CHAPTER 32CALL ME KUYA!Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko at sumalubong sa akin ang puting kisame. Until now, hindi pa rin ako sanay na nagigising sa ibang kwarto. Parang nasa kulungan ako na nahihirapan na kumilos dahil sa sobrang siksikan at dito naman ay hindi ko pagmamay-ari ang mga gamit na narito kundi sa pamilyang Legaspi lalo itong kama na tinutulugan ko na kay sarap gumulong-gulong dahil sa sobrang lambot ng mattress foam. Napabuntong hininga ako at tumagilid ng higa pero nagulat ako na nakita ko si kuya Izaak sa gilid ng kama ko nakatayo at nakapamewang na nakadungaw sa akin.“Ku-kuya Izaak, ka-kanina pa kayo riyan?" Tanong ko sa kanya na ngayon ay nakatingin sa akin at ngumiti."Not really, ten or fifteen minutes pa lang akong naghihintay sa'yo na magising ka.” Huh? “Bakit namam? May lakad ka ba ngayon at kailangan mong magpaalam sa akin or dahil papalaysin mo na ako sa–” napaupo agad ako sa kama dahil sa naiisip. "Happy birthday, Unique Mahinhin-”"Okay, happy

CHAPTER 34CALL ME, KUYA!“Girlfriend huh!" “Bakit? Ayaw mo ba, boss? Huwag po kayong mag-alala girl na friend naman ang ibig kong sabihin at wala ng iba pang kahulugan sa sinabi ko sa babae na iyon. At sa tingin ko ay ganun din naman sayo, di ba? Na… boy na friend lang naman ang ibig mong sabihin para sa akin?” Tanong ko sa kanya at nakita ko kung paano na naman magkasalubong ang kanyang mga kilay at nakaigting ang kanyang panga, marahil sa sinabi ko? Ewan ko lang. Tama naman siguro ang sinabi ko. “You think so?"Ngumiti ako sa tanong niya. Again… ayoko ng dagdagan pa kung ang iba pang nararamdaman ko sa kanya kung meron man kundi kilala ko siya bilang boss ko at kapatid. Bilang kuya… yes kuya ko lamang siya sa mata ng kanyang mommy pero sa mata ng iba ay isa ko siyang boss na tinitingala ng karamihan, lalo na sa mga kababaihan.Pagkarating namin sa bahay ay nakita ko na tahimik at wala man lang akong nakita na nasa labas, baka nakalimutan nila na birthday ko ngayon. Ayos lang i

CHAPTER 36CALL ME, KUYA! “Para sa ating birthday girl, ang wish ko ay more.. more alak to drink-aw, ang hilig mo talagang mambatok, Budang! Kaya wala kang boyfriend kasi inaaway mo lang palagi.” Ayan na naman ang aso’t-pusa na si Budang at Brian. Samantalang nasa gilid ko lang si sir Izaak at umiinom rin.Nasa labas kami ng bahay nag-iinuman, hapon na at hindi na mainit ang araw. Meron naman kaming bakod kaya walang basta-bastang makakapasok sa loob dahil nasa likuran kami umiinom hindi mismo malapit sa labasan na aming bakuran. "More birthday hindi more alak, baliw ka ba! Patay ang kinalabasan niyan ni Unique kung taon-taon siya umiinom." Pangaral ni Budang kay Brian kaya nagtatawanan kaming apat.Nasa loob na si papa at mama dahil nagliligpit ng mga gamit at hinayaan kami na mag-enjoy, tinulungan naman ako ni Budang kanina na hugasan ang mga pinanggamitan namin na mga pinggan.“Basta nandito lang ako Unique, huwag mo akong kalimutan kapag mayaman kana, cheer ulit!" Wika ni Budang

CHAPTER 38CALL ME, KUYA!“Turuan mo na kasi akong mag drive ng sasakyan para naman matuto ako kuya! Para kapag…tulad ngayon na ikaw ang nagda-drive sa ating dalawa and then pupunta tayo ng malayo, pwede tayong mag swap muna kung pagod ka na sa kakadrive or inaantok ka,” pilit ko sa kanya habang nagmamaneho siya ng sasakyan. May kikitain raw siya na na mga kaibigan sa Batangas at namimilit ako sa kanya na sumama. Mabuti na lang talaga na pumayag si boss Izaak kahit nagsusungit ito kanina dahil ayaw niya akong isama dahil halos daw ang naroon ay mga lalaki na engineer and architect at may iilan lang na babae at baka mahiya akong kausapin sila, pero namimilit ako kahit sa ibang room na lang ako tatambay habang naghihintay sa kanya na matapos ang meeting nila o ano pa man, tinawagan ko naman si mommy at pumayag naman sila ni daddy na sasama ako, basta ang kasama ko ay si boss Izaak. Hindi kasi ako sanay na nasa bahay ako ng mga magulang niya at may iba pa naman na katulong doon ay kun

CHAPTER 40CALL ME, KUYA!“Ta-tayong dalawa ang matutulog dito?” Tanong ko sa kanya at binalik ang tingin sa kama. Malapad naman ang kama at may limang unan na naroon, pwede ko naman sigurong ilagay sa gitna ang iba para may harang at saka pa natutulog na rin kami na magkasama sa kwarto ko, then bakit ako kinakabahan? Marahil nasa ibang lugar kami ngayon kaya ako ganito, kasi kung sa bahay ay hinahayaan ko lang naman siya minsan, na matulog sa kwarto ko dahil nariyan sina mommy or daddy. And so far, wala naman siyang ginawang masama sa akin kundi ang matulog lang siya ng mahimbing katabi ko at sa aming dalawa, ako lang yata ang malikot kung matulog.Tumingin ako sa sofa na naroon sa kwarto at nakita na malapad naman ito at mahaba, pwede na rin na diyan ako matutulog mamaya, ano? “Yes, at pwede ka na ring maunang matulog at susunod na lang ako dahil mag-iinuman pa ang mga kasamahan ko. I'll join them." Aniya at napa isip ako sa sinabi niya.Sinilip ko ang oras sa wristwatch ko at nak