Seryoso sila sa sinabi nila? Wala nang bawian yun?    "Ayos ka lang?" Nilingon ko si Freesia. "Para kang binagsakan ng langit at lupa sa itsura mo."    "Para akong dinaganan ng sangkatutak na black hole, Freesia." Napangiwi sila sa sinabi ko. Medyo . . . OA. "Seryoso ako." Wews. "Joke lang."    Agad akong tumakbo papasok ng kwarto namin ni Freesia bago pa lumanding sa akin ang lahat ng mga bagay na pwede nilang ibato. Pero seryoso talaga ako sa sinasabi ko. Pero ayokong ipakita or ipahalata sa kanila. Mag-iisang buwan palang ako dito tapos ganito na ang mga mangyayari? Paano na lang kapag tumagal pa? Mas malala?       Nahilata na ako sa malambot kong kama pagkaligo ko. Habang nakatitig ako sa kisame, bumukas ang pinto at pumasok ang tatlong br*ha. "Hoy babae! Magkwento ka naman!" sigaw ni Lia.    Lumipad naman ang kamay ni Freesia sa

FREESIA DAVIS' POV    Seryoso ba talaga si Ahrina sa mga pinagsasabi niya? Dalawang oras? Sa lawak ng South Woods, araw ang itatagal at hindi oras o minuto lang.    "Dalawang oras, Julianna. At pagkalabas ko ng South Woods, iba't ibang klase at kulay ng mga gemstones ang bitbit ko, kasama na ang red diamond na sinasabi mo."    "Tignan na lang natin, Regalia."    Humarap si Ahrina sa South Woods at huminga ng malalim. Nakakapagtaka, wala man lang akong naramdaman na takot o kaba mula sa kanya. Ang mas nakakagulat, bago niya pasukin ang South Woods, ngumisi siya. Yung ngising magpapataas ng balahibo mo. Yung ngising mas nakakatakot pa kaysa sa expulsion.    Tumingin ako sa relo niya. 9:30 nang pumasok siya kaya naman dapat may makalabas na siya bago mag-12.    "Wala ngang ganong puno sa South Woods," panimula ni Ju

Chamber of Light is the city government hall of Aurora. It is built exactly in the middle of the city. On the topmost floor, the Office of the City Governess or Mom's office is located. According to this maid, Mom's office offers a 180° view of the city. She also has a royal bedroom beside her office where she stays.    They have an elevator here, which is a good thing, because Mom's office is on the 30th floor. Using the staircase wastes too much time and nakakapagod rin.    The 30th floor is very quiet. There are lots of doors, maybe the offices of other higher city government officials and there are paintings too.    We stopped as we reached the champagne double door located at the very end of the hallway. The maid knocked on the left door thrice and opened the right one. She stepped inside. "Governess Regalia, you have a visitor po."    "I don't have an appointment for today.

The night is already deep, pero nakatunganga parin ako dito sa kama ko. Hindi na naman ako makatulog. Considering all those past memories na nakita ko, parang mas naguging complicated ang lahat eh.    Lia is possibly older than her mother, Lilly.    Ang tanong rito, paanong nangyari 'yon? If Celeste knew that winged witch who saved Mom, Tita Calla, and Tito Carob inside the South Woods, then how come na si Lia yun? Parang ang gulo naman yata ng family tree nila.    Or Lia used witch's magic.    Kailangan ko palang mag-research everything about witches and warlocks. Pati na rin sa mga sorcerer and sorceress. According kasi dun sa lesson namin, halos magkapareho lang ang mga witches and warlocks at sorcerers and sorceresses. Ang pinagkaiba lang nila, yung way ng pag-execute ng magic or what they call spell. Mas mastered din ng latter ang evil spells kaysa sa former.  &n

Kinagabihan after ng training namin ni Crimson, sabay na rin kaming nagpunta ng Dining Hall. Of course, nakapagpalit na kami ng damit since I created another chaos sa Training Chamber kanina. I broke all of the glass walls lang naman as well as the floor.    Napagalitan na rin ulit kami and binigyan ng mild punishment which we achieved afterwards. Academy's maintenance division na lang daw ang mag-aayos ulit ng Training Chamber and Tita Calla will strengthen those along with Tito Carob. Para daw next time na gumamit ako—yes ako lang mag-isa, hindi na daw ulit masisira. Especially when I'm competing with someone.    As we arrived at the Dining Hall, a chair flew in our direction and Crimson caught it effortlessly. Blake smirked and waved his hand. "Yow! Welcome aboard!"    Our circle of friends laughed as I punched Blake's face while he landed on the floor. "Oops, napalakas." I mocked and lend my hand. "Tay