Kabanata 3

Hatinggabi na ay gising pa rin Caleb. Halos madilim na rin nang maghiwalay sila ni Marco. Marami silang napagkwentuhan. Dapat nga sa oras na ito ay natutulog na siya lalo't mahaba rin ang naging byahe niya. Hindi rin naman siya nakatulog nang mabuti sa eroplano. Siguro ay naninibago pa ang kanyang body clock.

He stood up from the bed. Lumabas siya ng silid na tinutuluyan niya ngayon sa bahay ng kaibigan. It was the same room na inookopahan niya kapag nagpupunta siya roon. Lima ang silid sa ikalawang palapag ng bahay ng mga Sanchez. It was actually a mansion compared to an ordinary house.

Binagtas niya ang pasilyo at tinungo ang pinakadulong pinto. That was a library. He opened the door and came in. Napatingin siya sa mahabang lamesa na na roon. Then a smile formed on his lips. He remembered 'something' there.

Maraming kalokohang ginawa sila ng kaibigan at ang hinding-hindi niya makakalilimutan ay ang nangyari sa loob mismo ng library na iyon. Parang recorder na nag flashback ang lahat sa kanya.

"Bud, baka naman mahuli tayo ng papa mo," wika ni Caleb na kinakabahan.

"Wala si Papa, nasa Manila para bumili ng bagong makina na gagamitin sa taniman," sagot ni Marco.

"Eh, ang Mama mo?" Dahil sa kaba ay nakalimutan niyang hiwalay na nga pala ang mga magulang nito. Ayon sa kaibigan ay walong taon pa lamang daw ito nang maghiwalay ang mga magulang nito.

"Nasa Australia na si Mommy," sagot ni Marco.

"Si Nanay Josie?"

"Hindi naman tayo papasukin n'on sa library, eh. At saka magluluto iyon ng merienda natin," anitong halatang napipikon na sa kanya.

"Pero—"

"Just tell me, bud, kung ayaw mo, ha? Parating na sila."

"O-okay. Sige na," napipilitang sagit ni Caleb.

Ilang minuto lamang ang pinaghintay nila at dumating na rin ang kanilang hinihintay. Dalawang babae iyon na naglalaro sa disiotso o bente ang edad. Naroroon ang mga ito para sa kanilang "group study" gaya ng sabi ni Marco kay Manang Josie, upang hindi sila nito abalahin sa loob ng library.

"You can use that, Bud." Itinuro ni Marco ang mahabang mesang naroroon.

"Pero..." Muli na namang umatake ang kaba niya.

"That's fine," wika n'ong isang babaeng may maikling buhok sa kanya.

"Oks na, bud. Maiwan na namin kayo riyan." Tinapik siya ni Marco sa balikat.

"Wait up, where are you going?"

"We connot share on that, maybe we can use the other room," nakangising sabi nito.

Wala na siyang nagawa nang hilahin na ng kaibigan ang kapareha nito. Hanggang sa tuluyan na silang naiwan ng babaeng may maiksing buhok sa loob ng library.

"I bet this is your first time," anito saka dahan-dahang lumapit sa kanya. Lumapat ang mga palad nito sa kanyang dibdib at nagsimulang haplusin iyon.

Hindi pa rin siya kumikilos sa kinatatayuan. Patuloy naman ang babae sa ginagawa nito sa kanya. Mayamaya pa ay naramdaman na lamang niya na natanggal na pala nito ang pang-itaas na damit niya at ihinagis iyon sa sahig. Nang tangkain nitong hubarin ang kanyang pantalon ay doon na siya kumilos. Inawat niya ang kamay nito. Subalit ungol lamang ang naging tugon nito at ipinagpatuloy ang ginagawa.

In an instant, he was already nude. Nakita niya ang pagkislap ng mga mata ng babae habang tinitingnan nito ang buong katawan niya. At seventeen, masasabing hindi na siya totoy. He had masculine built na pinagtitinginan ng mga kababaihan sa school campus, including those persons with "green blood." He had also recieved an indecent proposal from them.

Napa-ungol siya ng malakas nang maramdaman niyang nilalaro na ng kapareha ang kanyang pagkalalaki. Pinagpapawisan siya nang husto dala ng galak at kaba na nararamdaman. Mayamaya pa ay ito na mismo ang humila sa kanya patungo sa mesa. It was a one hell of a ride. Why, the woman was an expert. Ilang sandali pa ay naghubad na rin ito, while he was half-lying ang half-sitting on the table. Sumasayaw pa ito habang naghuhubad. He was tensed, and at the same time, aroused.

Ilang sandali pa ay inaalalayan na siya ng babae na "magtrabaho." Noong una ay hindi niya alam ang gagawin, hanggang sa tuluyan na niyang nasundan ang "tugtog" ng sayaw nang kaligayahan. He was enjoying the feeling. He thusted deeply without gentleness on his part. He was happy when he saw the woman's expression. Tila nasisiyahan ito. She even screamed with pleasure.

"Aaaah...aaah, shit! Sige pa, ang sarap. Isagad at bilisan mo pa," hiling na wika nito sa kanya habang nasa kalagitnaan sila ng kahibangan.

Nasa ganoon tagpo sila nang makarinig siya ng pag-click ng pinto...

Biglaang pagbalik niya sa kasalukuyan. Hanggang ngayon ay iniisip niya kung may tao nga ba sa labas ng pinto o guni-guni lamang niya iyon dahil masyado siyang ninenerbiyos noon.

"Still awake?"

Napapitlag siya. Then he smiled when he saw Marco. Nakatayo ito habang nakasandal ang kaliwang balikat sa hamba ng pintuan ng library room.

"I can't sleep." aniya.

"Naninibago ka na naman siguro. Matagal-tagal na rin kasi since noong huling bakasyon mo dito sa Pinas."

He nodded.

"I saw you smiling. Do you...did you remember anything in here?"

Nakita niya ang pilyong ngiti sa mga labi ng kaibigan. He chuckled and tapped Marco's shoulder.

Pareho silang hindi makatulog kaya nagkwentuhan pa sila sa library,. It was past three in the morning when they both decided to go to sleep.

Kahit madaling araw na natulog si Caleb ay maaga pa rin siyang bumangon. Pagkatapos maligo at magbihis ay lumabas na siya ng silid. Dumeretso siya sa kusina para mag-kape.

"Morning, Nanay Josie," nakangiting bati niya sa matanda.

"Ang aga mong magising, ah. Sabi sa akin ni Marco ay madaling-araw na kayo natulog," wika nito na nasa harap ng kalan ngayon at nagluluto.

Tumango siya. Mula sa kitchen counter ay lumapit siya sa matanda para silipin ang niluluto nito.

"Hmm, ang bango naman po ng tapa na 'yan," komento niya. "Ako na po ang magpapatuloy niyan Nanay Josie," sabi niya pa. Saka agad na inagaw ang siyansi sa matanda.

Si Nanay Josie naman ay wala ng nagawa sa bilis nang kilos na iyon ni Caleb. "Marunong ka magluto?" may bahid na pag-aalinlangan na tanong nito sa kanya.

"Oo naman po. Simula noong nakapag-invest ako ng sarili kung condo sa States, inaral ko na rin po pati ang pagluluto since ako lang kasi ang mag-isa doon,"

"Mabuti naman kung ganon. Aba'y parihas lamang kayo ni Marco na malapit ng lumagpas ang edad sa kalendaryo," anito. Natawa na lang siya sa sinabi ng matanda.

"Nga pala, si Marco po?"

"Ay! Oo nga pala. Sumaglit sa farm pero babalik din iyon at hindi pa rin naman nag-aagahan," sagot ni Nanay Josie. "Gusto mo na bang kumain?"

"Mamaya na ho. Hihintayin ko na lang po si Marco," sagot niya. Sakto naman na luto na iyong tapa at isinalin na niya sa plato.

"Bueno, maiwan muna kita rito, ha? Pupunta ako lang ako sa bayan para mamalengke," paalam nito.

Tumango lamang siya at nagtungo sa lanai upang doon hintayin ang kaibigan.