Chapter 02

Chapter 02: Failed

Divina Jaslene Prado P.O.V

Lahat kami ay bihis na bihis na. Dalawang oras lamang ang pananatili namin sa labas, pumapasok sa utak ko na kunin ko ang pagkakataong ito para kontakin sila Kuya gamit ang spare phone ko. Yes, I have my spare phone. Pero nag-aalangan ako sa pag gamit sa loob ng university, there is possibility that personnel of the university might plant a bug on our room. Or it might could be anywhere, I couldn't risk it.

"You have been teaming up with our different commanders per crew of the administration. But it doesn't mean it assures you to close a deal. Don't expect them to do work for you, you are the one who will do the work for them, it's the other way around. Remember to be here on time, in two hours. You only have two hours to succeed in closing a deal."

"That's not enough time for dealing with such Familia De Mafia, damn!" rinig kong reklamo ng mga ilang kasama ko. Ako rin naman ay nakukulungan sa dalawang oras, God knows what could possibles happen at two hours. Baka nga lumagpas na sa oras hindi pa makuha ang loob ng taong ka deal-an sa nasabing transaction.

"Good luck with your journey, you might want to bring with you a lucky charm. Who knows, you might strike a bigger deal tonight kids." The professor smirked at us. People inside the university aren't ordinary, some of them are part of the mafia family or in the crowd of the elite particularly. May mga nasa itaas at meron ring nasa ibaba, there are some things that haven't change. Status is still based on level.

I'm still not used to using a gun, I am more comfortable with my arrow and bow. Sumakay at sumama na nga kami sa team ng naatasan sa amin. Dahil nahiwalay nga ako sa aking mga kasama, panay hindi ko kilala ang mga taong siyang kasamahan ko sa transaction na magaganap na. We are guarded up enough, na kung sakali mang may mangyari na hindi maganda. Tiyak kong hindi nila ako pababayaan, but that's not the case and point at all.

Hindi ko gamay ang ikot ng utak ng administration, at maging ang unibersidad. Kung sakaling magtagumpay ako, they will accompany me until I come back to university, and if I don't they will surely abandon me cuz I failed the test.

"Narito na tayo," kahit malaya kong nakikita ang kanilang mukha. Naisip ko na maaring they wearing a fake face, hindi ko makuhang maniwala na may soldiers and even capo akong kasama ngayong gabi. Maaaring ang mga kasama ko rin ay kapwa estudyante sa El Grande, posible, dahil isa rin namang itong parang patimpalak sa mga gustong makapasok sa unibersidad. "You walked first." This man's aura is a bit off, not like others. His good looking though, hindi ko lang alam kung totoong mukha niya iyan. What if he's wearing a fake mask?

Tumikhim ako ng kunot ang noo nito. Walang sabi akong naunang naglakad gaya nga ng gusto niya. "Check the area," rinig kong utos niya sa mga kasama naming dalawa. They way he gave a command.

"The coast is clear, sir." and the way they address him that way.

Either this man is a captain or lieutenant from capo division. I am sure that he is not a soldier nor an associate. "Turn to the left," I turn to the left as per his order. Palingon lingon ako sa paligid, some Mafia played dirty, kaya kung hindi ka alerto they will gonna break you easily. Agad kong tinutok ang baril ko sa aking gilid, and the man at my back alerted too.

"Easy," lumabas ang lalaking may ngisi sa kanyang labi. "It's nice to see you again, captain." Napatingin ako sa kanya, at tama nga ako. He's a captain, a capo indeed.

"Madrid," bati niya sa italian na lalaki, base na rin sa accent nito. "What are you doing here? You're sticking your nose into someone's business."

"Oh? Am I?" natawa ang lalaki. "Come on, Captain! You still have business with me."

"Go and turn back to your country, I am not in the mood right now to do business with you."

"No, no, no captain! Whether you like it or not, let's end the business we haven't ended yet!"

"F*ck! Protect her!" bago pa man ako makisali sa gulo, may humigit sa braso ko, tuluyang hinila ako paalis sa senaryo.

"Ano ba! Bitawan mo nga ako! I need to close the deal!" sinubukan kong makawala sa pagkaka higpit na hawak sa akin ng lalaki.

"No! You are coming with me!" nanlalaki ang mata ko nang makita ang yateng biglang nag bukasan ang ilaw. Halatang sinadyang pinatay, na para bang may hinihintay. Nang mahinuha ko na ang lahat ay nanlaki ang aking mata, bago ko pa man tadyakan at matakasan ang lalaki. Gamit ang panyo ay tinakpan niya ang ilong ko, at alam ko sa puntong iyon...I failed the test.

Luther Ivanov P.O.V

I coldly look at the captain, the way he is frustratingly shouting nonstop. It made us tethinkhat we did it, we abducted the youngest heiress of the highness. I smirked and raised my glass at them. Good to know that I played with two stones in the bones. "Tell the boss that I already fetched his wife."

"Yes, sire." napatingin ako sa babaeng mahimbing ang tulog. Tinangunan ko ang kasamahan ko, agad niyang ni lock ang pinto. Agad kong kinasa ang baril nang mapansing bahagyang gumegewang ang yate, they are following us.

"Load the guns, fire at them, don't think for a second." kanya kanyang pwesto bawat anggulo ang mga bata ko. May mga ibang sugatan, napurohan, I am not surprised by the skills of the Calle El Granda. After all, this is the dens only for the mafia.

Ilang minuto na palitan ng bala, sa huli ay wala silang nagawa. Pagod kong hinilot ang sentido ko, napunta ang mata ko sa mesa ng tumunog ang telepono. Tinaas ko ang aking kanang kamay, wala pang sampung segundo ay agad ko nang naramdaman ang lamig sa palad ko. Hatid ng yelo sa alak na nasa baso. "Check if the young lady has already awakened, Hitaro."

"Hindi mo ako kailangan utusan, Luther." pinaikot ko ang mata ko at hinayaan na siya.

"Boss," bati ko kay boss na nasa kabilang linya.

"How is she, Luther?" sinenyasan ko si Hitaro. Ang akala ko ay magrereklamo pa ang gago, wala na nga siyang ginawa kundi ang maglaro ng braha kaharap ang unggoy na alaga niya. Napa hilot ulit ako sa aking sentido pagkakita sa alaga niyang unggoy na may bitbit na namang saging, and god knows where he gets that damn banana?!

Tumikhim ako. "She's fine, boss. Don't worry, wala siyang ni anong galos. Ayos na ayos." kahit wala siya sa harap ko ay nakikita ko ang pagtango niya, na alam kung siya ring ginagawa niya sa kabilang linya.

"Are you sure you fetch the right girl? Hindi ba kayo nagkamali ulit sa pagkakataong 'to? You know the consequences if you make a mistake...again." madiin ang bawat salita ni Boss. Hindi ko mapigilang napalunok dahil sa diin ng pagkaka sabi niya.

"Lahat ay areglado, Boss. Walang pagkakamali sa pagkakataong 'to, natitiyak kung siya ang nag iisang anak na babae ni Dawn."

"Make sure." tumango tango ako. Napatingin ako kay Hitaro na namimilog ang mga mata at laglag ang panga.

"What?" tanong ko sa kanya sa walang boses na paraan. Sinundan ko ang bawat ikot ng kamay at mata niya. Namura ko na rin siya dahil hindi pa ako nito diretsuhin sa anong gustong ibig sabihin. Nang makita ang bulto na nasa likod niya, tikom ang bibig ko nang may mapagtanto.

"Walk," hindi gaya ng itsura niya kanina. She looks firm and brave now, I take her down when she's out of focus earlier. Kaya ngayong alertong alerto siya, isang tao ang siyang nagpapaalala sa akin dahil sa ayos niya.

Napangisi ako at hindi pinansin si Hitaro na naguguluhan, even though he was used as a hostage by her. I can't stop being amazed, she takes down my man who is guarding her in her room. I train my men the way I can. Wala man sila sa kalingkingan ko, tiyak ko na hindi sila basta bastang mapapatumba ng kung sinu-sino.

"Who the f*ck are you? Where am I?!"

She fit as a wife of the lord of the La Castellia de Mafia.

Divina Jaslene Prado P.O.V

Hilo pa ako ng imulat ko na ang mata ko. Napabalikwas ako nang maaalala ang nangyari kanina, napa hawak nga lang ako sa aking ulo ng bahagyang kumirot ito. Iginala ko ang aking mata, rinig na rinig ko ang hampas ng alon ng karagatan. Bagsak ang balikat ko...I failed. Damn it! I failed the test! Napahilamos ako sa aking mukha.

Ano na ang gagawin ko?

"Come on, Divina. Think! Think how can you escape to this place?!" I whispered to myself. Nanghihina pa rin ang aking katawan, gawa siguro ng droga na ginamit sa akin. Ilang minuto akong tulala, pina pakiramdaman ang aking katawan kung kaya ko pa ba.

"Damn! Bakit pa ba ako sumama rito?" napunta ang mata ko sa pinto nang makarinig ng boses. "I should stay at the La Castellia, this operation is boring for me. Ni hindi rin na excite si Matchy, tsk!" malakas ang kabog ng dibdib ko habang dahang dahan na tinulak ang pinto ng taong nasa likod nito. "If I wasn't curious about the girl, hinding hindi ako sasama—woah! Easy!"

Mabuti na lamang at hindi nila kinuha ang baril na nagtatago sa loob ng katawan ko. "Walk!" utos ko habang madiin ang pagkakahawak ko sa baril na nakatutok mismo sa kanya. Kunot ang noo nito na para bang pinag aaralan ako.

"You grow enough,"

"Shut the f*ck up! Where am I huh?!" nagkibit balikat siya.

"I don't know, maybe somewhere in Europe?" nakakaloko siyang ngumisi sa akin. When I warn him trying to pull the trigger, he raised his hands, stopping me. "Okay! Easy! We're now in Italy." He said cooly. Nanlaki ang mata ko. Italy?! Napatingin ako sa bintana at tanging alon ng karagatan lamang ang aking nakikita.

Gaya ng mga lalaking pumigil sa transaksyon na magaganap kanina. Italiano rin ang lalaking kaharap ko.

Europe.

Italy.

Sa isang saglit, nasa ibang bansa na ako. Wala na ako sa Calle Le Granda, mariin kong pinagmasdan ang lalaking nasa harap ko, hindi pamilyar ang kanyang mukha. Kung sakali mang naligaw na sila sa Calle Le Granda, ito lamang ang pagkakataong nakasagasa ako nang mga Mafia na galing Europa. Tago ang Calle Le Granda sa mata ng iba, ilan lang ang nakakaalam na buhay ang lungsod. Maaaring narinig na ng mga ilan ang lugar dahil sa salita ng bario o sa mga dayong gustong puntahan ang lugar mismo.

Sa kaalaman na pugad ito ng mga Mafia at Elite. Ilan lang ang nagtagumpay na punan ang atensyon ang kanilang kuryosidad. Gayong narito na ako, hindi ako nag tagumpay sa pagpasok sa unibersidad. Nagsasabi ring hindi rin ako nagtagumpay sa naatas na misyon sa akin.

Mariin akong napapikit. "Step back," utos ko sa lalaki. Walang alinlangan naman niya akong sinunod, maka ilang liko ang ginawa namin, idiniin ko ang baril sa likod niya nang mahalatang balak niya akong iligaw sa kung saan naroon ang mga kasama niya. "Dalhin mo ako sa captain niyo,"

"Tsk! I am a captain too, hindi lang halata sa sobrang gwapo ko." tinulak ko siya at hindi pinansin ang sinabi niya. He doesn't look like a captain of the crew, baka nga siya pa iyong tipong nagtatago.

Nang makita ang lalaking nakatalikod sa amin. Mahina kong tinadyakan ang kanyang paa, tumikhim naman siya at nakuha agad ang gusto ko. "Luther," tawag niya sa lalaki. Nang tumingin sa aming banda ang lalaki, napagtanto kung siya nga ang captain. Ang lalaking walang alinlangan na dinakip ako, kahit pa kasama ko ang ilang soldiers at capo.

Nagtagumpay silang kunin ako. Bago ko pa man siya madaplisan sa braso, umikot na lamang ang paningin ko, at ang huli kong nakita ay ang lalaking ginawa kong hostage pansamantala na pinapagpag ang kamay niya.

"Tang*na!" rinig kong mura niya bago ako tuluyang tangayin ng kadiliman.