brownies, chocolate chip cookies at orange juice.Avery smiled sweetly at her mom. "Thanks, mommy."Her mom smiled back at her. "You're always welcome, baby. Enjoy your food."After her mom finished preparing her snacks ay lumabas na ito ng kitchen. Tahimik lang na kumakain si Avery at nang matapos na ito ay lumabas siya ng kusina at pumunta sa likod ng kanilang bahay."Hi, Dad."Bu
Avery and Renzo was about to go out of the gate when her father came in."Oh, Renzo naandito ka pala," Mr. Yancey said, with a smile on his lips, when he saw Renzo.Renzo smiled back. "Hi po, tito Rev.""Daddy, aalis lang po kami ni Zio."Tumango-tango naman ang kanyang ama. "Okay, sige. Mag-iingat kayong dalawa."The both of them nods."Yes, Dad.""Opo, tito. 'Wag po kayong mag-alala ako na po ang bahala sa anak niyo."Mr. Yancey nods. "I know. Don't worry, I trust you, son.""Where are you two going?"Sabay-sabay silang napalingon sa direksyon kung saan nagmula ang boses. And there they saw Avery's mother, Avralyn, walking towards them."Mommy, aalis lang po kami ni Zio. Pwede po ba?" tanong ni Avery nang makalapit na ang mommy niya sa kanilang pwesto.Her mom nods. "It's fine with me, as long as Zio is the one who is with you."Nagkatinginan naman sina Avery at Renzo
Silence is engulfed between them once again as the cold night breeze touches their skin.Inilagay ni Avery ang kanyang mga kamay sa braso niya dahil nakakaramdam na siya ng lamig. Napansin naman iyon ni Renzo kaya agad din siyang lumakad papunta sa kotse para kunin yung jacket niya doon.Naglakad siya papalapit aa dalaga at inilagay sa balikat niya ang jacket na kanyang dala. Napatingin naman doon si Avery bago nag-angat ng tingin sa binata.She warmly smiled at him. "Thank you."Renzo smiled back at her and nodded his head as response. Lumapit siya sa may railings at ipinatong ang mga siko niya dito.Napabaling naman ng tingin si Avery sa kanyang kaibigan na mukhang may malalim na iniisip. Bahagya siyang napangiti. Lumapit siya sa binata at niyakap ito.Napapitlag pa si Renzo dahil sa ginawa ni Avery. He chuckled and looked down at her. "Oh, bakit?"Nag-angat ng tingin si Avery at matamis na ngumiti. "Baka kas
The next day...The sun is already up. Avery was awaken by the sunlight that is hitting her face. She slowly sit up and stretch her arms up. Kinusot-kusot pa niya ang kanyang mga mata at humikab. She feels so good after sleeping for completely eight hours.She got off from her bed at inayos ito bago sinimulan gawin ang kanyang morning routines. After taking a shower, change into her casual clothes and brushed her teeth, she went downstairs to eat breakfast.Nang makababa na siya sa living room ay napansin niyang parang tahimik ang kanilang bahay. Dumiretso nalang siya sa dining area para kumain. Iginala niya ang kanyang mga mata sa paligid, but her mom and dad is nowhere to be found. Only their busy maids are around the place."Good morning, Ms. Avery," one of the maids greeted her.Tipid na ngumiti naman ang dalaga dito. "Good morning. Nasaan si Manang?" she asked. The maid was about to answer when a middle-age woman entere