ShanraNagising ako sa loob ng ospital at binabantayan ni Craig. I didn't die. Hindi nagtagumpay si Soriano na mapatahimik ako. Kaya magtago na sila dahil maniningil ako sa oras na makalabas ako rito sa ospital."Shanra! Thanks God you're already awake," natutuwang reaksiyon ni Craig nang makita niyang gising na ako. Agad niya akong niyakap ng mahigpit na mahigpit."S-Sandali lang, C-Craig. Hindi ako makahinga," reklamo ko habang itinutulak ko siya palayo sa akin. Agad naman niya akong binitawan nang mapansin niya na halos hindi na ako makahinga sa sobrang higpit ng pagkakayakap niya sa akin. "I'm sorry. Masayang-masaya lamang ako na nagising ka na. Alam mo ba kung hindi kita agad nadala rito sa ospital ay tiyak na hindi ka na magigising?"Tumango ako sa sinabi niya. "Yes. I know. Tinurukan ako ng doktor bago sana ako operahan. Tinurukan niya ako ng pampa-high na gamot at may halong lason. Kaya malaki ang utang-na-loob ko sa'yo, Craig. Thank you for saving my life," sinserong pasasala

ShanraNakahinga ako ng maluwag nang sa wakas ay nakumbinsi ko si Craig na kaya ko nang kumilos na mag-isa sa bahay ko kaya hindi na niya ako kailangan pang samahan sa bahay ko. May trabaho rin siya na dapat niyang asikasuhin ngunit hindi niya maharap dahil sa akin. Kailangan din niyang hanapin at hulihin si Silent Assassin dahil pinag-iinitan umano ito ng superior nito dahil hindi nito mahuli-huli si Silent Assassin, which is me. Naaawa man ako kay Craig ngunit wala akong magawa para tulungan siya. Alangan namang isuko ko ang aking sarili sa kanya para lamang matuwa sa kanya ang kanyang superior. Kapag patuloy siyang i-pressure ng kanyang superior ay talagang ia-assassinate ko rin ng libre ang taong nangpi-pressure sa kanya.Pagkaalis ni Craig sa bahay ko ay agad akong naligo at nagbihis. Balak kong magpunta sa BAS headquarter para makibalita. Ilang araw na kasi akong walang natatanggap na balita dahil ang cellphone ko ay naiwan sa loob ng aking kotse na naka-park sa gilid ng gate sa

ShanraGaya ng nakagawian ko ay maaga akong nagising hindi lamang para mag-jogging kundi para bumili ng diyaryo. Mabilis talagang makasagap ng impormasyon ang mga reporter dahil umagang-umaga ay headlines kaagad ng iba't ibang diyaryo ang ginawang pag-assassinate ni Silent Assassin sa isa umanong huwarang doktor. Huwarang doktor? Napaismid ako sa nabasa kong pagkakakilala ng mga tao sa doktor na pinatay ko kagabi. Huwarang doktor pala ang pagkakakilala nila sa taong iyon. Walang kaalam-alam ang mga tao na isa palang tao na halang ang kaluluwa ang tinatawag nilang huwarang doktor.Dahil sa pagpatay ko kay Dr. Kevin Guzman ay nagkaroon ng iba't ibang opinyon ang mga tao. Sabi ng iba ay walang puso si Silent Assassin at kahit inosenteng tao ay pinapatay na niya ngayon. May nagsabi naman na dapat ng makialam ang mga taga-human rights para mahuli si Silent Assassin at nang matigil ang ginagawa nitong pagpatay. May ibang netizens naman na nagtatanggol kay Silent Assassin. Sabi ng ilan ay b

ShanraLihim kong hinihiling na sana ay wala na sa loob ng presinto si Craig kung saan nakakulong si Juni. Ipinag-utos sa amin ni Ninong na patayin ang lahat ng mga pulis na nasa loob ng presinto na madaratnan namin. Hindi ko tuloy maiwasang kabahan habang hinihintay ang oras ng aming pagsalakay. Sa unang pagkakataon ay nakaramdam ako ng kaba sa mangyayaring laban sa pagitan ng BAS assassins at mga pulis. Ayokong magkaharap kami ni Craig at ayokong mapahamak siya ng dahil sa akin."Relax, Shanra. Hindi ba tinawagan mo na si Craig para mailayo siya sa presinto? Kaya natitiyak ko na wala na siya ngayon sa loob ng presinto na iyan," kausap sa akin ni Tom habang nakatingin sa police station na balak naming salakayin. Ang iba naming mga kasamahan ay nakapuwesto na rin. May nagpapanggap na basurero na namumulot ng basura sa basurahan, may nagpapanggap na bagong tindero ng sigarilyo na malapit sa police station, mayroon din nagbebenta ng balot at kung ano-ano pang disguises para lamang makal

ShanraKatatapos ko pa lamang gamutin ang aking sugat nang marinig ko pagtunog ng doorbell mula sa labas ng gate. Nagmamadaling iniligpit ko ang mga ginamit ko at itinapon sa basurahan ang duguang mga bulak. Inayos ko muna ang aking sarili bago ako naglakad palabas sa pintuan para pagbuksan ang taong nasa labas ng gate na walang iba kundi si Craig. Siya lang naman ang pumupunta sa bahay ko kaya natitiyak ko na siya ang nasa labas ng gate at siyang nag-doorbell kahit na hindi ko pa man siya nakikita. Napangiti ako nang makitang tama ang akung hinala. Nagmamadaling lumabas ako sa pintuan para pagbuksan siya ngunit hinayaan ko lamang na nakabukas ang pintuan ng bahay ko para hindi ko na kailangan pa ng aking hininga para mabuksan ang pintuan.Pagkabukas na pagkabukas ko ng gate ay agad akong sinalubong ni Craig ng mahigpit na yakap. Nahuhulaan ko kung ano ang dahilan kung bakit ganito ang kanyang ikinikilos. Tiyak na nalulungkot siya dahil marami sa mga kasamahan niyang pulis ang namatay