Hindi na nag-abala pang ipaliwanag ni Joseph na wala talagang cook noong una palang.Pagkatapos ang saglitang pagmumuni-muni, umakyat siya sa taas para kunin ang kanyang bank card. Binigay niya ito kay Chloe. “Ito ang supplementary card ko. Pwede mong gamitin ito para sa mga gastusin sa bahay o kung gusto mong bumili ng damit o kahit ano pa man.”Sasabihin na sana ni Chloe na ang groceries ay hindi gaano kamahal, pero bigla niyang natandaan na kasalukuyan siyang walang trabaho, at hindi na niya gusto pang magmukhang matigas ang ulo kaya tinanggap niya ang card.“Okay.”“Pumunta ka ng Hola Mart kung gusto mong kumuha ng kung ano. Sariwa ang mga produkto nila doon.”“Pero international supermarket yun na nagbebenta ng mga imported na goods at ang mga bilihin doon ay medyo mahal. Ang isang ulo ng lettuce ay nagkakahalaga ng labinlimang dolyar, samantalang makakabili ka na ng mas murang item sa local market. At saka ang mga binebenta sa mga local market ay sariwang pitas na galing sa

“Kaya nga, dahil alam ko ang kakayahan mo kaya sinasabi ko sayo na mag-resign ka. Paano mo ikukumpara ang maliit na kumpanya sa nangungunang enterprise tulad ng Fairlight? Sobra ang tingin mo sa sarili mo.”Nanigas si Chloe, pinipiga ang kanyang phone at hindi alam kung anong sasabihin. Kahit na sanay siya sa pagmamaltrato ni Benjamin, sa mga oras na ito na hinuhusgahan siya, hindi niya mapigilang maawa sa kanyang sarili nang pinili nitong pumanig sa mga online bullies. Buong kabataan niya, ang kanyang ama ay nagpakita lamang ng aruga at pagmamalasakit kay Ava, habang sa kanya, trinato niya na parang taong hindi siya kilala.Nakitang nanatili siyang tahimik, tumingin si Benjamin sa kanya na may paghamak at kinuha ang kanyang phone sa kanya. Sinubukan ni Chloe kunin ang kanyang phone pero pinigilan siya ng mga bodyguards.Sa gitna ng kanyang pagpupumiglas, nakita ni Benjamin ang contact information ng HR ng Fairlight sa kanyang phone, gumawa ng mensahe, pinadala ito, at pinatay ang

Nanatiling walang ekspresyon si Chloe at sinabing, “Homewrecker ang nanay mo at nagagawa pa niyang itaas ang ulo niya sa harap ng lahat.”Sumagot si Ava nang nakangiti. Malumanay niyang tinignan ang wardrobe at sumagot, “Natatandaan mo ba? Sa akin dati ito pero naisip ko na mas maganda ang wardrobe mo kaya hiningi ko ‘to kay Daddy. Kahit anong gusto ko sa pamilyang ito nakukuha ko. Kahit na homewrecker ang nanay ko ako pa rin ang masusunod dito.”Maaaring umangat sa buhay at magkaroon ng magandang buhay ang isang tao kahit na galing sa hirap. ‘Di tulad ng nanay ni Chloe na pinalaking maayos at nilabanan ang kanyang mga magulang at pinutol ang kanilang relasyon para lamang makasama si Benjamin. Gayunpaman, hindi siya nagtagumpay na mapanatili ang kanyang lalaki sa dulo.“Isang sirang wardrobe lang, naramdaman mo na kaagad na mas mataas ka?” Ngumisi na may panghihinayang ni Chloe at sinabi ang mga salitang. “Dahil sa inumpisahan mo nang pag-usapan ang patungkol sa wardrobe, dapat ako

Nagising si Chloe at mabilis na hinila ang kumot palibot sa kanyang sarili.“Saglit lang, lalabas na ako!”Kahit na medyo namamaga ang kanyang paa dahil sa kanyang pagkahulog kagabi, hindi nito naapektuhan ang kanyang pag-lakad.Pagkatapos ng mabilis na pagligo, lumabas sa harap ni Joseph si Chloe na nakasuot ng maselang damit. Inihagis niya ang kanyang buhok at tinanong, "Kumusta ang damit ko? Maganda ba?”Nagliwanag ang mga mata ni Joseph. Hindi niya maiwasang humanga kay Chloe na nakasuot ng milky white dress na magara pero hindi sobrang bongga. Ang kakaunting makeup niya ay nagbigay sa kanya nang maaliwalas na anyo, at ang kanyang labi—pinaganda ng peach-colored na lip gloss—ginawa itong sobrang tambok at parang isang jelly, kahit sino ay gugustuhing tikman ito. Gayunpaman, isa itong mumurahing damit. Kapag nakita ng kanyang lolo ang suot nito, aakalain niya na minamaltrato ito ni Joseph. Wala siyang sinabi sa suot niya, sa halip ay hinatak niya ito pabalik ng dressing room.

“Tsk…” umupo si Joseph, at tamad na sumandal sa kanyang upuan, nilapag ang mahaba niyang binti sa coffee table at nagsalita ito nang may pangungutyang tono. “Kung talagang may kakayahan ka, bakit hindi ka maging doktor? Ang mga doktor na ‘yun ay siguradong sasambahin ka dahil sa abilidad mong kontrolin ang reproductive cycle ng mga babae.”“Anong kalokohan ang pinagsasabi mo? Matanda ka na, masama ba para sa akin na humiling na magkaroon ng apo ko sa tuhod?” Naging galit ang ekspresyon ni Harold. “At saka, nanguna ka at nagparehistro ng kasal mo kay Coco nang hindi man lang nagpapakasal o nagbigay ng kahit anong regalo sa kanya. Ano sa tingin mo ang iisipin ng mga tao sa kanya?"Dahil sa kanyang sinabi may naramdamang init na namulaklak sa dibdib ni Chloe. Nagsalin siya ng isang tasa ng tsaa para kay Harold at pinaliwanag na may malumanay na boses, “Grandpa, hindi mo ito kasalanan. Desisyon ko na hindi magpakasal dahil sa pareho kaming abala sa trabaho. At saka, hanggang sa mahal nam