Keziah Arwen "Where is that idiot?!" Inis na tanong ko nang makadating ako sa room nila. Inilibot ko ang mata ko at pilit na hinahanap si Noah. "Mico, where is he?" Kalma ko na tanong sa kanya nang makalapit ako sa kinauupuan niya. "I know, you know, where is he now. Tell me or malalagot ka rin sa akin." Banta ko sa kanya. Agad naman siyang umiling sa akin. "Hindi ko alam. Promise." Sagot niya sa akin. "Kanina pa siya wala rito sa room. Simula nung break, lumabas na siya." Dagdag na paliwanag niya sa akin. "Involved ka ba sa plano na 'to?" Tanong kong muli sa kanya at ipinakita ang isang half-sized paper. "Umamin ka na sa akin ngayon din, dahil 'pag hindi ako nakatiis makakatikim ka na rin sa akin." Inis na pagbabanta ko. Umiling nanaman siya sa akin. "Uy, hindi ah. Wala akong alam d'yan. As in!" Depensa niya sa sarili. "Kung meron man, sa tingin mo ba uupo pa ako rito sa room kung alam ko namang pupunta ka rito para sugurin kami?" Tan

Keziah Arwen "Can you just move and give me some space?" Rinig kong sabi ni Noah at pilit na nilalakihan ang space sa kama. "Ayaw ko! Bakit ka ba nakiki-siksik sa kama ko, go back to the couch!" Naiinis kong sambit sa kanya. "No! I want to lie here. I have been laying in that small couch for days already! Just give me some space, will you?" Sagot niya sa akin. "Malaki ang bed mo and it can accommodate two to three people. Why are you taking the entire space?" Naiirita niya ng tanong sa akin. "Sino ba kasi nag sabi na rumito ka sa amin? May apartment pero nandito ka. Doon ka sa guest room kung gusto mo, why do you have to squeeze yourself into my room? You are invading my privacy already, pero hindi ako nag reklamo. Ngayon, I think it is too much." Reklamo ko sa kanya. Naiinis na siyang bumangon sa pagkakahiga. "Ilang araw na kitang niyayaya umuwi sa bahay, ayaw mo. Lagi kitang tinatanong na kung kailan tayo uuwi, sabi mo hindi mo pa alam. Kaya

Keziah Arwen"Make sure na makukuha mo lahat ng nasa listahan natin. Lagyan mo ng mark kung meron o wala." Paalala ko muli sa kanya."Bakit ba kailangan mo pa akong sabihin ng sampung beses, bago mo ako palayasin at nang makakuha na ako ng kailangan kong kunin?" Tanong sa akin ni Noah. "Para namang hindi ka nasanay na lagi tayong bumibili ng stocks sa bahay." Dagdag pa niyang reklamo.Nasa supermarket kami ngayon, para mamili ng stocks sa bahay.Umuwi na rin kami sa apartment matapos kong umuwi galing sa galaan kasama yung tatlo. Iniiwasan kasi namin na mahuli kami, lalo na yung nangyari nung isang araw. Kung pinayagan ni Manong sila Macy, Hazel, at Belle na pumasok kaagad, malamang sa malamang ay nahuli na talaga kami.At baka tuluyan nila akong asarin dahil makikita nila si Noah Oliver sa loob ng bahay, kasama kong kumakain ng breakfast. Baka lalo lang akong na-stress.Kaya pag-uwi ko, niyaya ko na agad na umuwi si Noah sa apartment. Binil

Keziah ArwenTomorrow morning, pag-uwi namin galing school ay agad kaming dumiretso sa kusina.Oo, tama. Sa kusina kami agad dumiretso. Nagulat nga ako kasi akala ko ay magbi-bihis pa si Noah ng damit, pero gulat kaming napa-tingin sa isa't-isa nang makitang isang lugar lang ang pupuntahan namin."Excited yarn, Arwen?" Natatawang tanong sa akin ni Noah."Ikaw din naman." Sagot ko.Sabay din kaming umuwi tulad nang napag-usapan kahapon.Ang akala ko nga ay nauna na siyang umuwi, dahil nung sinipat ko ang classroom nila kanina ay wala na siya sa room. Nakita ko pa nga si Felix at Mico na nag-uusap, pero si Noah wala na. Kaya nung maka-sakay ako ng taxi, nagulat nanaman ako kasi nakita ko siyang naka-tayo sa kanto.Gusto ko na nga sanang hindi siya hintuan, kaso nakaka-awa. Halatang excited talaga sa teriyaki, kaya sinabihan ko ang taxi driver na huminto saglit at may kasama akong sasakay pa.Hindi rin ako naka-tanggap ng asar at

Keziah Arwen "So, he is staying with his parents today?" Tanong ni Kuya Atticus sa akin. Tumango naman ako at tumabi sa kanya. "Opo, dahil nga babawi raw sina tito at tita sa kanya. They asked Noah Oliver to stay for tonight." Sagot ko at hinarap siya. "Grabe, Kuya. Hindi ko talaga maintindihan takbo ng utak ni Noah. Hindi ko na alam ang gagawin ko sa biglaang pagbu-blurt out niya. Hindi ako ready." Pagku-kuwento ko dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari kanina. Hindi ko inaasahan na gagawin niya 'yon. Kaya yung kaba ko kanina, abot langit. Ni hindi nga ako maka-sabat or mapigilan siya dahil hindi agad nag-register sa utak ko na gagawin niya na agad kanina. Saglit na natawa si Kuya bago ibaba ang glass of wine na hawak niya. "Ano ba ang nangyari? Bakit pala napunta kayo roon in the first place?" Tanong ni Kuya. Mukhang interesado na sa nangyari kanina. Umayos naman ako ng upo. "Kasi diba po gumawa kami ng teriyaki?"