Kabanata 5

"I'm here!" Sigaw ni Zam habang papasok sa kabahayan.

"Zam, ikaw nga ba?" tila hindi makapaniwalang tanong ni Nanay Josie.

"Sino pa po ba?" nakangiting tanong niya. Saka mahigpit na sinalubong ng yakap ang matanda.

"Diyos ko po, kay tagal mong hindi umuwi dito, eh. Alam ba ni Marco na darating ka?" Tumango siya.

"Loko talaga ang batang iyon, aba'y hindi man lamang sinabi sa akin. Sana ay naipagluto kita ng mga paborito mo," pumapalapak na sabi nito.

"Maybe Marco wanted to surprise you," aniya na iginala ang paningin sa kabahayan. Lihim siyang napabuntong-hininga. It was the same, halos walang pinagbago sa mga kagamitan doon.

"Naku, mas lalo kang gumanda anak. Ang sabi ni Marco ay designer ka na raw sa Australia, eh, pero bakit mukha kang modelo?"

Napangiti naman si Zamantha sa pagkamangha at papuri ni Nanay Josie sa kanya.

"Salamat po Nanay Josie," aniya.

"I'll take that as a compliment." Saka muling niyakap ang matanda. Bukod sa kanyang kapatid ay isa pa si Nanay Josie sa mga taong malapit sa kanya doon.

"Si Marco po?" tanong ni Caleb na kapapasok lang bitbit ang maleta niya.

"Ikaw pala ang sumundo sa rito sa dalaga namin," nakangiting wika ni Nanay Josie.

"Nagkaaberya ho kasi sa kamalig kaya hindi nasundo ni Marco ang kapatid niya," sagot ng binata.

Kinuha ni Tonying ang bagahe ni Zam na dala-dala ni Caleb.

"Salamat," saad ni Caleb sa binata ring katiwala. Ngunit napansin nito ang pagtitig nito kay Zam. Kitang-kita sa mga mata nito ang paghanga sa dalaga. Well, hindi na siya magtataka. Dahil talaga namang makaagaw pansin ang kagandahan ng dalaga. At kahit siya nga mismo kanina ay muntik ng matulala rito.

Hindi niya alam kung bakit, pero hindi niya iyon nagustuhan. Kaya timikhim siya para makuha ang atensiyon ni Tonying. Pero mukhang napalakas ata iyon kung kaya't pati si Nanay Josie at Zam ay napatingin sa gawi niya. Napangiwi na lamang siya dahil sa ginawa.

"Oh, Tonying, paki akyat na lamang iyan doon sa taas. Sa kaliwang banda, sa may harap ng guestroom. Iyon ang kwarto ni Senorita Zam mo," utos ni Nanay Josie sa binatang katiwala.

"Salamat," nakangiting wika pa ni Zamantha kay Tonying bago ito tuluyang pumanik.

"Kumain ka na ba?" tanong ni Nanay Josie.

"Hindi pa po. Magpapahinga muna po ako. Pakigising na lang po ako kapag dumating si Marco," bilin niya sa matanda.

"Hala, sasamahan na kita para ma-check ko ang kuwarto mo. Iyon kasing kuya mo, eh, hindi man lang ipinaalam sa akin ang pagdating mo," tila pagrereklamo nito.

Napangiti siya, gayundin si Caleb na nakikinig lamang sa usapan nila.

Nagtama ang kanilang mga mata subalit mabilis na nag-iwas siya ng tingin.

Kung noon ay gustong-gusto niyang tinitigan ang mga mata nitong kay pungay. Ngayon ay hindi na. Dahil alam niyang utli mo mga mata ay mapanlinlang din.

Nakaramdam ng kaunting kirot sa dibdib si Zam ng maalala iyon.

Kaya agad na siyang at pumanik. Nauna na siya mismo kay Nanay Josie bago pa makita ni Caleb ang reaksiyon niya.

Hatinggabi na nang magising si Zam. She missed dinner. Hindi pa rin naman siya nagugutom pero naiinitan siya. Kung tutuosin ay may aircon naman sa kwarto niya at nakabukas naman iyon. Pero naiinitan pa rin siya. Bumangon siya sa kama saka dumeretso sa maleta at binuksan iyon. Kumuha siya ng isang pares ng bikini at nagbihis. Ang totoo ay kaunti lamang ang damit niyang dala. Sinadya niya iyon, dahil wala siyang planong mag-tagal sa doon.

Kung hindi pa nga siya pinilit ni Marco ay hindi pa siya uuwi ng Pilipinas para magbakasyon. Halos buong buhay niya ay sa Australia siya naglagi. She was just five years old nang maghiwalay ang parents nila ni Marco. Sumama siya sa kanyang Mommy at Abuela sa Australia at nanirahan roon. Since ten years old siya ay andoon na sila. Doon rin kasi nakabase ang nag-iisang kapatid ng kanyang mommy, si Auntie Sally.

Samantalang si Marco ay naiwan sa poder ng kanilang ama. Ilang beses sinubukan noon ng kanyang mommy na kunin si Marco, subalit ayaw ito ibigay ng kanilang ama. Kaya lumaki silang magkapatid na magkahiwalay. Pero hindi naging hadlang ang pagkakahiwalay nila upang hindi sila magkasundo. Her brother was very protective when it came to her, kahit na puro sakit ng ulo ang dala niya rito. Wala siyang gusto na hindi nito ibinigay sa kanya. Mas spoiled pa nga siya rito kaysa sa kanilang ina. Kaya siguro matigas ang ulo niya ay dahil na-spoiled siya ng Abuela at kapatid.

Tungkol naman sa kanyang ama...well, she never had a chance to be closed with her father. The latter was cold and distant to her even when she was a child. Kung titingnan nga ang photo album niya noong bata pa siya ay wala man lang kuha na magkasama sila ng kanyang ama. Kahit sa mag birthday's niya ay wala ito. Sa murang isip niya noon ay nagkaroon siya ng hinampo rito dahil wala man lang ito sa mga importanteng okasyon ng buhay niya.

Mabuti na lamang at mahal na mahal siya ng kanyang Kuya, Mommy, Abuela at Aunt Sally. Kahit paano ay hindi niya hinahanap ang pagmamahal ng ama. But when her grandmother died because of a heart attack, todo ang pagbibighati niya. Parang kalahati ng buhay niya ay nawala dahil sa pagkamatay nito. She was twelve when it happened. Nagtampo pa nga siya sa kapatid dahil hindi ito nakapunta sa Australia upang makipaglibing sa kanilang Lola. Hindi raw ito pinagayan ng kanilang Ama.

Doon niya tuluyang kinamuhian ang ama dahil sa napakawalang kwentang manugang nito. Kahit hiwalay na ito sa kanyang mommy, bilang pag-bibigay respeto, dapat sana'y nagpunta ito upang makiramay o kung hindi man ay dapat pinagayagan nito ang kanyang kapatid na sumilip man lang sa huling pagkakataon ang kanilang Lola.

Isang beses na tinanong niya ang sarili kung bakit ganoon ang kanyang Daddy subalit wala siyang mahanap na sagot. Hanggang sa magbakasyon siya at nagkaroon iyon ng kasagutan. Umuwi siya noon upang makausap sana ang kanyang Daddy. Gusto niyang bigyan ng chance ang sarili na mapalapit dito. Pero hindi na nangyari ang bagay na iyon. Hindi sinasadyang narinig niya mismo sa bibig nito ang dahilan kung bakit malayo ang loob nito sa kanya...at iyon ay dahil hindi siya nito tunay na anak.

Marahas na pinunasan niya ang mga luhang pumapatak sa kanyang pisgi. Kinausap niya ang kanyang mommy tungkol sa bagay na iyon. Nabigla pa nga ito noong tanungin niya. Ayaw sana nitong magsalita, subalit sa pamimilit niya ay nagsalita na rin ito. Subalit hindi nito sinabi kung sino ang tunay niyang ama.

She was shocked. Hindi niya madesisyunan kung ipapaalam niya iyon sa kapatid. But then, she decided to keep it o herself. She didn't want to lose her brother's love and attention.

Lumabas siya ng kanyang kuwarto papunta sa swimming pool. Masyadong maalinsangan ang panahon kaya naisipan niyang maligo at magbabad sa pool. Pa balik-balik siya sa paglangoy. Nang mapagod at makaramdam ng gutom ay umahon siya at nagtungo sa kusina. Dahil siya lamang ang gising ay hindi na siya nag-abala pang magsuot ng roba. At ang tuwalya naman na dala ay nakasampay lang sa balikat niya. Saka dirediretsong naglakad papuntang kusina.

Dahil sa sobrang init ng panahon, bumangon si Caleb sa kama at pumunta sa veranda ng kanyang kwarto. Tiningala niya ang langit. It was peaceful and calm. Napakunot ang kanyang noo nang magawi ang kanyang paningin sa pool. He looked on his wristwatch. It was one o'clock in the morning. Isang sulyap pa uli ang binigay niya kay Zam na kasalukuyang naglulunoy sa may pool bago siya umalis ng veranda.

Naabutan na niya ang dalaga sa may kusina. "You missed dinner," aniya. Kaninang hapunan ay hindi na pinagising ni Marco ang kapatid dahil tulog na tulog ito.

Muntik nang mapasigaw ang dalaga nang magsalita siya mula sa madilim na parte ng kusina. Hindi na kasi ito nag-abala pang buksan ang ilaw.

"I'm sorry, I didn't mean to startle you," hinging paumanhin ni Caleb. Saka binuksan ang ilaw.

"Bakit naman kasi naririyan ka sa dilim?" pasitang tanong nito sa kanya.

"Hindi ako makatulog, that's why I decided to have a cup of tea," kibit-balikat na sagot niya.

"I see,"

"Hindi ka ba nilalamig?" tanong niya. Hindi niya napigilan ang admiration sa pagkakatingin niya sa kabuuan ni Zam. She was wearing a sexy black two-piece bikini.

Hindi ito sumagot. Sa halip ay naglakad ito papalapit sa refrigerator at binuksan iyon. Bahagya pa itong dumungo at inabot ang isang bote nang fresh milk mula sa pinaka babang shelves part nang ref. Maagap namang kumuha siya ng baso at iniabot dito.

"T-thanks," mahinang sabi nito.

"Hindi ka rin uhaw, ha?" nakangiting komento niya nang makitang diretsahang ininom nito ang gatas sa bote.

He found it sensual. Hindi aware ang dalaga na parang nang-aakit ito sa ginawa. At tinablan naman siya dahil hindi lang sa maganda si Zam. Halos n*******d na rin ito sa harapan niya. Noon pa man ay maganda na ang hubog ng pangangatawan nito. napaka seksing tingnan sa suot nitong bikini.

"Don't do that again," he said in a husky voice.

"Do what?" She frowned.

"Licking your lips, it's...it's kinda..." Hindi niya malaman ang sasabihin. Agad na siyang tumalikod dahil baka mapansin ni Zam ang pagkabuhay ng alaga niya sa gitna ng dalawa niyang binti. Medyo fitted pa naman ang suot niyang shorts kaya halata masyado ang umbok roon.

Zamantha lived in a western country. She may be innocent, but it doesn't mean na wala siyang alam pagdating sa sexual matter. Agad niyang nakuha ang connotation sa sinabi ni Caleb.

Napangisi siya nang mapagtanto kung bakit ito biglang tumalikod sa kanya. "Did I..." Sadyang ibinitin niya ang sasabihin.

"Did you what?" Slowly he turned to her.

"Oh, never mind," aniyang ikunumpas pa ang isang kamay. Akmang tatalikod na sana siya nang bigla siyang hawakan ni Caleb sa braso. Sa ginawa nito ay halos mapasubsub siya sa matipunong dibdib nito.

Nag angat si Zam ng tingin. Sandali ay natitigan niyang muli ang magagandang mga mata nito. Their eyes locked up. Ngunit nakita rin niya sa mga mata ni Caleb ang matinding pagnanasa. Nakaramdam siya ng kaba nang makita iyon. Oh shit! Nasambit niya sa isip. Pilit siyang kumawala sa mahigpit na pagkakahawak nito. Subalit sa halip na bitawan ay mas lalo pa siyang kinabig papalapit. At sa, sobrang lapit nila sa isa't isa ay ramdam na niya ang mainit at mabangong hininga nito sa mukha niya.

"Did you arouse me? Iyon ba ang gusto mong itanong?" anito habang pinaglandas ang hintuturo sa mga labi niyang nakaawang pa dahil sa gulat.

"Let go of me." mariin niyang sabi.

Lumapit ang mukha ni Caleb sa kanya at saka bumulong sa kanyang kaliwang taenga. "Paano kung ayaw ko?" anito.

Mas lalong pang lumalakas ang kabog ng dibdib ni Zamantha sa ginawang kilos na iyon ng binata. Hindi na niya mawari kung ano ang gagawin.

Gayon pa man, kahit na gusto na niyang mabuwal sa pagkakatayo ay sinubukan pa rin niyang magsalita sa matigas na tuno. "Again, I said let me go!" she said frantically.

He laughed. "The last time we're near like this..." Pinag-landas nito ang mga mata sa mukha niya. "You were begging for me to kiss you." Patuloy ito sa panunukso na unti-unting tinatawid ang gahiblang pagitan ng kanilang mga mukha.

Nagtataas baba na ang dibdib niya sa sobrang kaba. Pinagpapawisan na rin ata siya ng malamig dahil sa posisyon at sobrang lapit nila sa isa't isa.

"I am willing to do that right now, sweetheart," patuloy pa nito. "And I really don't care if Marco will see us."

"Pwede ba!" She clenched her jaw. Caleb tries to kiss her, pero pilit na iniiwas niya ang kanyang mga labi. Muli siyang nag-pumiglas sa pagkakayakap nito

"Before, you wanted me to want you. Naalala mo pa ba?" mahinang tanong nito.

"Tama ang sinasabi mo, Mr. Dela Fuentes," naniningkit ang mga matang sabi niya. "Be—fore," aniyang sadyang inisang bigkas ang bawat syllables sa may katigasang tuno. "Hindi na ngayon," dagdag pa niya, saka inipon ang lahat ng lakas upang maitulak ang binata.

"Really?"

"Yes!" matigas na sagot niya.

Umalingawngaw ang tawa nito. "What's so funny?" aniyang nag-uumpisa ng mapikon.

"You," sagot nito na umaalog-alog pa ang balikat gawa nang pagtawa. "You can only convince me kung masasabi mo iyan nang nakatingin nang deretso sa mga mata ko," seryosong saad nito.

"Why you!" Halos umusok ang ilong niya sa sobrang iritasyon.

"See what I mean?" Bigla siya nitong kinabig muli at siniil nang isang mapusok na halik sa labi. Halik na inaasam-asam niya noon.

Hindi agad nakagalaw si Zam sa pagka bigla. Iyon na naman ang mala kuryenting damdaming hindi familiar sa kanya. Damn it, she's felt more heated right now. Ngunit hindi iyon katulad ng nararamdamang niyang init kanina.

Hindi naman ito ang unang beses na n*******n siya. Nagkaroon din naman siya ng boyfriend noon at n*******n. But the feeling of those kisses is mutual. Not like this. Caleb's kisses tasted sweet and addictive.

Mayamaya pa ay nadarag na rin siya sa halik nito Unti-unti niyang sinagot at pilit na pinantayan ang kapusokan nito. Hanggang sa naging banayad at malumanay na ito. Bahagyang lumuwag ang pagkakayakap nito sa kanya. Nag umpisang humaplos ang kaliwang kamay nito sa likod niya. Then she heard him moan.

"No! this can't be happening. Wake up, Zamantha!" sita ng isang bahagi ng isip niya. After saying that to herself ay parang may isang projector automatic na nag-play sa utak niya.

She suddenly remembered everything that happened in the past. Lahat nang nangyari, mga pambabale wala, at sakit na naramdaman niya noon.

Naglahong parang bula bigla ang lahat ng sensasyong nararamdaman niya. Napalitan muli ito ng puot at kirot para sa binata.

Muli niyang itunulak ito at sinundan nang isang malakas na sampal.

"How dare you!" galit na sabi niya.

Napamaang naman sa gulat si Caleb dahil sa ginawa ni Zamantha sa kanya. Pag kuwan ay naguluhan siya rito. "I'm s-sorry... I thought..."

"You thought what!?" mangiyak niyang tanong. "Look, I don't know what's on your mind this time. But, please just leave me alone!" aniya. Saka mabilis na tumalikod. Hindi na niya kasi napigilan ang mga luhang nag-uunahan nang tumulo. At ayaw niyang makita iyon ng binata. Lumakad na siya papalabas ng kusina. Subalit nakaka ilang hakbang pa lamang siya papalayo ng muli pa itong magsalita.

"Mahal kita." mahinang sambit nito.