“Yesha, Iha. Nasa labas sila Tatay Andoy at Mike. Gusto ka raw maka-usap,” saad ni Tita Alice kay Yesha nang tunguhin siya nito sa kwarto niya. This is the third day since the incident at the party happened. Sa loob ng tatlong araw na iyon ay wala siyang balita kay Jake. Nagpaalam ito sa kanya pagkatapos siya nitong matiwasay na maihatid sa kanilang rancho ng gabing iyon. He promised that he will clear everything. Pero sa loob ng mga lumipas na araw ay hindi ito nagparamdam sa kanya. Her life after that incident became difficult. Hindi na niya naga-gawa ang mga simpleng bagay na dating ginagawa niya sa loob ng rancho. Maya’t-maya ay may mga reporter na sumusulpot na lang kung saan upang interview-hin siya. The reporters were all over their place, kung paano nalaman ng mga ito kung nasaan ang kanilang rancho ay hindi niya alam. Kaya wala siyang nagawa kundi mag-kulong na lang sa kanilang bahay. Hindi na nagtangka pa ang mga reporter na pumunta malapit sa bahay nila dahil nung unang ara

Hindi magkamayaw ang mga media reporter na nakaabang sa press conference na gaganapin sa function hall ng Mendellin Empire building. Sa kauna-unahang pagkakataon ay magbibigay ng pahayag si Jake Mendellin ng tungkol sa eskandalong kinasasangkutan nito. Halos lahat yata ng klase ng media outlet ay nandoon na sa loob ng function hall na iyon. Lahat ay excited sa sasabihin ng nag-iisang Jake Mendellin. “He’s coming, he is coming,” maya-maya pa ay narinig nilang saad ng isang security guard na nagbabantay sa loob ng function hall. Murmurs erupted at the room, kanya-kanyang handa ng kanilang mga laptop, ipad at iba pang gamit sa pakikipag-panayam ang mga reporters na inimbitahan sa press conference na iyon. Kanya-kanya din silang handa ng mga katanungan para kay Mr. Mendellin. When Jake entered the room, the crowd of reporters fell silent. His grim and authoritative aura emanates in the entire room. Ang mga excited na reporter ay napipi ng makita siya. Kislap ng isang flash mula sa camera

Nakahiga si Jake sa loob ng private unit ng kanilang hospital ng pumasok si David. Sinulyapan niya lang ang driver/bodyguard, pero hindi niya ito kinausap. Binaling niya ang atensyon sa ginagawang report sa kanyang laptop. Hindi naman kailangang ma-confine ni Jake sa hospital dahil minor lang naman ang kanyang injury sa kamay. Subalit pinilit ng doctor na mag-pahinga siya kahit isang araw lang, upang mabantayan daw ng mga ito ang kanyang mental health. Pagkatapos nga naman ng ginawa niyang pagwawala sa loob ng kanyang opisina ay hindi niya masisisi ang mga ito. Pero sa halip na magpahinga ay nagpasya siyang magpadala kay Karen ng mga trabahong naiwan niya sa opisina. Minabuti pa niyang lunurin ang sarili sa pagtatrabaho upang maiwaglit sa isipan ang mga suliraning kinakaharap. Habang abala sa kanyang ginagawa ay napansin ni Jake na parang hindi mapakali si David. Kanina pa ito pabalik-balik ng lakad sa loob ng kanyang kwarto. “May sasabihin ka ba, David?” tanong niya sa driver/bo

SIX YEARS LATER… “Pumpkins dahan-dahan lang sa paglalakad at may tulak si mommy,” saway ni Yesha sa dalawang batang naghaharutan habang naglalakad. Kasalukuyan niyang tulak-tulak ang trolley na karga ang kanilang mga maleta. Habang ang dalawang bata naman sa unahan niya ay masaya pang naglalaro at mabilis ang mga hakbang ng mga ito sa sobrang excitement na nararamdaman. Bagamat may tinutulak na gamit ay hindi inaalis ni Yesha ang tingin sa dalawang bata. “Aya Mae, we better stop playing. Mommy was tired, let's help her,” tawag ng batang-lalake sa kakambal. They were both playing ahead of their mother, at ng mapansin nitong napalayo na sila ng bahagya sa ina ay bigla itong huminto sa paglalaro at tinawag ang kapatid. “Okay,” mabait namang tugon ng batang babae na tinawag na Aya Mae ng kapatid. Lumapit ito sa batang lalake at saka ikinawit ang palad sa kamay ng kakambal, saka sila bumalik sa ina ng magkahawak-kamay, “Mommy, Jasper and I will help you,” saad ni Aya sa ina habang papa

CHAPTER 39 “It’s Jake Mendellin!” Her hands remained glued at the open button of the elevator, she unconsciously shifted her weight from side to side. Just a mere sight of him makes her mind go blank. Parang may mga dagang nagsisi-takbuhan sa dibdib niya sa sobrang lakas ng tibok nito. “Thank–,” hindi nagawang ituloy ng lalaki ang sasabihin ng mag-angat ito ng tingin at mag-salubong ang kanilang mga mata. They were both nailed to the spot and words lost in Jake’s mouth when he sees her. Nanatili lang silang naka-titig sa isa’t-isa. Hindi alam ni Yesha kung totoo ba ang nakita niyang tuwa at lungkot na dumaan sa mga mata ni Jake, o namalikmata lang siya. Mabilis na naging blangko ang ekspresyon sa mga mata nito kaya nagdalawang-isip siya kung totoo ba ang nakita niya. Bumukas-sara ang bibig nito na parang may gustong sabihin sa kanya, pero hindi nito magawang ituloy. They remained staring at each other for God knows how long. Walang kahit sino man sa kanila ang nagtangkang magsalit