All Chapters of Let Me Be The One: Chapter 1 - Chapter 3
3 Chapters
PROLOGUE
“Maraming salamat po, balik po kayo ulit!” tugon ng sales lady habang inaabot ang roses na binili ko. Nginitian ko na lamang siya at umalis na ng shop. Sinalubong ako ng malamig na simoy ng hangin na pumapasok sa suot kong makapal na coat. Halos matamaan   na ako ng mga nakakasalubong  ko sa daan dahil sa kanilang pagmamadali, hindi ko naman sila masisisi dahil it's already 5pm at sino ba naman ang hindi excited na umuwi sa pamilya mo diba?    Tahimik kong binaybay ang malawak na kalye ng Sta. Cruz, napakaraming lugar na ang aking napuntahan pero para saakin ay walang makakatalo sa lugar na kung saan ako lumaki. Ito’y isang maunlad na bayan, halos ang mga nakatira rito ay ang mga sikat na negosyante. Aakalain mo na nasa ibang bansa ka dahil sa malamig nitong klima at ang ambiance ng paligid na imposibleng hindi mo mapapansin. Sikat din ang lugar na ito sa usaping dagat at mga bundok, sa katunayan
Read more
CHAPTER I
  1.Napa-upo ako sa sahig ng palengke dahil sa sobrang pagod. Tirik na ang araw dahil alas dose na ng umaga at halos siksikan na ang tao sa loob. Marahan kong pinupunasan ang pawis sa aking mukha habang nilalagok ang malamig na bottled water na binili ko sa may kanto. Basa na rin ang laylayan ng suot kong mahabang palda na pinamana pa saakin ni lola at kulang na lang ay pigain ko na ang damit ko dahil sobrang basa na rin nito.    Hindi nakatakas sa aking paningin ang  grupo ng mga estyudante na masayang nag-uusap sa labas ng mall habang hawak-hawak ang isang paper cup na galing sa Starbucks. Nakasuot din sila ng magagarang damit at makikita mo sa kanilang tindig at pananalita na galing sila sa isang marangyang buhay hindi tulad ko na halos nasa laylayan na ng mundo kung sabihin.   “Cassie, trabaho na!” sigaw saakin ni Tomas, ang matali
Read more
CHAPTER II
2. “Grabe, first day pa lang pero maganda na ang impressions sa’yo ng mga professors, Cassie!” tugon ni Penelope Cabrera, siya ang aking best friend since high school kaya isa rin siya sa mga pinagkakatiwaalan ko nang lubos.   “Huwag ka ngang magbiro ng ganiyan. Talagang mababait lang talaga sila.” Niligpit ko na ang mga gamit ko para makakain na kami ni Penny. First come, first serve pa naman sa cafeteria, pahirapan pa naman magkaroon ng table roon. Unless, part ko ng mayayamang tao or yung family mo ay contributor ng school.   “Sus, pa-humble pa. Kamusta naman si baby boy ko?” tugon sa  akin ng kaibigan ko na siyang ikanakunot ng noo ko.   “Baby boy? Ano bang pinagsasabi mo?” natatawang tugon ko kay Penny na naging dahilan kung bakit biglang nasira ang mukha n
Read more
DMCA.com Protection Status