"What's happening here?" kunot-noong tanong ko. Nagising ako nang makarinig ng ingay mula sa living room. There were police in our house. "Manang, what's going on?" nagtatakang tanong ko lalo na nang makitang pinoposasan nila si Mommy at sinakay sa police mobile. "Anak, inaresto nila ang Mommy mo, hindi ko maintindihan ang dahilan peor may ipinakita silang warrant of arrest. Ang Daddy mo naman ay hindi matawagan." Mabilis akong umakyat para kunin ang susi ng kotse ko bago nagmadaling sumunod sa presinto. "Janniza Ventura?" one of the officers inquired, a stern expression etched on his face. "That's me," I replied, my voice was shaky. The officers exchanged glances before the one with a grizzled beard spoke up. "Are you here for your mother, Janine Ventura?" he asked me, I nodded. "Sit down." The officer with the grizzled beard cleared his throat. "Miss Ventura, we regret to inform you that your mother has been arrested on charges of embezzlement, fraud, and other financial crimes

Avril:I already landed na. Nasa hotel room na ako ngayonPinindot ko ang sent button para ma-send na iyon kay Tyler bago tuluyang nagtungo sa shower. I've decided to take a nap first dahil mamayang gabi pa naman pupunta sila Lei rito. I'm sure I'll be needing a lot of energy for tonight.I have so many plans. Maraming rason kung bakit pinilit ko ang sarili kong umuwi ngayong taon but I couldn't tell it to Tyler dahil wala naman siyang alam tungkol sa nangyari sa buhay ko dito sa Pilipinas. He just love comforting me without knowing what exactly happened to me.I heard that she got released last week. And I am here to see it myself. Gusto kong makita niya kung ano ang narating ko sa tatlong taong lumipas. Her words really stayed in my head, and I wanted to prove her wrong."Avril!!!"My whole hotel room was blown up when they arrived. Lei shouted loudly before rushing to me. She hugged me tightly as if I would disappear in front of her anytime. Hanggang ngayon, hindi pa rin siya nagba

I continued working as as cabin crew. Hindi naman ako nahihirapan mag-adjust. Pagkatapos ng first flight ko ay madalas ko nang kasama sa flight sila Lei, Brix, o 'di kaya ay si Zayd.Sean was also very consistent in sending me emails of the everyday progress of our house. Binabasa ko lang iyon at tuwing may concern naman ako ay saka lang ako nagrereply. Minsan, nagkikita kami kapag naiisipan kong pumunta ron.And Tyler, grabe ang pagtatampo niya sa akin nang malaman niyang nagtatrabaho na ako sa RS airline. Ang sabi niya ay hindi man lang daw ako nagsabing balak kong magtrabaho dito para sumama siya. Hindi naman pwedeng iwan niya ang sarili nilang airline."Nagtatampo ka pa rin ba?" tanong ko sa kaniya nang nakasimangot ang mukha niyang sagutin ang tawag ko. "Hindi ka masaya na tumawag ako?" biro ko. "Papatayin ko na 'to."Suplado niya akong inirapan. "I will clear my schedule next month so I can take a short vacation. I'm going to pester your life for two weeks, I think," mahabang sa

"Saan lakad mo?" tanong sa akin ni Zayd nang makita niyang nagmamadali na akong umalis. We just finished eating breakfast dito sa apartment ni Brix."Susunduin ko si Tyler sa airport," I answered."Tyler?" kunot-noong tanong ni Lei. "Is he here? Dito sa Pilipinas?""Bakit mukhang gulat na gulat ka naman?" baling kaagad ni Zayd sa kasintahan. "Excited makita? Ikaw ang kaibigan, mahal?""Nagseselos na naman si tanga," umiiling na sabi ni Brix."Mauuna na ako. Let's just see each other this evening sa bahay. Doon na kayo mag-dinner," nakangiting sabi ko sa kanila bago tuluyang umalis.Tyler gave me a heads up and the other details of his flight yesterday. That's why I assumed na baka nasa airport na siya ngayon. I need to arrive there first before him dahil wala pa man din siyang sim card at paniguradong kapag nainip iyon ay kung saan-saan na naman mag-iikot iyon.I just wore my glasses dahil masyadong mainit sa labas. I parked my car before proceeding to the waiting area. Panay ang ting

Naghiyawan ang mga tao, nangunguna si Lei. Pakiramdam ko ay namumula na ang mukha ko dahil sa tanong. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. He's talking about me and Sean, right? Wala naman akong ibang naging boyfriend bukod sa kaniya."Not anymore," mahinang sagot ko.Disappointment flashed on their faces after I answered. May mga nagbulungan at nagtanong kung bakit, kung kailan, at kung paano."Kalma!" tumawa si Chris, iyong host namin ngayong gabi. "Ito na lang ang tanong. Are you single, taken, engaged, or married?""Uh," awkward akong tumawa. "I'm single.""May pag-asa pa! Uso comeback!" malakas na sigaw ng isang lalaking hindi ko kilala. Umani iyon ng malakas na tawanan."Sorry kay Sean pero huwag na! Give chance to others!""Gago!" Malakas na sigaw ni Kuya Kai mula sa gilid ng stage."Hoy, tangina mo, Arturo! Swerte mo wala si Sean dito!" tumatawa ring sigaw ni Kuya Axel."Gago, nasa likod si Kuya Sean!"Sabay-sabay kaming napatingin sa likuran. Nakapamulsang naglalakad si Se