Dumating na ang araw ng undas kaya nagpunta ang pamilya ni Angela sa puntod nito kasama si Rafael at ang pamilya nito, doo’ y sinariwa nila ang magagandang alaala ni Angela, ang asawa ni Rafael na si Rosalia ay nakipagkuwentuhan rin sa pamilya ni Angela, Nang mga oras na nagkukuwentuhan sila, ipinakita ni Perla ang litrato ng kanyang Ate Angela, binitbit niya ito bago sila umalis ng bahay at magpunta sa puntod, hiniram ni Rosalia ang litratong iyon at pinagmasdan niyang mabuti, Nakita niya ang malaking pagkakahawig nila sa isa’t Isa kaya napaisip siya na baka nga kaya siya pinakasalan ni Rafael dahil ayaw nitong mawala sa isipan at damdamin nito si Angela, napatawa rin siya sa sarili niya dahil sa dinami dami ng babae sa mundo ay siya pa talaga ang nakahawig ng babaeng minahal ni Rafael.Tanggap niya ang lahat, malinaw sa kanya ang mga kuwentong nailarawan ni Rafael tungkol sa dati niyang nobya at mas lalo siyang humanga sa mga sinasabi ng pamilya nito sa mga panahong nabubuhay pa it

Sa paglalakad ni Rosalia natanaw niya ang kanyang anak na nakatayo sa tabi ng isang malaking puno na tila may kinakausap ito.“ Anak!, anak ko! , ano ginagawa mo diyan, Halika na, bumalik ka na sa bahay natin.”tawag at yakag ni Rosalia sa bunso niyang anak.Narinig siya ng bata, lumingon ito sa kanya at ikinaway ang kanang kamay niya.“ Mama, mamaya na po ako babalik sa bahay kasi po may kinakausap pa po ako, isasama po niya ako sa maganda at masayang lugar, marami daw pong mga bata roon na maaari ko pong makalaro.” Sabi naman ng bunsong anak ni Rosalia.“ Anak! Anak ko huwag kang sasama sa kanya kung sino man siya, Hindi mo siya kilala, Halika na, hinahanap ka na ng Daddy at mga kapatid mo, please anak, bumalik ka na dito.” Paki- usap ni Rosalia sa kanyang anak.Nang mga sandaling iyon mabilis ang mga pangyayari, kitang kita ni Rosalia kung paano dinala ng hangin pataas ang anak niya patungo sa matataas na building, Hanggang nakita niyang tila mahuhulog ang bata sa harapan ng mga b

Sa bagong simula, sa bagong taon ay ang bagong Buhay na gustong maranasan at makamit ni Rosalia, pero ang lahat ng iyon ay hindi niya mapanghahawakan dahil minumulto sila ng mga alaala at katotohanang nariyan lang si Angela, nagmamasid, nagbabantay sa kanila ni Rafael, nanggugulo at gustong makuha ang inaakala niyang kanya at sirain Ang pamilyang binuo nila Rafael at Rosalia.Dumaan ang isang buwan hanggang dumating ang araw ng mga puso, idinaos nila Rafael at Rosalia sa simpleng paraan at masaya ang okasyong ito kasama ng kanilang mga anak pero ang okasyong iyon ay na nakakapanindig balahibo dahil si Angela ay lubusan ng nagpakita Kay Rafael at sa pamilya nito.Sa isang Resort malapit sa lugar nila ay tahimik na nakamasid si Angela sa pamilya ni Rafael, pinagmamasdan niya ang mga anak nito pinaglaruan niya at nilito ang mga anak nito sapamamagitan ng pagkawala ng mga gamit ng mga ito.“ Dad, Nakita mo ba Yun Cellphone ko? Andito lang kanina Yun, iniwan ko sa table.” Sabi ng anak

Sa kanilang pagpunta patungo sa kuwarto ng kanilang mga anak, kitang kita nila ang buong pangyayari, hawak hawak pabaligtad ang kaawa-awang nilang bunsong anak, Ang ulo nito ay nasa paibaba at mga paa nito ay paitaas ang posisyon at sila'y nakalutang sa hangin habang ang iba niyang mga anak ay parang mga istatwang nakahanay na nakatayo sa paligid ng kuwartong kanilang pinupuwestuhan.“ Pakiusap, Bitawan mo ang anak ko, hindi siya ang dapat tumanggap ng kaparusahan mo kundi ako, ako ang may kasalanan.” Sabi ng nagmamakaawang si Rafael.“ Huwag mong idamay ang mga anak namin ni Rafael, kami na lang ang parusahan mo.” Dugtong na sabi ni Rosalia.“ Hahaha… nakakaawa Ang inyong mga itsura, punong puno kayo ng pagmamakaawa, ganyan, ganyan nga gusto kong makita na umiiyak kayo at nagdurusa tulad ng ginagawa nyo sa akin, ngayon matitikman nyo kung gaano ako kalupit, papatayin ko kayong lahat at magsasama sama tayo sa isang lugar na puno ng pagdurusa, panghihinagpis at walang katapusang paghih

" Hindi ka pa ba masaya Angela na nakikita mo kaming naghihirap ni Rafael na pati mga anak ko ay dinamay mo pa." Sabi ni Rosalia na unti unting pumapatak ang mga luha" Masayang masaya ako Rosalia Kasi nakikita ko na nahihirapan kayo ng mahal Kong si Rafael, pahihirapan ko kayo Hanggang sa hindi nyo na makayanan pang mabuhay, Hanggang sa gustuhin nyo ng sumuko, hanggang sukdulan Hindi ko kayo lulubayan Hanggang sa kabilang buhay." Malungkot na mukha pero nakakainis na mga salita na narinig mula Kay Angela." Sumusobra ka na Angela, patahimikin mo na kami, Pakiusap! ." Nakikiusap pero pasigaw na Sabi ni Rosalia." Hindi Ako papayag na maging masaya ka at ng pamilya mo, Hindi ko kayo patatahimikin dahil Ako Hindi mananahimik Hanggat Hindi ko nakukuha su Rafael."Sabi ni Angela." Angela, iba na ang mundo mo Hindi ka namin kagaya na malaya at Buhay, iba ka na Angela, Bakit hindi mo matanggap na Patay ka na, masyado ng maliit ang mundo mo, Ang mga tulad mo Hindi na pwede pang makibahag