“KUNG nangangati ka, huwag mong gamiting pangkamot ang fiance ko!”Pagkasabi nito ni Georgina ay dumapo ang kanyang kanang palad sa aking kaliwang pisngi dahilan upang masapo ko iyon dahil sa sobrang sakit.Nasa loob na ako ng opisina at wala pa ang asawa niya na siyang boss ko.“Kaya ka siguro kumakapit sa patalim dahil mahirap lang kayo at sa squatter ka lang nakatira kasama ng pamilya mo. Ito, ang tatandaan mong babae ka, hindi ka mahal ni Rafael, he’s just using you because he is a damn bastard.” Idinuro-duro niya ako habang nananatili lang akong tahimik sa aking kinatatayuan.I want to cry because idinadamay na niya ang pamilya ko sa kanyang matinding galit. I am no longer afraid to fight her but I always remember Rafael na siyang laging nagsasabi na huwag akong papatol sa kanyang fiance kapag sumugod ito sa akin pagdating nito galing ibang bansa.“Where is Rafael Ignacio? Ilabas mo siya!”Patuloy lang siya sa pagiging histerical and I am afraid na baka magwala siya dito sa opisi

ANDREALAKING pasasalamat ko nang matanggap ako sa trabaho. Ako na ngayon ay mayroong source of income para sa pamilya ko at para na rin sa pag-aaral ng aking mga kapatid. Hinding hindi ko sasayangin ang oportunidad para maging isang successful woman para na rin sa aking kinabukasan.So, nagsimula na nga ako kaagad sa work ko bilang isang babysitter at kahit medyo intimidating ang aking boss ay hindi ko na lang muna iyon pinansin pa. Wala akong ibang hangad kundi ang magkaroon ng trabaho, so hindi dapat ako magpapaapekto sa mga bagay na katulad nito.Isinasama kami ni Sir Rafael sa kaniyang opisina kasama ng kaniyang anak na si Travis, dalawang taong gulang dahil umiiyakp rin ito kapag hindi niya nakikita ang kaniyang daddy, kaya kami narito ngayon.MABILIS lumipas ang oras dahil sa tambak na trabaho na nai-atang sa aking mga balikat sa unang araw ko pa lang sa aking trabaho. Bago pa man mag-alas dose ng tanghali ay nag-iba ang pakiramdam ko.Parang natupad nga ang hinala ko na ngayon