"Why are you not boiling." I asked frustrated. My tears started forming for no reason. Para akong tangang umiiyak sa harap ng pinapakuluan kong tubig na hanggang ngayon hindi pa rin kumukulo.It was late in the evening when I woke up because I suddenly crave for pancit canton. Ayoko naman gisingin si Gaden dahil alam kung pagod ito dahil buong araw nakabantay sa akin sa school. Ang sabi ko naman sa kanya ayos lang ako sa university pero ayaw niya akong iwan lalo at malaki na ang tiyan ko.He's too worried about me and our baby. Ayaw niyang nawawala ako sa paningin niya. Buong klase nasa labas lang siya ng room nakaabang sa akin.Pagdating pa dito sa bahay kanina siya pa ang gumawa ng lahat ng mga gawing bahay. Gabi na ng makapagpahinga siya dahil tinapos niya pa talaga ang pagwa-washing at pamamalantsa sa lahat ng damit namin. Siya na rin ang nagbabad sa lahat ng mga baby clothes na pinamili namin sa mall nitong nakaraang araw Nag-mop pa siya sa buong sahig. Kaya alam kong pagod siya.

Why don't you let your sister borrow the money, Hon. Maybe they are really in need of that amount?"My Dad asked my Mom but Mommy remained not talking. We are on our way to Batangas rest house. We are sitting at the back seat, Manong Gilbert is the one driving and Yaya Mila is at the passenger's seat.It's already late in the evening. I'm sleepy but I cannot sleep because mom and dad were talking. I can't help but listen to their conversation since I am in the middle.Earlier, Tita Azon went to our house with her husband tito Art and their daughter Ariella. Hindi ko alam kung anong pakay nila pero narinig kong nagmumura si Tita Azon nung lumabas na sila mula sa library.When Ariella saw that her mom is annoyed she destroyed the barbie that she borrowed from me and then left like she didn't do anything. Hindi man lang siya nag-sorry na sinira niya ang barbie ko. Well, what would I expect from her? Ever since ganyan siya sa mga laruan ko, talent niya na sigurong manira ng mga bagay kahi

"P-princess..."Awtomatiko akong napalingon sa taong tumawag sa akin. Kahit hindi ko pa nakikita, hindi kailanman nakalimutan ng puso ko ang nagmamay-ari ng boses na yun. Isang lalaki lang ang nagmamay-ari nun na kahit nakapikit ako o kahit ilang taon pa ang lumipas tanda ko, tandang-tanda nitong puso ko.I turned around and stared at a man and saw his eyes full of unshed tears, doon na nag-uunahang mangilid ang mga luha ko.Am I dreaming again?Did God finally heard my prayer?"D-Dad?" my voice is shaking. "I-is that you Daddy?" I started sobbing. My heart is clenching. My mind couldn't process what I am seeing right now. Para akong nananaginip lang, isang magandang panaginip.His eyes watered at sa isang iglap inisang hakbang niya ang layo naming dalawa at mahigpit niya akong niyakap. My Dad is crying in my shoulder, yumuyogyog ang balikat niya habang nakayakap sa akin. Dinig ko ang mga hikbi niya na lalong nagpaiyak sa akin. "My princess..."He sobbed, lalong humigpit ang pagkakay

"Pak na pak! Parang sinapak! Ang ganda mo talaga seswa. Hindi na ako magtataka kung bakit parang batang umiiyak si Sir. Lt nung naabutan ko siya sa gulayan ni Ate Norma noon eh. Sino ba ang hindi made-deads sa beauty na yern ha?" Pumalakpak pa ito pagkatapos gawin ang mukha ko.It was Avery who is talking non-stop.Kanina pa ito puri ng puri sa akin. Akala ko hindi na ito aabot ngayon para make-up-an ako pero bigla na lang sumulpot. I looked at myself in the mirror and smiled. Satisfied as to how Avery made me look today. I didn't expect na ganito kagaling si Ave, she made me look like a totally different person. My long black hair is tied neatly into ponytail making me look more sophisticated. Complimented with a bloody red lipstick, smoky eyes, highlighted cheek bones replacing all the soft features of my face making me look fiercer and dangerous. Clad in an extravagant black gown I personally designed for myself for this occasion. Plunging V-neck with mermaid high split evening d

"Ano Ariella, gusto mo pa?" She glared at me. "Sagot!" pero nanatili itong tahimik, takot si gaga. "Weak ka pala e. Sige na Sir, dalhin niyo na po ang mga yan." "A-adrianna Nak,baka nagkakamali ka lang. You know how much we value our family. We are family baby. Kahit hindi ka nanggaling sa amin ni Mommy Azon mo, we treated you as our own. Kaya kung sino man ang nagsabi sayong kami ang nag-utos para maaksadinte kayo ng gabing yun hindi yon totoo nak." Tito Art said with matching paiyak -iyak pa. Ang galing talagang magdrama. Luluhod pa sana ito pero hindi niya na nagawa ng biglang sumulpot si Daddy Andrew sa harapan niya at sunod-sunod na malalakas na suntok ang ginawa sa kanya. "Don't you dare call my daughter your own Art. Ang kapal ng mukha mong tawaging anak ang anak ko pagkatapos mong pagtangkaan ang buhay namin." umiling-iling si Tito Art. "Dont try to deny it, Martinez, I've already spoken to Baldo." Si Baldo ang tauhan ni Daddy na nakita kong inabutan ng pera ni Tito Art b