Nakalarawan ang kakaibang ngiti sa pisngi ni Anna Lerman habang naroon siya sa cruise sa South Harbor. Nagniningning ang kanyang mga mata habang nakatingin sa malawak na karagatan sa maliit na bilugang bintana, dinadama ng labi ang iniinom na alak. Ilang saglit pa ay nagbukas ang pintuan ng silid. "Miss, Erin has been escorted by our staff," wika ng isang tauhan. Tumaas ang sulok ng kanyang labi at saka tinungo niya ang daan patungo sa silid kung saan naroon si Erin. Simpleng trick lang ang kanyang ginawa at maayos na inihatid sa kanya ang babae. Nagkalat ang napakaraming tauhan sa loob ng cruise kaya imposible na makatakas si Erin. Hindi rin naman niya papayagan na makaalis ito nang basta. Samantala, sa loob ng isang silid, dama ni Erin ang pagkahilo. Kanina ay pinukpok siya ng baril sa ulo ng lalaking may mahabang pilat sa pisngi para siya mawalan ng malay. Nakatali ang kanyang mga kamay sa likuran para pigilin ang kanyang pagkilos. May kadiliman na sa labas ng cruise at

Sa isang malawak na event hall dinala si Erin ng dalawang lalaki; ang tinawag na Boss Scar at ang nakakalbong lalaki. Maayos na sumunod si Erin at baka makakita siya ng telepono o kaya naman ay taong mahihingan niya ng tulong. Siguro naman ay mayroong mga bakasyunista sa lugar na iyon o kaya naman ay kahit na sino! Matapos manatili sa plain na silid, hindi siya makapaniwala na may maganda at malawak na event hall sa barko. Kung sa bagay ay tinawag iyon na cruise ng lalaking may pilat sa mukha. Ngunit namula ang kanyang pisngi matapos masilayan ang dalawang nagtatalik sa gilid. Panay ang ulos ng isang lalaki sa babaeng nakasuot ng pulang bestida. Humihingi ng saklolo ang kamay ng babae sa pader na sinusuportahan nito habang marahas na panay indayog ng lalaking nakasuot ng suit. Nanginig ang labi ni Erin na nag-iwas ng tingin sa dalawang nagtatalik. Wala naman pakialam ang ilan pang mga babae na nakakumpol sa mesa, tila sanay na sa ganoong eksena. Mayroon pang isang mesa n

“Kailangan ko ng tulong mo,” wika ni Erin kay Jenna. Pinuntahan niya ang babae sa cabin nito at saka ito kinatok. Nabigla si Jenna na makita si Erin ngunit nagpatuloy sa pagpahid ng makeup sa pisngi. Nagtaas ang kilay ni Jenna matapos marinig ang pakay ni Erin. Nasa isipan ng babae kung nababaliw na ba siya na ito ang naisip niyang lapitan. Nagkrus ang mga kamay nito at tiningnan siya sa salamin. “Iniisip mo na tutulungan kita na makatakas?” “Yes.” Desperado na siya! Nasabihan siya ni Honey na mas ligtas siya sa palapag kung saan siya naroon dahil protektado siya ni Boss Scar. Kung aakyat siya sa deck kung saan naroon ang mga kliyente ng cruise, hindi siya makakaalis nang buhay doon dahil marami ang may nais sa kanya. “That’s impossible!” bulalas ni Jenna. “Jenna, kung kailangan mong bumalik sa atin ay tutulungan kita. Alam natin na hindi ito ang buhay mo.” Tumiim ang bagang ni Jenna. “Alam mo pala na hindi ito ang buhay ko, pero ito ang pinili ko matapos magkandaletse-l

“Orion! Orion! P-please, pilitin mo na huwag makatulog,” usal ni Erin habang sinusundan ang grupo ng mga tauhan ni James na may dala kay Orion. Natatakot si Erin na baka kapag pumikit na ang lalaki ay iyon na ang huli na masisilayan niya ito. Nagdedeliryo ang mga mata ni Orion at tila inilalarawan sa isipan ang kanyang anyo sa kasalukuyan. Pinilit nito na ilapat ang palad sa kanyang pisngi. Tumawag ng helicopter si James para mas mabilis ang pag-alis nila sa lugar kung saan umatake ang grupo nito. Nang makalabas ng gusali ay nagmamadaling tumatakbo si Marco papalapit kay Erin. “Erin!” tawag nito sa kanyang pangalan. “Marco!” Humagulgol siya na niyakap ang kaibigan. “S-si Orion…” Hindi niya alam kung paano itutuloy ang kanyang mga salita. “I know. Kailangan natin siyang dalhin sa katabing siyudad. Natimbrehan ko na ang ospital na gagamot sa kanya at ipinahanda ang ilang bagay. Hindi tayo pwedeng mag-stay dito sa Acapulco,” wika ng lalaki. Lumipas ang ilang minuto at dumati

Umaalingawngaw sa pandinig ni Orion ang bawat pagkilos, ang mga palitan ng usapan at ang tunog ng kung anong aparato na parang panaginip sa kanyang paligid. Makailang beses na naglaro sa kanyang tainga ang mga pagluha ni Erin, ang mga kahilingan ng babae na huwag siyang bumitaw. Nalulungkot ang kalooban niya sa tuwing iiyak ito at nagdadala iyon sa kanya ng pagkabahala. “Wake up, Orion… Wake up!” Kung kani-kanino na niya naririnig ang bagay na iyon, kahit kay Erin, kahit ang mahinang tinig ng sariling isip. Kailangan niyang bumangon. Kailangan niyang balikan ang babaeng mahal niya. Tila may pumahid na mahika sa kanyang balat at ayaw niya itong bitiwan. Dahan-dahan siyang nagmulat ng mata at kahit nanlalabo iyon ay natagpuan niya si Marco na tumitipa ang mga daliri sa ibabaw ng laptop nito. Kasunod niyon ay ang tila pagbara ng kanyang lalamunan at ang namamanhid at masakit niyang katawan. Nais niyang magmura sa sobrang tindi ng sakit na bumabalot sa buo niyang kataw