Kumain akong mag-isa sa office habang ang mga kasama ko ay maaring sama-samang kumain. Wala namang kaso sa akin iyon. Saka salamat na lang kay Delgado at nakatipid ako sana lang huwag na niyang ulitin. Kaya ko namang bumili ng sarili kong pagkain sa isa pa ayaw kong malaman ng iba kung ano man ang meron sa aming dalawa. Kahit wala naman talaga. I mean, syempre pwede silang mag-isip ng kakaiba kapag nalaman nilang pinagkakaabalahan pa ako ng boss namin na bilihan ng lunch. Mabilis pa naman kumalat ang mga haka-haka. Matapos kong kumain ay mabilis kong niligpit ang pinagkainan ko. Mabilis lang naman akong natapos. Isang oras ang break kaya madami pa akong oras. Napatingin ako kay Anji na may nang maitapon ko sa trash bin ang pinagkainan ko. Malaki ang ngiti nito habang papalapit sa akin. "Nakalimutan kong yayain kang kumain pero mukhang okay lang naman. Nagpadeliver ka?" tanong nito ng makalapit sa akin. "Oo," pagsisinungaling ko sa kaniya para wala na siyang madaming tanong. "Hi,

Nang makapasok ako sa kwarto ko ay nagsimula akong ayusin ang mga gamit ko sa isang maleta. Wala naman akong masyadong gamit dito maliban sa mga damit ko kaya madali naigayak ang lahat. Kinulang lang ako sa lalagyan kaya huminto na ako.Napatingin ako sa pintuan ng kwarto ko nang may kumatok doon."Pasok!"Pumasok si Mikoy na agad napatingin sa mga gamit kong nasa ibabaw ng kama ko."Aalis kana talaga? As in?" nag-aalalang tanong nito."Mas mabuti na iyon kaysa naman araw-araw kaming nag-aaway ni inay kapag nagkikita kami," sagot ko habang patuloy na nag-iimpake."Pero sabi ni inay hindi mo na raw tutustusan ang pag-aaral ni kuya Mikael. Nagkakagulo sila sa ibaba kasi pinipilit ni inay si itay na ipabawi mo ang sinabi mo pero hindi naman kumikibo si itay. Para bang okay lang sa kaniya na umalis ka o okay lang sa kaniya na tanggalan mo na ng allowance si Kuya Mikael?" tanong nito at naupo sa kama ko habang pinapanood ako sa ginagawa ko."Maybe both.""Pero saan ka tutuloy? Aalis kana b

COHENNagpatuloy kami sa pag-iinuman. Hindi na ako nakapagluto dahil may dala naman na sila. Hindi ko alam kung paano nila nalaman na nasa Maynila ako ngayon maaring sa sekretarya ko.“Bakit hindi mo na lang daanin sa santong paspasan?” nakangising tanong ni Troy.Igagaya pa niya ako. Alam ko kung anong ginawa niya dahil kapag nag-aaway sila ng girlfriend nila ay ako ang taga-salo pareho ng mga himutok nila sa isa't isa."No, I will court her. Maybe I just need to court her properly. Like what real gentleman's do," pagpaparinig ko kay Dwayne. Dahil alam kong hindi niya niligawan ang asawa niya. Kasaabwat pa nga niya ako sa kalokohang niyang maikasal agad sila.Palagi na lang akong damay sa mga lovelife nila. Mabuti na lang at wala pang kinababaliwan si Sven kaya hindi pa ako kinukulit ng isang ito."Margarita is a strong woman. You may receive a lot of rejections from her in the future. She seems like someone who will be very careful when it comes to love," Sven said.He is always lik

MARGARITANaging tahimik ang mga araw na nagdaan kahit na busy ako sa trabaho dahil ako ang sumagip nang ilang trabahong naiwan ni Delgado. Pero mas mabuti na siguro na marami akong trabaho kaysa naman nakikita ko siya palagi. Ang presensya nito ay palaging nagdadala ng bad vibes kaya as long as hindi ko siya nakikita, mas better.Sa bahay ko na rin ako sa kabilang bayan tumutuloy. Pero alam ko pa rin naman ang ganap sa bahay namin dahil nagkukwento sa akin si Mikoy thru text messages. Sinasabi pa rin niya sa akin ang mga nangyyayari kahit na hindi naman na ako nagtatanong. Umalis na nga ako para matahimik na ang buhay ko kaya ayaw ko na muna makarinig nang tungkol kina Mikael.Friday na ngayon kaya pag-uwi ko mamaya galing trabaho ay maghahanda naman ako papunta sa anak ko. Sa pag-alis ko sa poder ng ama ko ay nas maging madali sa aking kumilos at pumunta sa gusto kong puntahan na walang magtatanong kung saan ba ako nanggaling."Attorney Delgado, did not come back since he left last

"What happened?" tanong ni Delgado at mabilis na lumapit sa bago ako pinayungan.Nasa mata nito ang pagtataka at pag-aalala habang nakatingin sa akin na basang-basa sa ulan.Tinaggal ko ang tubig na nasa mukha ko bago tumingin sa kaniya."Can't you see?" pagtataray ko sa kaniya at akmang uupo na para sana simulang ikabit ang gulong pero hinawakan ako nito sa braso at pinigilan kaya napatingin ako sa kaniya."Stop it. You are already wet, paano kung magkasakit ka?" nag-aalalang tanong nito.Tila ba gusto na ako nitong kaladkalarin palayo sa gulong na hawak ko pero pinipigilan nito ang sarili. Kahit salubong na ang kilay nito ay bakas na bakas sa boses nito ang pag-aalala.Samantalang kaninang hapon ng dumating ito ay hindi ako nito pinansin pero okay lang naman iyon sa akin kaya sana ganoon na lang rin ang ginawa niya ngayon."Why do you care ba?" masungit na tanong ko sa kaniya. Alam kong nag-aalala lang siya sa akin pero hindi ko kailangan ang concern niya."Stop that attitude, woma