YUMI'S POV   Pagkarating ko ng bahay ay kumunot ang noo ko. Eh, kasi naman kanina lang ay ang good mood ni mommy no'ng kausap ko pa siya sa phone kanina pero ngayon pagkadating ko ng bahay ay ano'ng nangyari sa kanya? kasi naman, Nakalagay sa sintido niya 'yong hintuturo niya at parang ang lalim ng iniisip. Bakit parang badtrip si mommy?   "Mom?" Tawag ko sa attention niya.    "Sweety." sagot ni mommy at agad siyang tumayo sa pagkakaupo galing sa sofa at hinalikan niya ako sa cheek saka niyakap.   "What's wrong mom?" Tanong ko.   "Hmm? What's wrong? do I look like I'm not okay?" sagot niya.   "Ah? Oo, pansin ko lang dahil naka-pout ka kasi kanina mommy at parang ang lalim ng iniisip mo, may problema ba?" tanong ko.    "Oh? No, of course not, I'm totally fine sweety." sagot ni mommy ng nakangiti.  &n

*** 1 YEAR AFTER ***   KID'S POV   "Tol!" Bati ko sa kakarating lang na si utol Zik.   Si Trevor na lang ang hindi pa dumarating, saang lupalop na naman kaya nagpunta ang ulol na 'yon?   Nandito kami ngayon sa isang Condo na tambayan namin ng mga magbabarkada.   Hindi sumagot si utol Zik sa tawag ko at umupo lang siya sa sofa habang nagsasalin ng wine sa baso.    "May problema ba siya?" tanong sa isip ko.    "Hindi kaya nalaman na niya ang totoo tungkol kay Tito Zayn at Tita Miranda?" hinalang tanong sa isip ko.   Oo, lumipas na ang mga araw, buwan at taon pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin magawang sabihin kay utol Zik ang tungkol sa daddy niya at sa mommy ni Yumi. Pinili kong itago ang mga nalaman ko dahil alam kong may gusto si Utol kay Yumi, ayaw kong maging hadlang sa kaligayahan n

QUINLEE'S POV   Nang makabalik na kami sa table ay ipinagpatuloy na namin ang midnight dinner. Tahimik kaming kumakain ni Zik, wala ni 'isa sa amin ang gustong magsalita, bakit parang ang awkward yata? tanong sa isip ko.    Maya-maya~   "Lee." rinig kong tawag niya sa akin.    "I have one question." dagdag niya.    "Hmm, ano naman 'yon?" tanong ko habang umiinom ng juice.   "If ever--- I mean just in case you'll gonna look for a man you would love and marry on the future for real, am I not an ideal man for you to be your husband?"   Naibuga ko ang juice na iniinom ko dahil sa tanong ng pabidang lalaki.    "What the!?" rinig kong angal niya.   Eh? kasi naman sa lahat ba naman ng pwede niyang itanong ay bakit tungkol pa sa ideal man ko? -___-  

QUINLEE'S POV   Tinitingnan ko ngayon ang natutulog na pabida.    "Alam mo bang pinagsasamantalahan ka na ng Yumi na 'yon ng hindi mo alam?" usap ko sa natutulog na pabida kahit hindi naman niya ako naririnig.    Alam ko naman na si Yumi ang gusto mo pero alam mo bang nasasaktan ako sa tuwing ipinamumukha mo sa akin na wala talagang pag-asang suklian mo ang nararamdaman ko para sayo?   Ang Tanga ko eh 'no? Oo, alam ko. Eh, ano naman ngayon kung magpakatanga ako? Eh, Sarili ko lang naman ang nakakaalam ng katangahan ko.    Nakakatawang isipin.    Tinitigan ko ng mabuti ang malaanghel na mukha ng pabidang lalaki.   alam mo bang hindi ako magsasawang titigan ka? Kahit ilang segundo, minuto, oras, araw at taon pa ang lumipas ay hinding-hindi ako magsasawang titigan ka.   

  QUINLEE'S POV   Tahimik lang kaming kumakain at nagpapakiramdaman sa isat'-isa, tela naghihintay kung sino ang unang magsasalita.   "Quinlee." rinig kong tawag sa akin ni daddy kaya natigilan ako sa pagsubo ng pagkain.   "Po?" sagot ko.   "I want to say sorry, I apologize for making your life miserable anak." seryosong sabi ni daddy.   Nagulat ako sa sinabi niya, totoo ba ito? humihingi ng sorry si daddy?   "Po?"   "I want to free you from being miserable Quinlee anak, I want you to divorce your husband and you must find and enjoy a good life that you deserve."   Hindi ako nakasagot at nasaktan ako sa sinabi ni daddy, tama nga ang hinala ko. hindi ba dapat ay maging masaya ako? pero bakit kabaliktaran ang nangyayari? siguro kung pwede lang ibalik sa dati ang lahat, kung pwede lang sana