Share

บทที่ 592

“หึ! แน่นอนอยู่แล้ว!” หลีเสี่ยวเถียนหัวเราะเยาะ “ถังเชี่ยนพาผู้หญิงคนนั้นมาให้ฟู่สือถิง”

ฉินอันอันหันไปมอง

แม้ว่าเธอจะรู้สึกว่ามันไร้สาระ แต่เธอก็คาดเดาพฤติกรรมของคนอื่นไม่ได้

“โชคร้ายจริง ๆ! ตอนแรกอารมณ์ดีแล้วเชียว จนได้มาเจอเข้ากับพวกเขา” หลีเสี่ยวเถียนจิบน้ำแล้วมองฉินอันอัน “อันอัน เราจะเปลี่ยนร้านกันดีไหม!”

ฉินอันอันส่ายหน้า “เรามาก่อน”

“ฉันกลัวว่าเธอจะหงุดหงิด”

“ถึงจะหงุดหงิด ก็ออกไปไม่ได้” ฉินอันอันพูดน้ำเสียงนิ่งสงบ “อาหารก็สั่งไปแล้ว จะทิ้งได้ยังไง?”

“หรือเราเอากลับไปกินที่บ้านกัน!”

ฉินอันอัน “หลีเสี่ยวเถียน ฉันจำได้ว่าก่อนหน้านี้เธอไม่ได้ขี้ขลาดแบบนี้นี่? ถ้าผู้หญิงคนนั้นพยายามทำตัวให้เหมือนฉันจริง ๆ งั้นเธอก็ควรจะกลัวเมื่อได้เห็นฉัน ไม่ใช่ตอนที่ฉันเห็นเธอ แล้วหนีไป”

“ฉันไม่ขี้ขลาดอยู่แล้ว! ต่อให้ฟู่สือถิงจะเดินมาอยู่หน้าฉันตอนนี้ ฉันก็ไม่กลัว!” หลีเสี่ยวเถียนปากบอกว่าไม่กลัว แต่เอื้อมมือไปแตะแก้มที่โดนตบก่อนหน้านี้โดยไม่รู้ตัว

พนักงานเสิร์ฟนำอาหารมาวางบนโต๊ะ

ฉินอันอันหยิบตะเกียบขึ้นมา คีบชิ้นเนื้อใส่ลงในจานของเธอ

“ตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ แม่มักจะพูดกับ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status