Lahat ng Kabanata ng My Tutor is A Billionaire: Kabanata 21 - Kabanata 30
52 Kabanata
Chapter 20
"What are your plans now?" Rios asked. I closed the book I'm reading. I sighed and glanced at him who's standing in front of my room's glass window."What do you think?"Ngayo'y humarap siya sa akin. Puno ng pag-aalala ang mga mata. I know that he knows what I want. Siguro'y ang gusto niyang malaman ay ang mga hakbang na aking gagawin."I'm always here to help. Sabihin mo lang kung anong gusto mong gawin ko. I'll do whatever you please."I smirked. I slowly tapped the cover of the book with my fingers."Really?" I asked playfully. "Even if I ask you... to kill someone? You'll do it?"Bumuntong-hininga siya."Not that way, Desire.""Oh," I sound disappointed. "Akala ko ba gagawin mo lahat ng gusto ko? That's what I want, Rios. I want them to pay for what they've done. I want them to pay through their blood. Through their... life."Hindi siya nagsalita. Nanatili lang siyang nakatitig sa akin, tila ba naguguluhan sa kung an
Magbasa pa
Chapter 21
Napasinghap ako nang muling makita ang kabuuan ng aming mansiyon. Kahit masakit ang huling alaala ko dito, kahit paano'y nakahinga ako ng maluwag nang muling makabalik. It feels so good to be back... in my home."Men, secure the area," utos ni Cavi sa mga tauhan na agad sinunod ng ibang mga bodyguards. Sila lang ni Toru ang bumuntot sa akin sa pagpasok sa mansiyon. "Lola! Ano po ang nangyayari?" rinig ko ang di-pamilyar na boses ng isang babae pagpasok. My forehead creased when I saw a woman. I don't know her but I think we are just in the same age.Nagtataka siyang lumapit sa amin."Anong kailangan niyo? Bakit kayo pumasok ng walang paalam?" My brow shot up on her words. Sa tono kasi ng pananalita niya ay parang siya itong may-ari. But that's impossible. Nilinaw sa akin ni dad na wala siyang ginalaw sa mga assets ni mommy at mas lalong hindi niya ipagbibili ang mansiyon. He knows how much I treasure it."Who are you?" I as
Magbasa pa
Chapter 22
The news of my sudden appearance in the public was spread in the whole country after I held a presscon. My office was bombarded with many calls from different people. Siguro'y galing sa mga kakilala noon. Ngunit ni isa ay wala akong pinaunlakan. I'm sure they'll just ask me so many questions about how I live for the past years, and I don't have time for those nonsense."Ma'am, nandito po sa labas si Mr. Ramirez," rinig kong saad ni Rian sa intercom."Let him in."Nang bumukas ang pinto ng opisina ay nanatili ang tingin ko sa nakatambak na papel sa mesa. I'm reviewing some of the projects we had and also the on-going ones. And based on the financial reports I have read yesterday, the company is doing well for the past three years.Magandang balita iyon sa akin. Hindi ito naghihirap kaya hindi ko kailangan gumawa ng maraming adjustments. Nag-angat ako ng tingin nang pumasok si Mr. Ramirez. He's in his suit, looking so formal. Tumingin siya sa p
Magbasa pa
Chapter 23
Hindi ko alam kung hanggang kailan ko kayang tagalan ang pag-aaktong mabait sa harap niya. I'm very mad, and I don't think I can last long looking at this shameless criminal."I'm here as a client, Miss Da Vinci."The way he uttered my surename was unfamiliar to my ears. Isang beses akong napalunok bago muling ngumiti."Oh, that's good. Having you as our client is such an honor.""I want you company to supply furnitures on our newly built hotel. So, I guess we need to see each other often."I almost gritted my teeth on his last words. Hindi ko alam kung anong eksaktong binabalak niya. But I'm sure he just wants me gone. Ano ito? Paglalaruan niya ako uli kagaya noon? Damn him!If he wants to play fire with me, then yes! I'll give him a good play and gladly burn him with his own fire."No problem. You are a big client, so I'll willingly assist you with anything you need. We have good architects as furniture designers, and on our next me
Magbasa pa
Chapter 24
"I'm so sorry, miss. Napahiya ang kompanya natin kay Mr. Mongreco dahil hindi niya nagustuhan ang mga disenyo namin," architect said apologetically.Sumandal ako sa swivel chair at bumuntong-hininga. I shook my head."It's not your fault. There's nothing wrong with the designs. Iyon ang kadalasang ginagamit ng mga high-end subdivisions at hotels rito, pati na rin sa ibang bansa. I just can't understand that Mongreco. Wala ang problema sa atin, nasa kanya."Suminghap siya. Walang balak dugtungan ang sinabi ko, siguro'y nagulat sa aking pagiging personal. "I'll just work harder with my team. Baka sa susunod may magustuhan na siya," aniya at nagpaalam na. He's really thinking that's it's their fault. Pero sa tingin ko'y mukhang nananadya lang talaga si Reilan.Dahil doon ay mas lalo lang lumala ang galit ko sa kanya. He's too manipulative. Ni hindi man lang niya inisip na pinaghirapan ang disenyong iyon at pinaglaanan ng oras. If he'll continue
Magbasa pa
Chapter 25
Wala pang mga tao sa loob dahil hindi pa naman ito nag-o-operate. May ilang pader na pinipinturahan pa, may mga maintenance na naglilinis ng paligid. Some of the laborers stopped what they're doing to look at me. Inignora ko lang iyon at nagpatuloy sa paglalakad.As what I can see, the interiors have spanish inspired style with a bit of modern american. Kahit hindi pa fully furnished ay masasabi kong magiging maganda ang kalalabasan nito. It's grand just like any high end hotels.Tumigil kami sa second floor ng building. Doon namin nadatnan si Reilan, checking the water connection on some of the rooms with his men."Sir, nandito na si Miss Da Vinci ng Fontana Corp," Julianna said with her feminine voice. Inayos pa nito ang buhok at inilagay lahat ng hibla sa likuran niya. Maybe to emphasize her exposed chest and well-shaped boobs.Muntik na akong mapairap sa inis. How unprofessional. Ganito ba talaga palagi ang tipo niya? Masyadong malandi at agresibo?
Magbasa pa
Chapter 26
"May napili ka na ba, Mr. Mongreco?" tanong ni Architect Ramirez pagbalik nito. Ako'y nanatiling tahimik. Napapansin ang mga sulyap ni Reilan habang pinagmamasdan ang mga designs."Yes," he answered. "This kind will be used in the regular rooms," turo niya sa isang picture. "But I need a variety of colors of that design.""Alright," si architect na sinusundan ang bawat sinasabi ni Reilan."Sa higher paid rooms naman ay itong mga klase ang gusto ko," he pointed three pictures and glanced at me once. Muling bumaba ang tingin niya at ipinagpatuloy ang pagsasalita."But I need more, can you give me new designs next week? Gusto ko na kasing mag-operate ang hotel kaagad, so if you can do it as soon as possible, it would be better."Umirap ako sa inis. He's so demanding as always. Hindi ba niya naiisip na marami rin kaming kliyente bukod sa kanya? Inayos ko ang pagtayo nang bumaling siya sa akin. "Is that okay, Miss Da Vinci?""Archite
Magbasa pa
Chapter 27
Napabuntong-hininga ako nang tuluyang lumubog ang araw. It's still not that dark, though. Makulimlim ang kalangitan ngunit hindi pa naman ganoon ka dilim. Tahimik kong binuksan ang gate. Even though it's already been years, the paint of the iron fences is still in a good shape. Hindi pa ito nawawala at matingkad pa rin ang kulay. Siguro'y magandang kalidad ng pintura ang ginamit kaya nagtagal. I gasped as I surveyed the area inside the barricade.The two-storey house looks modern and good. May malaki itong balcony at maganda ang pagkakadisenyo ng exteriors. I bet this was designed by a famous architect. Hindi naman kasi magpapatayo ng bahay si mommy kung hindi magagaling na arkitekto ang may gawa. She's always a perfectionist, no wonder this property screams in perfection.Simple lang at hindi kalakihan ngunit maganda. And that makes it wonderful for me. It's simplicity makes it perfect.Madilim pagpasok ko sa loob kaya kinailangan ko pang gamitin a
Magbasa pa
Chapter 28
"B-Bitawan mo ako!" Kahit ang boses ay nanghihina na rin. The emotions I'm feeling are making me weak. At hindi dapat ganito. Hindi ako dapat magpadala sa emosyon katulad ng nangyari noon.He fooled me once, imposibleng hindi niya ako niloloko ngayon. He just wants to manipulate me, to attack me at my weakest state and to break me into pieces at the end. He already did that, so why would I believe him?"What did they do to you? Why are you so full of anger?" halos pabulong ang mga tanong na iyon.I stopped myself from crying more. Imbes na sagutin ay tinulak ko siya. I pushed him again and again, creating a small gap between us. Hinayaan niya ako.I looked at his bloodshot eyes. It's dark, soulful... but so weak. Ngayon ko pa lang siya nakitang ganito kahina, na para bang kaunting tulak na lang ay matutumba na siya. His authorative stance is nowhere to be found. It seems like he lose all his energy for the first time.Nag-iwas ako ng tingin. Not wa
Magbasa pa
Chapter 29
Inaayos ko ang tali ng roba habang naglalakad palapit sa couch. May mga paperbags doon, siguro'y laman ang mga isusuot ko. Sinuklay ko ang basang buhok gamit ang mga daliri bago ito tiningnan.I found t-shirts with different colors. May mga shorts rin at lingeries. My forehead creased. T-shirts lang? Umiling-iling ako at sa huli'y walang ibang nagawa kundi suotin kung ano ang meron. I don't have my wardrobe, so I don't have any choice but to compromise. Pagkatapos magbihis ay sumaglit muna ako sa veranda. Naengganyo kasi ako nang marinig ang mga alon sa di kalayuan. I hold the banister as my eyes feasted on the scenery. Right from here, I can see the stunning view of El Fuego coast. Kitang-kita ko ang malawak na dagat at ang mga alon nito. The rays of the rising sun reflects in the water, making it look shining and magical.This resort is damn beautiful. Looking at the crystalline seawater, it's making me want to take a dip and enjoy it's coldness. Gusto k
Magbasa pa
PREV
123456
DMCA.com Protection Status