Salubong pa rin ang mga kilay ni Aidan. Salita nang salita ang pamilya niya sa kaniya pero tila ba wala siyang naririnig dahil okupado ang isip niya tungkol kay Monique. Simula nang mahuli siya nito na katabi sa kama si Isabella, hindi niya na ito nakita, wala na siyang nabalitaan tungkol sa kaniya sa nakalipas na anim na taon.Nahilot ni Aidan ang sintido niya. Pinahanap niya noon si Monique dahil gusto niyang malaman kung okay lang ba siya o kung masaya na ba siya pero walang nangyari sa pagpapahanap niya dahil wala na pala sa bansa si Monique.“Aidan, nakikinig ka man lang ba sa amin?!” malakas na namang sigaw sa kaniya ng kaniyang ina. Wala ba siyang maririnig sa maghapon na ito kundi ang malakas na sigaw ng kaniyang ina?“Hindi pwedeng makuha ng babaeng yun ang lahat ng shares ng kompanya natin. Manang mana talaga siya sa Lolo niya, kinuha na nila ang kompanya noon sa Lolo mo at hinding hindi ko hahayaan na sa kaniya naman mapupunta ang kompanyang pinaghihirapan namin ng Daddy mo

Paggising ni Isabella kinabukasan hindi niya nakita si Aidan sa kama. Ngalay na ngalay din ang leeg niya dahil sa upuan siya nakatulog. Hindi man lang siya nagising ng madaling araw para sana nakalipat man lang sa kama. Hindi niya nakita sa kama si Aidan at tila hindi man lang yun nakusot. Bumaba ng kwarto si Isabella at hinanap ang ina ni Aidan para sana tanungin kung umuwi ba kagabi si Aidan. Nang makapasok siya ng kusina ay nakita niya si Aidan na kumakain na. “Where have you been? Saan ka natulog?” tanong ni Isabella kay Aidan. Patuloy lang namang kumakain si Aidan, tahimik na ang umaga niya huwag na sanang sirain pa ni Isabella. “Aidan, I’m asking you. Where did you sleep last night? Naghintay ako sayo sa kwarto mo pero hindi ka man lang umuwi?” mariing naipikit ni Aidan ang mga mata niya saka niya inis na tiningnan si Isabella. “Hindi ko sinabi sayo na hintayin mo ako o matulog sa kwarto ko. You’re not even my wife to ask me that. Isabella hindi pa lang kita asawa pero k

Hindi na mapakali si Monique sa kinauupuan niya dahil ramdam na ramdam niya ang titig ni Aidan sa kaniya. Alam ni Monique na gusto rin siyang lapitan ni Aidan pero pinipigilan niya ang sarili niya dahil maraming tao sa paligid nila. Nang may dumaan na waiter na may dalang wine ay humingi siya ng isa saka niya iyun ininom. Nakatingin siya sa ibang direksyon pero kitang kita niya sa peripheral view niya na mariing nakatingin sa kaniya si Aidan. Nang hindi na matiis ni Monique ay inis niyang nilingon si Aidan at gaya ng nakikita niya sa peripheral view niya nakatingin sa kaniya si Aidan. “Wala ka bang magawa sa buhay mo? Wala ka bang ibang makausap dito para ako ang inisin mo?” anas niya. Mariing lang namang nakatingin sa kaniya si Aidan.“Is it a crime to stare at you?” hilaw na natawa si Monique sa sinabi ni Aidan. “Yes, it’s a crime lalo na kung hindi na komportable ang taong tinititigan mo. Boring ka ba sa buhay mo, huwag ako ang abalahin mo Aidan.” Masungit niyang saad. Ha

Napapaisip naman si Aidan sa sinabi ni Monique. Kung wala siyang intensyon na agawin ang kompanya, bakit niya piniling magtrabaho sa kompanya ng mga De Chavez kung may sarili silang kompanya na dapat niyang pagtuunan ng pansin. Mariin niyang tinitigan ang mga mata ni Monique na tila ba pinag-aaralan niya ito. Napaiwas din ng tingin si Aidan dahil hindi niya kayang tagalan ang titig niya kay Monique dahil nakatitig din ng diretso sa kaniya si Monique na tila ba nakikipagpaligsahan. “If that so, why did you chose to work in our company than in your company. Give me a valid reason Monique para hindi kita pagdudahan.” Seryoso niyang tanong. Prente pa ring nakaupo si Monique, magkakrus pa rin ang mga binti. Blangko lang ang mukha ni Monique habang nakatingin siya sa seryosong mukha ni Aidan. Hindi naman talaga maiiwasan ni Aidan lalo na ng pamilya niya na pagdudahan kung ano ba talagang intensyon ni Monique sa kompanya dahil pagdating ng araw hindi siya mahihirapang sumali bilang candid

Napatago na lang sa likod ng pader si Monique at hindi niya alam kung paano lalapitan si Brylle nang hindi siya napapansin ni Aidan. Muling sinilip ni Monique ang pwesto ni Aidan at ni Brylle. Magkaharap silang dalawa at paniguradong makikita at makikita siya ni Aidan. Lumabas na si Monique sa exit saka niya kinuha ang cell phone sa bulsa niya para tawagan na lang ang anak niyang naiwan sa loob.“Mom, where are you?” tanong ni Brylle dahil ilang minuto na ang lumipas pero hindi pa rin bumabalik si Monique. “I’m in the car na baby, hintayin na kita rito at may tiningnan lang ako sa mga dala kong papers.” Saad niya. Nakatingin si Monique sa entrance ng starbucks at nang makita niyang lumabas na ang anak niya ay binuksan niya na ang pintuan sa passenger seat. “Why did you leave me there, Mom? You said, you’re just going in the restroom.” Anas nito, ngumiti lang naman si Monique saka niya hinaplos ang mukha ng anak. Nakita kaya siya ni Aidan? Nakita ba ni Brylle si Aidan? Hindi kasi m