Ziyad wanted to ask her about her plans about Jacob. Hindi niya mabasa ang nasa isip ng babae. O mas tamang sabihin na natatakot siya na baka tanggapin niya ito sa kabila ng mga nagawa nitong masasakit sa kaniya. He knew that she will never be happy if she will accept her again. She will be miserable again. Kahit ibang lalake na lang diyan, basta hindi lang si Jacob, kaya pa niyang tanggapin. Kasama nilang kumain ng dinner si Awi pero maging ang babae ay tahimik lang at nakikipagparamdaman sa kanilang dalawa. Palipat-lipat ito ng tingin sa kabilang dalawa pagkatapos ay magsusubo, may multo ng ngiti habang ngumunguya. Tumikhim ito nang hindi din siya nakatiis. "In-inform niyo na ang media tungkol sa pagbabalik mo?"Nagawa na ni Ziyad at lalabas iyon mamayang madaling araw, pero hinintay niyang si Precious ang sumagot. She just nod her head. Kunot ang noo at tila malalim ang iniisip habang kumakain. Napakamot na lang ng ulo si Awi, dahil napakatahimik ng dalawa. After dinner, umino

Kahit alam niyang desidido ng makipaghiwalay sa kaniya si Precious, Jacob still tried to pursue her. He'd send her flowers and chocolates but Precious didn't receive any of it. Dahil nalaman ng mga magulang niya ang tungkol kay Precious, nagsabi ang mga ito na gusto nilang makausap ang babae, pero sinabi niya ang sitwasyon sa mga 'to. Naiintindihan naman ng Mommy ni Jacob ang pasya ni Precious. Babae siya at hindi din siya isang martir kaya alam niyang tama lang ang ginagawa ng kaniyang manugang. She was sad but what can she do? Pinalaki naman niya ng maayos ang anak, hindi siya nagkulang sa pangaral dito ngunit sadyang mapaglaro ito sa babae. Sawa na siyang manermon kaya iniwan na lang niya ang anak niyang maluha-luha habang nagkukuwento. Naaawa at naiinis siya dito. Kasalanan din naman ng kaniyang anak kung bakit miserable siya ngayon. Hindi na pumapasok sa trabaho si Jacob. Habang lumilipas ang mga araw, ay pabigat naman nang pabigat ang dala-dala niya sa kaniyang dibdib. Ar

Hawak ko ang aking noo habang papasok ako ng aking opisina. Galing ako sa lunch meeting kasama ang investor. May binubuo kasi kaming bagong project. Medyo madugo ang proseso kaya na-stress ako. Tinataas ko lang ang isang kamay ko sa mga empleyado na bumabati sa akin ngayon. Hindi ako ngumingiti dahil hindi na iyon kusang gumuguhit sa aking mga labi. Pagdating ko sa aking opisina, nadatnan ko pa ang tambak na mga papeles. Parang gusto ko tuloy iyong inaalok na bakasyon ni Awi sa akin. Kaso, hindi ko naman puwedeng pabayaan ang mga negosyo namin. Uminom ako ng tubig bago ko sinimulan ang trabaho. At kung kailan mag-alas tres naman ay dumating si Awi. "Bakit nakasimangot ka?" tanong ko sa aking kaibigan. Ang ganda-ganda ng ayos niya pero bad mood siya. "Hindi ko bet iyong lalake," nakangiwi niyang sagot. Galing siya sa isang blind date. Pinipilit pa nga niya akong sumama, pero sinabi ko na lang na madami akong trabaho. Which is true! Nagtaas ako ng kilay. "Masyado sigurong mataas

Maaga kaming kumain ng dinner ni Awi. Alas sais pa lang ay nag-order na kami. Dito na lang din kami sa villa kumain ni Awi ng hapunan. Pagkatapos kumain, nagpalit na kami ng damit. Sasalubungin namin ang sunset at mag-s-swimming na din kami. Nagsuot ako ng black one piece swimsuit. Kamuntik pa itong mapunit dahil nag-agawan kami ni Awi. Sa kaniya kasi ito. Paano, puro two piece ang nilagay niya sa maleta ko. Kaya nang makita ko 'to sa maleta niya, dali-dali kong kinuha. Ayaw kong mag-two piece ngayon. Naglatag na muna kami ng blanket sa may dalampasigan. We waited for few minutes for the sun to set. We took some pictures before taking a dip. Madami pa ding tao na naliligo kaya hindi gaanong nakakatakot. Hindi din mainit kaya mas nag-enjoy kami ni Awi sa paglangoy. Hanggang sa mapagod kami, kaya inaya ko siyang magpahinga muna. Pagkaupo namin ay sakto naman ang pagdating ni Ziyad. Ang laki ng ngiti ni Awi. Kung hindi ko lang alam ang mga tipo niya sa lalake, iisipin ko na tal

"Ah, kasi..." Nagkamot ako ng batok at kung saan-saan ko na din binaling ang tingin ko. Natutuwa naman siyang nakatingin sa akin, kaya mas lalo pang nag-init ang aking pisngi. What was I thinking? Bakit ko sinabi iyon? Well, tinatanong mo pa! Siya lang naman ang iniisip mo, sagot ng aking utak. "Ano... Ah..." Hinaplos ko ang aking pisngi. Ngumuso ako at tumikhim. "Kasi, di ba may share ka sa kompanya ko?" There! God! Buti na lang at nakapag-isip pa ako ng palusot! Tumango-tango naman siya pero may ngiti pa din sa kaniyang mga labi. "Okay. Pero hapon na. It's past working hours already."Tumango naman ako. "Kaya nga. Late ka ng dumating. Kaluluwas mo lang?"Nang masigurado na wala akong nakalimutan, sinukbit ko na ang aking bag at binitbit ko ang aking totebag. "After lunch ako dumating."Ah, pumunta siya sa kompanya niya o may ibang kinita? Which is which? Hmmm. Bahala na nga siya. "May iba ka pa bang lakad?" tanong niya na inilingan ko. "Wala naman na. Bakit?""I wanted to