Hindi ko na alam kung anong oras ako nakatulog. Nagising na lang ako dahil sa mga yabag sa loob ng silid ni Seya. Nang idilat ko ang mga mata ko ay nagulat ako nang makita ko si Thauce na narito sa loob.May kausap itong dalawang doctor at tatlong nurse!"How is Seya's condition, Alvaro?"Hindi ko alam kung bakit pero napapikit akong muli habang nakahiga sa sofa. Nagpanggap na natutulog pa rin habang nakikinig sa usapan nila."Her nose bleed last night. It's not a good sign. We are going to run some tests for today, Arzen. Are you related to this patient? nagulat ako nang sabihin ni Gabrielle na narito ka at may binabantayan na pasyente. Akala ko ay isa sa pamilya mo."Arzen... second name iyon ni Thauce. Iyong iba ay Arzen talaga ang tawag sa kaniya. Mga close friend kaya? pero sila Errol at ang ibang mga kaibigan niya ay Thauce naman ang tawag sa kaniya."She's important to me. Anong oras ite-test?"Napatigil ako nang marinig ang sinabi ni Thauce. Sinabi niya na importante si Seya...

Mataas ang pangarap ko noon para sa aking pamilya. Ako iyong bata na kahit maliit pa lang, ang nasa isip ay kaginhawahan na ng buhay. Nakita ko kasi ang hirap at sakripisyo ng aking mga magulang. Wala sa akin noon ang saya ng paglalaro kasama ang mga kaedaran ko, ang kaligayahan ko ay makapag-uwi ng pagkain para sa aking pamilya at matulungan si nanay at tatay. Galing naman ang pera sa pagtitinda ko ng puto sa bayan. Madalas kasi noon na paglakuin ako ng mga tindera sa palengke sa mga lugar para makaubos sila ng mga tindang pagkain.Iyon ang pinagkakaabalahan ko noon pagkatapos sa skwela. Kilalang-kilala rin ako ng mga guro ko dahil bukod sa palagi akong nangunguna sa klase ay buong paaralan namin ang iniikot ko at binebentahan ng mga ni-repack na mani, butong pakwan, at beans na inaalok sa kanila.Madalas kong marinig noon na yayaman daw ako. Maswerte ang aking mga magulang dahil giginhawa ang buhay namin kasi masipag daw ako, matiyaga at pagkatapos ay matalino pa. Nakapagtapos nga a

Hindi ko sukat akalain at kahit kailan ay hindi pumasok sa isipan ko na si Thauce pa ang unang makikita ko sa oras na kailangan ko ng taong makakapitan dahil sa nangyayari kay Seya. Hirap na hirap ako na tanggapin ang kalagayan namin ng kapatid ko at matinding takot ang lumulukob sa akin dahil sa nasaksihan ko kanina na panghihina niya.Kahit sino... k-kahit sino na makakakita sa kalagayan ng aking kapatid ay maaari nang panghinaan ng loob. Natatakot ako, sobrang natatakot a-ako pero kakapit pa ako sa Diyos s-sa mga taong gagamitin niya para mailigtas ang kapatid ko.Alam ko na mabubuhay si Seya. Sinabi ni Lianna na magagaling ang mga doktor dito sa Martini's Hospital. Hindi ko makakalimutan nang sabihin niya na ang mga ito ay miracle doctors. Nakakapagsalba ng mga buhay kahit pa nasa bingit na ng... k-kamatayan.Kailangan ko lang kumapit, magdasal at magtiwala sa Diyos. Hindi niya kami pababayaan ni Seya. Makakasama ko pa ang kapatid ko hanggang sa maging maayos ang buhay namin. H-Ha

"Ang sabi ng nanay ay kapag nailipat na dito si Seya sa silid niya ay bibisita sila!"Nilingon ko si Lea. Nakabihis na ako at ngayon ay kumakain naman. Pare-parehas mugto ang aming mga mata. Lumabas lang sandali si Lianna at may kinausap. Naiwan kaming dalawa ni Lea sa loob."Napakalaking abala ko na sa inyo, Lea, lalo na sa mga magulang mo, maraming-maraming salamat talaga sa mga tulong ninyo sa amin ni Seya," sabi ko sa kaniya.Pagkasabi ko non ay bumaba ang kaniyang tingin at ang ngiti sa mga labi ay nawala. Nakita ko na ginalaw niya ang kutsara na may laman nang pagkain pero hindi niya naman iyon isinubo. Tumikhim siya at binitawan ang kubyertos. Kinuha niya ang isang baso ng tubig sa gilid at inubos ang laman non."S-Sa totoo lang, Zehra, nakukusensiya nga ako..."Tumaas ang aking mga kilay ng sabay dahil sa sinabi niya. Bakit? sa tuwing kailangan ko siya ay ang bilis niyang nakakarating talagang handa na puntahan kami at tumulong. Walang pag-aalinlangan. Ano naman ang ikinakukus

Thauce Arzen Alessandro Cervelli"Are you insane?!"Diana--my step mother gave me a hard slap. Galit na galit ang kaniyang mga mata na nakatingin sa akin pero wala akong pakialam."Ipinapahamak mo ba ang sarili mo?! why didn't you let the other doctors do their work, ha?! at bakit ikaw ang nag-opera sa bata na 'yon? what if you failed?! you are not a doctor anymore, Thauce! malalagay sa alanganin ang kumpanya dahil sa ginawa mo!"I was looking at her blankly. My step mother really loves money. Hindi siya sa akin may malasakit kung hindi sa kumpanya ng aking ama na hanggang ngayon ay pinapakinabangan niya."You are so stubborn! kahit kailan! manang-mana ka sa nanay mo na padalos-dalos magdesisyon! Wala kang pinagkaiba kay Alessandra!"Nang marinig ko ang sinabi niya ay napahakbang ako. Nagtatagis ang aking bagang nang banggitin niya ang aking yumaong ina. She has no right to talk about my mother like that."Leave my house, Diana.""Leave or the guards will drag you out."She looked at