“ได้สิคะ” ชะเอมพยักหน้าตอบรับเป็นอันว่าตกลงรับคำของชายหนุ่ม เธอค่อยๆเอื้อมมืออันสั่นเทาเข้าไปสัมผัสท่อนเอ็นใหญ่โตของชายหนุ่ม เธอกำมันไม่มิดด้วยซ้ำ เส้นเลือดปูดเต็มลำไปหมด มันน่ากลัวมากสำหรับเธอ“มันใหญ่มากเลยนะคะและก็น่ากลัวมากด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะ” ชะเอมปล่อยมือจากท่อนเอ็นของเขาและรีบดึงมือของตนเองกลับมา ก้มใบหน้าแดงระเรื่อไปพูดบอกกับเขา“ก็ 62”“62 คุณบอกหวยเหรอคะ เอมเล่นหวยไม่เป็นหรอกค่ะ” หญิงสาวรีบปฏิเสธเสียงแข็ง เขาไม่ต้องมาบอกเรื่องหวยกับเธอหรอก เพราะเธอนั้นเล่นหวยไม่เป็น“พูดมาก ลุกขึ้นมาแล้วอมให้ฉัน เดี๋ยวนี้!” พายุที่ใกล้จะแตกเต็มที่ก็จับร่างบางของชะเอมให้ลุกขึ้นนั่งส่วนเขานั้นยังคงนอนเหมือนเดิม“อมอะไรคะ? อื้อ~” ชะเอมที่ไม่เข้าใจในคำพูดของพายุก็ได้พูดถามออกมาอีกครั้ง พายุจึงดึงร่างเธอให้ก้มลงมาพร้อมกับกดศีรษะของเธอให้อยู่ตรงส่วนนั้นของเขา“อ้าปากแล้วจัดการอมมันซะ” ชายหนุ่มเลือดร้อนได้ออกคำสั่งเสียงแข็งอีกครั้ง หญิงสาวสะดุ้งตกใจไปกับเสียงดังของเขา เธอค่อยๆอ้าปากตามที่เขาบอก เขาจ่อท่อนเอ็นเข้าไปในโพรงปากนุ่มของเธอ“อ่าส์..” เขากดศีรษะของชะเอมให้ขยับเคลื่อนไหวขึ้นลงไปตามจังหวะ และไ
“แล้วนี่เราจะไปเที่ยวไหนกันมั้ยคะ” อลิสถามพี่สายฟ้าว่าจะพาเธอกับชะเอมไปเที่ยวที่ไหนกันในวันนี้“เย็นๆไปพายเรือกันมั้ยล่ะ” แพลนในวันนี้ของสายฟ้าก็คือพายเรือ ที่นี่น้ำสีสวย วิวก็ดี“ดีค่ะ อลิสตกลงไปค่ะ” หญิงสาวยิ้มออกมาจนแก้มแทบปริ และรีบตอบตกลงทันทีเมื่อรับประทานอาหารกันจนอิ่มแล้วทั้งสี่ก็ได้พากันไปหามุมนั่งเล่นแถวริมชายหาด สายฟ้าสั่งเบียร์พร้อมกับแกล้มมานั่งกินกับพายุอย่างชิวๆ “วิวที่นี่สวยมากๆเลยนะคะ น้ำทะเลก็ใสน่าเล่นมากเลย” อลิสพูดขึ้นอีกครั้งมองไปทางไหนก็สวย เธออยากลงไปเล่นน้ำ“พูดแบบนี้อยากเล่นใช่มั้ย” สายฟ้าที่รู้ทันไปกับคำพูดของอลิสก็รีบพูดขึ้น“เล่นได้มั้ยคะ” หญิงสาวรีบยิ้มทำหน้าออดอ้อนชายหนุ่มรุ่นพี่ กระพริบตาปิ๊งๆทันที“ได้แน่นอน ไปสิ ลงไปเล่นชวนเพื่อนไปด้วยนะ ฉันจะรออยู่ตรงนี้” สายฟ้าอนุญาตและบอกให้อลิสนั้นได้ชวนชะเอมลงไปเล่นน้ำด้วยกัน“ขอบคุณค่ะ”แล้วหญิงสาวก็พากันลงไปเล่นน้ำทะเลสีสวย ก่อนที่จะลงก็ไม่ลืมที่จะทาโลชั่นกันแดดก่อน เมื่ออยู่กันสองคนพายุก็ถามน้องชายออกมาตรงๆ“นี่มึงจริงจังกับน้องเขาใช่มั้ย” พายุเอ่ยปากถามไปยังน้องชายที่ตอนนี้เอาแต่มองไปยังแฟนสาวคนสวยของมันอย่าง
คอนโดชะเอม“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง ขับรถดีๆนะคะ อลิสถึงแล้วทักมาบอกด้วยนะ” ชะเอมได้กล่าวคำขอบคุณไปยังพี่สายฟ้าและบอกให้อลิสเมื่อถึงห้องแล้วให้ทักมาบอกยังเธอด้วย“ครับ”“อื้อ โอเคเลย ฉันกับพี่สายฟ้าไปก่อนนะ” อลิสหันมาส่งยิ้มหวานให้กับทางชะเอมพร้อมกับโบกมือร่ำลากัน ชะเอมเปิดประตูแล้วก้าวเดินลงจากรถคันหรูของสายฟ้าชะเอมเดินขึ้นมาบนคอนโดเปิดประตูเข้ามาก็พบเข้ากับพี่สาวคนสวยของเธอที่กำลังนั่งดูรายการทีวีอยู่ที่โซฟาห้องรับแขก แชมเปญหันมามองน้องสาวคนสุดท้องพูดถามเธอถึงเรื่องไปเที่ยวทะเล“เป็นไงไปเที่ยวทะเลสนุกมั้ย?”“ก็สนุกดีค่ะ นานๆจะได้ไปที แล้วนี่มีอะไรให้เอมกินบ้างคะเนี่ย” ชะเอมเดินมานั่งลงด้านข้างของพี่สาว เธอวางสัมภาระเอาไว้กับพื้นห้องพูดถามพี่สาวของเธอว่าวันนี้มีอะไรให้กินบ้าง“วันนี้พี่ทำข้าวยำไก่แซ่บ อยู่ในครัวน่ะ” พี่สาวพูดพร้อมกับชี้มือเข้าไปในครัว“ว้าวว พูดแล้วหิวเลยค่ะงั้นเอมไปกินก่อนนะ พี่แชมเปญ” ชะเอมเมื่อฟังว่าวันนี้พี่ของเธอทำอะไรเอาไว้ให้เธอกินก็ถึงกับลอบกลืนน้ำลายลงคอด้วยความหิว เธอรีบเดินดุ่มๆเข้าไปในครัวทันที“ย่ะ”“ยัยเชอ เขาฝากขนมมาให้เราด้วยนะ อยู่ในถุงสีฟ้าๆน่ะ พี่แวะเข
“อ๋อค่ะ” รุ่นน้องสาวยิ้มรับดีใจอยู่นะที่ได้กลับมาเจอกับพี่ชายที่สนิทกันมากๆในวัยเด็กอีกครั้ง“แล้วนี่เรากำลังจะไปหาอะไรกินใช่มั้ย” ไบรอันที่กำลังรู้สึกหิวอยู่เหมือนกันก็ได้ถามไปยังรุ่นน้องที่เคยสนิทกันเมื่อวัยเด็กเนื่องมาจากในช่วงเช้าเขาก็ยังไม่มีอะไรรองท้องเลย“ใช่ค่ะ ชะเอมหิวยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย” ชะเอมพูดพร้อมกับเอามือลูบท้องของเธอเอง“ถ้างั้นพี่ขอไปด้วยคนนะ ไปได้หรือเปล่า” เขาจึงได้ขอไปกินข้าวกับชะเอมแต่ก็ถามเธอก่อนว่าจะให้เขาไปด้วยได้หรือไม่“ได้ซิคะ โรงอาหารที่นี่ไม่ใช่ของชะเอมสักหน่อย พี่จะมาขออนุญาตก่อนทำไม”ทั้งคู่พากันเดินมายังโต๊ะที่อาหารที่กลุ่มของเธอนั้นได้นั่งกินอาหารเช้ากันอยู่อย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่ลืมที่จะแนะนำรุ่นพี่ให้กับเพื่อนๆได้รู้จัก“พวกแก นี่พี่ไบรอันนะ เป็นพี่ชายที่สนิทของฉันเอง”“อ๋อ สวัสดีค่ะพี่ไบรอัน ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” มายูเงยหน้าขึ้นมามองชายหนุ่มรุ่นพี่พร้อมกับรีบยกมือขึ้นไหว้ไปยังเขาทันที“สวัสดีค่ะพี่” พราวก็เช่นกันรีบยกมือไหว้รุ่นพี่“พี่ไบรอันที่เคยเล่นละครเป็นแฟนให้แกตอนที่พวกเราอยู่ชั้นประถมอ่ะนะ” อลิสที่ความจำดีก็ได้พูดขึ้นเมื่อได้เห็นใบหน้าของ
ไบรอัน : หวัดดี กลับถึงห้องแล้วหรือยัง ทำอะไรอยู่ชะเอมจึงกดส่งข้อความตอบกลับไปหายังรุ่นพี่หนุ่มลูกครึ่งชะเอม : พึ่งถึงห้องได้สักพักแล้วค่ะพี่ไบรอัน ตอนนี้ชะเอมกำลังนั่งกินข้าวอยู่ค่ะ พี่แชมเปญทำเอาไว้ให้ไบรอัน : พี่แชทมากวนเราหรือเปล่า ไหนส่งรูปมาดูซิว่าหน้าตาจะอร่อยหรือเปล่า ฝีมือของพี่สาวเราน่ะชะเอม : (รูปภาพอาหาร) เป็นยังไงบ้างคะ มันน่ากินมากๆเลยใช่มั้ยคะไบรอัน : ก็พอกินได้อยู่ครับ ฮ่าฮ่า ถ้างั้นเรากินข้าวไปก่อนแล้วกัน พี่ไม่กวนแล้ว พี่ไปธุระกับเพื่อนๆของพี่ก่อนนะ แล้วถ้าว่างเดี๋ยวพี่ทักไปหาครับชะเอม : โอเคค่ะหลังจากนั้นชะเอมก็กินอาหารต่ออย่างอร่อย กินไปเปิดดูโซเชียลไป จนเมื่อเธออิ่มแล้วก็ได้เดินไปนั่งดูซีรี่ย์เกาหลีที่เธอนั้นชื่นชอบเป็นชีวิตจิตใจ ดูไปได้สักพัก เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นมาอีกอลิส คือคนที่โทรเข้ามา“ฮัลโหลว่าไงอลิส”(แก ฉันอกหัก)“ห๊ะ! เรื่องมันเป็นมายังไงไหนเล่าดิ๊”(ฉันแวะไปหาพี่สายฟ้าที่ร้านก็เจอเขากับผู้หญิงคนนึงที่เขาบอกว่าเป็นเพียงเพื่อนเก่าของเขา ฉันเห็นพวกเขากำลังยื่นจูบกัน ฮึก..)“เฮ้ย! แกอย่าร้อง แล้วอินั่นมันเป็นใครกันทำไมพี่สายฟ้าของแกเขา
“พวกแกพ่อกับแม่ฉันตอบตกลงแล้วนะ พรุ่งนี้เช้าสักเจ็ดโมงเช้าฉันจะไปรับพวกแกทั้งหมดเองนะ เอ่อพราวแกอยู่กับมายูใช่ไหมตอนนี้?” “อ่าใช่ๆตอนนี้ฉันอยู่กับมายู” พราวจึงตอบกลับไปตามความจริงว่าตอนนี้เธอได้ไปอยู่ที่ห้องของมายูเป็นการชั่วคราวก่อน ชะเอมเมื่อฟังคำตอบของพราวและก็พยักหน้าตอบรับ“โอเค กินเสร็จแล้วจะไปไหนกันอีกไหม” ชะเอมเมื่อคิดได้ว่าด้านหลังของร้านหมูกระทะนั้นมีตลาดนัดหน้าเดินอยู่จึงพูดถามขึ้น“ทำไมเหรอ แกจะไปไหน” อลิสจึงได้ถามไปยังชะเอม“ไปเดินดูเสื้อผ้ากันดีกว่าข้างหลังมีตลาดนัดอยู่นะมีร้านเสื้อผ้าเต็มเลย” ชะเอมจึงได้เฉลยว่าที่ตนนั้นถามก็เพราะว่าอยากจะชวนพวกเธอให้ไปเดินตลาดนัดด้วยกัน และพวกเพื่อนก็ตอบตกลงเป็นเสียงเดียวกันแล้วหลังจากนั้นพวกเราทั้งสี่ก็ไปเดินตลาดนัดช้อปเสื้อผ้ากันพวกเราได้เสื้อผ้าใหม่กันมาคนละ3-4ตัวหลังจากนั้นชะเอมก็อาสาขับรถไปส่งเพื่อนทั้งหมดด้วยตัวของเธอเอง“รีบๆนอนกันด้วยนะพวกแก เจ็ดโมงฉันจะมารับ โอเค๊?” ชะเอมพูดขึ้นกับพราวและมายู“จ้า บัยบายนะแกขับรถดีๆล่ะ” พราวจึงพูดตอบรับเพื่อนสาวและทั้งสองก็เดินลงจากรถของชะเอมแล้วขึ้นไปยังห้องของมายูทันทีเพราะต้องเตรียมตัวเก็บ
“กี่ที่กันเหรอพรุ่งนี้น่ะ” มายูจึงได้ถามถึงวันพรุ่งนี้ว่าจะมีไปไหนอีกบ้างตอนเช้าของวัดถัดมาทั้งหมดรีบนั่งรถเพื่อมายังม่อนแจ่ม ดินแดนแห่งขุนเขา ทะเลหมอก และดอกไม้ ที่เที่ยวเชียงใหม่ที่เราจะได้สัมผัสลมหนาวและวิวทิวทัศน์ของภูเขาสุดลูกหูลูกตา อากาศที่ม่อนแจ่มค่อนข้างเย็นสบายตลอดทั้งปี ทุกๆเช้าจะมีหมอกให้เราได้ชม ในช่วงฤดูหนาวบนม่อนแจ่มก็จะมีการปลูกดอกไม้เมืองหนาวสวยๆ บริเวณด้านบนม่อนแจ่มก็มีร้านอาหาร มีศาลาไม้ให้เราได้นั่งจิบเครื่องดื่มรับประทานอาหารไปพร้อมกับชมวิวสวยๆ ด้วย“เป็นไงล่ะสวยไหมพวกแก” เมื่อมาถึงยังบริเวณจุดชมวิวชะเอมก็เอ่ยปากถามไปยังเพื่อนสาวที่ตอนนี้กำลังยิ้มมองธรรมชาติอันสวยงามและเก็บภาพความสวยงามของมันด้วยโทรศัพท์มือถือ“สวยมากเลยชะเอม ดีใจจังที่ได้มากับพวกแก” พราวพูดขึ้นโดยที่มือก็ยังคงถ่ายรูปเก็บภาพความสวยงามของธรรมชาติเอาไว้“เดี๋ยวพวกเราไปนั่งกินอาหารเช้ากันตรงมุมนู้นกันดีกว่ามุมและวิวสวยมาก” มายูพูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปทางศาลาที่ไว้สำหรับให้ผู้เยี่ยมชมได้เข้าไปนั่งรับประทานอาหารและหลังจากนั้นก็พากันไปยังดอยอ่างขางที่นั่นมีดอกไม้ พืชผักเมืองหนาว ทะเลหมอก ดอกพญาเสือโคร่ง
รายนั้นวันนี้ไม่อยู่บ้านหรอก ออกไปดูหนังกับเพื่อน” แม่จึงได้บอกว่าพี่เขาไม่อยู่หรอกออกไปดูหนังกับเพื่อน“อ๋อ” พยักหน้ารับรู้ แต่ใจมีเรื่องที่อยากจะถามพี่เชอนี่นะสิ“แล้วหนูกินข้าวมาหรือยัง อยู่กินข้าวกับพ่อกับแม่ก่อนดีมั้ย” แม่ถามด้วยความห่วงใยในตัวลูกสาวที่ไม่รู้ว่าได้กินข้าวมาหรือยัง“ดีแน่นอนค่ะ ชะเอมหิวมาก อ้อ เมื่อหลายวันก่อน พี่ไบรอันไปหาชะเอมที่มหาลัยด้วยนะคะ”“จ้ะ พ่อไบรอันเขาเข้ามาพบพ่อกับแม่ พี่เขาพึ่งกลับมาจากอังกฤษก็เลยแวะเข้ามาเยี่ยมพวกเราน่ะ หนูเจอกับพี่เขาแล้วใช่มั้ย”“เจอแล้วค่ะ ชะเอมมีเบอร์ของพี่ไบรอันแล้วด้วย ต่อไปคงได้ติดต่อกันมากขึ้นค่ะ”“ดีแล้วจ้ะลูก แล้วช่วงนี้เรียนหนักมั้ยเรา”“ลูกแม่กับพ่อซะอย่าง ไม่หนักเลยค่ะ สบายมาก”“เก่งจังลูกสาวใครเนี่ย” ฟังบนสนทนาระหว่างภรรยากับลูกสาวคนเล็กก็อดที่จะขำไปกับประโยคสุดท้ายที่ชะเอมนั้นได้เอ่ยออกมาพร้อมกับถามไปยังลูกสาวตัวน้อยสุดที่รักของบ้านหลังนี้“ลูกสาวของพ่อกับแม่ไงคะ” ชะเอมรีบตอบให้พ่อกับแม่ได้ภาคภูมิใจ ยิ้มออกมาจนตาหยีมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่บ้านหลังนี้ ได้อยู่กับพ่อและแม่“แอบเสียดายอยู่เหมือนกันนะคะเนี่ยที่มาแล้วไม่
1 เดือนผ่านไปคอนโดพายุชะเอมกำลังนั่งดูซีรี่ย์เกาหลีอยู่ที่โซฟาภายในห้องรับแขก มือเรียวหยิบขนมกรุบกรอบที่วางอยู่ในจานหยิบขึ้นใส่ปากทีละชิ้นๆด้วยความเอร็ดอร่อยไม่นานนักพายุก็ได้เดินออกมาจากห้องนอนด้วยชุดเสื้อยืดสีดำกางเกงวอร์มสีเทา เขาเดินมานั่งลงยังโซฟาตัวเดียวกันกับที่ชะเอมภรรยาสุดที่รักกำลังนั่งอยู่กลิ่นฉุนๆเริ่มลอยมาเตะจมูกของชะเอมทำให้เธอเริ่มทำจมูกฟุตฟิตๆหาว่ากลิ่นเหม็นมาจากที่ไหน เธอขยับกายเข้าไปใกล้ชิดสามีหนุ่มและเริ่มรู้แล้วว่ากลิ่นมาจากตัวของพี่พายุนี่เอง“พี่พายุนี่พี่อาบน้ำหรือยังคะ? ทำไมตัวพี่เหม็นจัง!!” ชะเอมที่อยู่ดีๆก็ได้กลิ่นเหม็นจากเนื้อตัวของสามีอย่างพี่พายุ เธอจึงไม่รอช้าเอ่ยถามเขาออกไปพร้อมกับเอามือตัวเองปิดปากปิดจมูกไปด้วย“เหม็นอะไรกันฉันอาบน้ำแล้วนะ” พายุถึงกับชะงักไปเล็กน้อยเมื่อภรรยาสาวบอกว่าได้กลิ่นเหม็นจากร่างกายเขาทั้งๆที่เขาพึ่งจะเข้าไปอาบน้ำมาหมาดๆ“ไม่รู้ค่ะ แต่เหม็น เหม็นมากๆเลย” ชะเอมส่ายหน้าไปมาแล้วหยิบยาดมที่วางอยู่แถวนั้นขึ้นมาสูดดมความหอมของสมุนไพรที่อยู่ภายในหลอดยาดม“อาการแบบนี้ไม่ใช่ว่าเธอท้องแล้วหรอกเหรอ” พายุจ้องมองไปยังใบหน้าสวยหวานของภรรย
ห้างสรรพสินค้าตอนนี้พายุกับสายฟ้ากำลังเดินมองหาร้านอาหารที่ว่างและคนไม่เยอะเพื่อที่จะได้เข้าไปนั่งกินภายในร้าน จู่ๆก็มีเด็กผู้หญิงถักเปียสองข้างเดินเข้ามาชนพายุ จึงทำให้ทั้งพายุและเด็กผู้หญิงคนนั้นล้มลงไปที่พื้น“โอ๊ะ! ขอโทษค่ะ พี่เจ็บตรงไหนมั้ยคะ ชะเอมไม่ได้ตั้งใจ” เด็กผู้หญิงคนนั้นรีบลุกขึ้นและยื่นมือมาช่วยพยุงแขนพายุและถามเขาด้วยความเป็นห่วงเป็นใย พายุเงยหน้าขึ้นสบตากับเด็กผู้หญิงคนนั้นโดยบังเอิญ ริมฝีปากอมชมพู ใบหน้าขาวนวลเนียน ใบหน้ารูปไข่ ดูแล้วน่าจะเป็นเด็กมัธยมต้นซึ่งดูได้จากดาวที่ปักอยู่ที่ริมปกเสื้อนักเรียนของเธอ“ไม่เป็นไรแล้วเราเจ็บตรงไหนหรือเปล่า” พายุลุกขึ้นยืนสายตาจดจ่ออยู่กับใบหน้าเธอ เขายกมือขึ้นลูบท้ายทอย คลี่ยิ้มอย่างขัดเขินเสียอาการเป็นอย่างมาก“ไม่เจ็บค่ะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ” เด็กสาวส่ายหัวไปมาแล้วรีบกล่าวคำขอโทษไปยังเขาอีกครั้งที่ทำให้ต้องมาเสียเวลาแบบนี้“งั้นถ้าพี่ไม่ได้เป็นอะไร ชะเอมขอตัวก่อนนะคะ” เธอพูดเสร็จก็เดินออกไปเพราะมีคุณพ่อคุณแม่ของเธอรออยู่ภายในร้านอาหารเด็กสาวคนนั้นเดินออกไปพร้อมกับหัวใจของเขาตึกตักๆ“น่ารักจัง” พายุยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวโดยท
แจ๊ะ! แจ๊ะ!เสียงนิ้วที่กดกระแทกขยับเข้าออกผสมปนเปไปกับน้ำหวานสีใสที่ค่อยๆทยอยหลั่งไหลออกมามันช่างดูลื่นหูน่าฟังสำหรับชายหนุ่มยิ่งหนัก“พี่พายุ หนูจะเสร็จ” หญิงสาวบิดเกร็งไปทั้งร่าง เงยหน้าขึ้นมองเพดาน หลับตาพริ้ม ความเสียวกำลังเล่นงานไปทั่วทั้งตัวของเธอ พายุต้องรีบขยับนิ้วเข้าออกให้แรงขึ้นๆ ระรัวลิ้นไปตามกลีบดอกไม้เนียนให้ถ้วนทั่วแผล็บ! แผล็บ! แจ๊ะ! แจ๊ะ!เสียงน่าอายดังไปทั่วทั้งห้องพักของทางโรงแรม“พี่..อื้อ! อ่า อ๊ะ อ๊ะ อร๊ายย” ร่างบางกระตุกถี่เกร็งภายในปลดปล่อยน้ำหวานสีใสไหลออกมา สมองขาวโพลนเธอรู้สึกดีเป็นอย่างมาก นอนอยู่กับที่ให้ชายหนุ่มได้ทำการดูดกลืนน้ำหวานสีใสของภายในร่องรักของเธอจนหมด"ฉันทำความสะอาดให้แล้ว มาทำลูกกันเถอะนะ" พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าดูเซ็กซี่อยู่ไม่น้อย ตอนนี้ร่างกายเขาเปลือยเปล่า เขาถอดเสื้อออกไปตอนไหนไม่รู้ แก่นกายผงาดชี้หน้าคนที่กำลังนอนหายใจเหนื่อยหอบ“ดูดนมให้หน่อยได้มั้ยครับ” เขาพูดเสร็จก็ล้มตัวลงนอนราบไปกับที่นอนพร้อมกับจ้องมองว่าเธอจะยอมตกลงทำตามสิ่งที่เขาร้องขอหรือไม่“ก็ได้ค่ะแต่หนูทำไม่ค่อยเป็นนะคะ พี่ก็รู้~”“ขึ้นมาคร่อมตัวฉันเลย คนสวย~”ชะ
“ชะเอมอยากขอบคุณพี่พายุที่รักและใจดีกับชะเอมมาตลอดแม้ว่าบางครั้งชะเอมก็อาจจะทำตัวไม่น่ารักไปบ้างแต่พี่ก็ไม่เคยโกรธอะไรชะเอมเลย ขอบคุณพี่พายุมากนะคะและหนูอยากจะบอกกับพี่ว่า หนูก็รักพี่พายุมากๆเหมือนกันค่ะ ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ของพี่พายุรวมไปถึงคุณพ่อคุณแม่ของชะเอมด้วยที่ตลอดมาให้ความรักและคอยเอ็นดูชะเอม รักพวกท่านนะคะ สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกๆท่านที่มาร่วมงานแต่งของพวกเราในวันนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ”แชมเปญ เชอรีน รวมไปถึงไบรอันเดินเข้ามาร่วมแสดงความยินดีกับน้องสาวคนเล็กของพวกเธอ“พี่ยินดีกับเราด้วยนะน้องรัก” แชมเปญเดินเข้ามาโอบกอดชะเอมด้วยความยินดีที่น้องสาวคนเล็กของบ้านมีวันนี้ มีคนรักที่ดีและได้แต่งงานกับคนที่เธอเป็นฝ่ายเลือกเอง“ขอบคุณค่ะพี่แชมเปญ ว่าแต่เมื่อไหร่พี่จะมีน้องสักทีคะ ว่าไงคะพี่ไบรอัน” สองพี่น้องผละออกจากกันจนได้เห็นน้ำตาของคนพี่ที่ไหลซึมออกมาด้วยความดีใจ ชะเอมรีบใช้มือเช็ดคาบน้ำตาที่อยู่บนใบหน้าของพี่สาวและไม่ลืมที่จะเอ่ยแซวไปยังพี่เขยที่ยืนอยู่ข้างๆ“เรานี่นะ” แชมเปญมันเขี้ยวจึงเอื้อมมือไปหยิกแขนน้องสาวเบาๆที่ชอบพูดแซวเธอกับไบรอันอยู่เรื่อย“ยินดีกับคุณพายุและน้องชะเอมด้วยนะ
บ้านเลิศกิจเดชาพายุเดินเข้ามาพร้อมกับคุณพ่อคุณแม่ของเขาแล้วยกมือขึ้นไหว้ไปยังคุณพ่อคุณแม่ของชะเอมทันทีโดยไม่ลืมที่จะหันไปมองหญิงสาวคนรักที่นั่งอยู่ข้างๆกับคุณพ่อคุณแม่ของเธอ“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ วันนี้ผมพาคุณพ่อคุณแม่ของผมมาพูดคุยถึงเรื่องงานแต่งงานระหว่างผมกับชะเอมครับ” ปากพูดกับพ่อแม่ของชะเอมแต่สายตานี่สิกลับมองจ้องไปยังลูกสาวของพวกท่านไม่ละสายตา“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ของหนูชะเอม” มานพ คุณพ่อของพายุเอ่ยคำทักทายไปยังพ่อแม่ของหนูชะเอม“สวัสดีครับคุณมานพ คุณนพนภา เชิญพวกคุณนั่งก่อนครับ” เตวิชพ่อของชะเอมรีบลุกขึ้นยืนแล้วเดินยิ้มเข้าไปทักทายพ่อแม่ของทางฝั่งพายุเช่นกันพร้อมกับผายมือเชิญให้พวกเขาทั้งสองนั่งลงยังโซฟาในห้องรับแขก“ขอบคุณครับคุณเตวิช วันนี้ผมอยากจะมาพูดคุยถึงเรื่องงานแต่งของเจ้าลูกชายคนโตของผมกับลูกสาวคนเล็กของพวกคุณครับ ผมอยากจัดงานแต่งของลูกๆเราให้เร็วที่สุด พวกคุณจะว่าอะไรมั้ยครับ”“พวกผมยินดีเป็นอย่างมากครับ พายุเองก็เป็นคนดีคงจะสามารถดูแลลูกสาวของผมได้เป็นอย่างดี จริงมั้ยลูกสาวพ่อ” เตวิชมองไปยังพายุคนที่ลูกสาวของตนรักและหันมาถามความคิดเห็นจากทางลูกสาวเหมือนกับอยากจะ
“ชะเอม~” พายุตะโกนเรียกชื่อคนตัวเล็กซึ่งก็ไร้เสียงตอบรับใดๆ “สงสัยจะอยู่ในห้องน้ำ” เขาหยัดกายลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนหนานุ่มแล้วทอดมองไปยังห้องน้ำและคิดว่าเธอคงจะอยู่ในนั้นอย่างแน่นอนและมันก็เป็นดังที่เขาคิดเมื่อประตูห้องน้ำได้ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างบางที่เดินเช็ดผมที่พึ่งจะสระเสร็จแล้วเดินออกมา“พี่ตื่นแล้วเหรอคะ หนูปลุกตั้งหลายรอบเลย” ชะเอมที่เดินเช็ดผมออกมาเห็นพี่พายุของเธอตื่นแล้ว เธอจึงเดินเข้ามาคุยกับเขาพลางเช็ดผมของตัวเองไปด้วย“ไม่เห็นจะได้ยินเสียงเธอปลุกเลย” พายุแก้ตัวด้วยการที่บอกกับเธอไปว่าเขาไม่เห็นจะได้ยินเสียงปลุกของคนตัวเล็กเลย“ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ หนูหิวแล้ว!!” คนตัวเล็กอดที่จะอมยิ้มไม่ได้พร้อมกับส่ายหน้าไปมาอย่างเอือมระอาไปกับคำพูดของชายหนุ่ม เธอรีบบอกให้เขาไปอาบน้ำได้แล้วอาบเสร็จจะได้ออกไปหาอะไรกินกัน“หิวข้าวหรือหิว..อะไร หืม~” พายุใช้สายตาเจ้าเล่ห์ถามเธอพร้อมกับมองไปยังแก่นกายของตัวเองที่มันยังนอนหลับใหลอยู่ในนิทรา ไม่หลับก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วก็เมื่อคืนไอ้เจ้าลูกชายของพี่เขาทำงานหนักมาก หนักพอๆกับน้องสาวของฉันนี่แหละ“พี่พายุยังจะมาเล่นอีกป่านนี้ก็ต้องหิวข้าวสิคะ สายม
“เบาหน่อยได้มั้ยคะ อ๊ะ!”ปลายลิ้นตวัดลงบนหัวนมพร้อมกับปล่อยน้ำลายออกมาจากปากของตัวเองแล้วใช้ปลายลิ้นปาดเลียจนชุ่มยอดอกเธอ เอวสอบยังคงตอกอัดกระแทกเข้าออกอย่างไม่มีทีท่าว่าจะยอมผ่อนแรงให้เบาลงตามคำขอของคนตัวเล็กตับ! ตับ! ตับ!เสียงหยาบโลนเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องไปทั่วห้อง“ซี๊ดโคตรดี~” พายุเปล่งเสียงครางออกมาไม่ขาดสายเมื่อร่องเล็กของชะเอมกำลังบีบรัดตัวตนอันใหญ่โตของเขาเอาไว้แน่น“พี่เบาเสียงลงหน่อย! อ๊ะ ดะ เดี๋ยวพี่สายฟ้ากับอลิสจะได้ยินเอา อื้อ~” ชะเอมใบหน้าขึ้นสีแดงเขินอายไปกับความเสียงดังของพี่พายุ เธอรีบเอานิ้วชี้ปิดปากพี่พายุและบอกให้พี่เขาช่วยลดเสียงลงหน่อย กลัวว่าห้องด้านข้างอาจจะได้ยินเข้า“เรื่องธรรมชาติของผัวเมียมั้ย? มาต่อให้จบกันดีกว่าฉันอยากแตกในตัวเธอแล้ว..คนสวย” ชายหนุ่มตอบกลับมาอย่างหน้าตาย พายุหยัดกายลุกขึ้นหลังตรงอีกครั้ง จับขาเรียวแยกออกกว้างมากขึ้นพร้อมกับเริ่มขยับเอวสอบกดกระแทกเข้าออกร่องรูสวย เขาเลื่อนมือไปเขี่ยขยี้ปุ่มเสียวรัวๆจนน้ำใส่เริ่มไหลเยิ้มออกมา“อะ อ๊ะ อย่า พะ พี่พายุ หนูเสียว” ชะเอมที่โดนกระทำถึงกับร้องครางเสียงหลงออกมาอย่างไม่ได้ศัพท์ สะโพกสอบขยับโยกหม
ชายหนุ่มโยนเสื้อชั้นในของเธอทิ้งลงไปที่พื้นห้อง เขาค่อยๆขยับตัวหมุดลงไปในผ้าห่มผืนหนาเลิกเสื้อยืดของคนตัวเล็กขึ้นมากองเอาไว้บนเนินอกอวบพร้อมกับจับร่างบอบบางพลิกให้นอนหงายและเหมือนว่าจะได้ยินเสียงหัวใจเต้นที่ค่อนข้างจะดังมากๆของเธอด้วยนะตึกตัก! ตึกตัก!"หลับแล้วทำไมใจเต้นแรง"ไม่รอช้าผมจึงแกล้งแนบใบหน้าชิดอกด้านซ้ายของเธอเพื่อที่จะฟังเสียงหัวใจของเธอได้อย่างชัดเจนและถือโอกาสใช้ใบหน้าถูไถไปกับหน้าอกอวบของเขา(อ๊ะ สะ..เสียวค่ะพี่สายฟ้า)(อ่าส์ โคตรแน่น)เสียงครางจากห้องข้างๆยังคงดังมาไม่ขาดสายให้ตายเถอะทำไมฉันต้องมาอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมอย่างนี้ด้วย ไม่ไหวๆ ขืนไม่ทำอะไรสักอย่างมีหวังต้องจบลงด้วยการทำเรื่องอย่างว่าอย่างแน่นอน งั้นเอาแบบนี้ก็แล้วกัน รีบวิ่งไปขังตัวเองเอาไว้ในห้องน้ำดีกว่าชะเอมเริ่มขยับเขยื้อนตัวพลางใช้มือผลักดันใบหน้าของเขาออกจากหน้าอกเธอ ใบหน้าเขาถูไปมาจนหัวนมของเธอมันแข็งเป็นไตหมดแล้วและเมื่อดันเขาออกไปได้สำเร็จก็เตรียมพร้อมที่จะลุกหนีออกจากเตียงนอนแต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ลุกขึ้นนั่งก็โดนคนตัวใหญ่ผลักเธอนอนลงตามเดิมและขึ้นมาคร่อมร่างของเธอเอาไว้อีกครั้ง“ปล่อยนะลุกออกไป
ประเทศเกาหลีตอนนี้ชะเอม พี่พายุ และคู่รักข้าวใหม่ปลามันอย่างพี่สายฟ้ากับยัยอลิสได้เดินทางมาถึงยังห้องพักกันแล้วและเป็นครั้งแรกของพวกสาวๆที่ได้เห็นหิมะตกกับตาของตัวเองจึงทำให้พวกเธอนั้นดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ ส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความดีใจโดยเฉพาะอลิสที่ดูจะเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่"กรี๊ด~หิมะตก ชะเอมถ่ายรูปให้ฉันที" อลิสกรีดร้องออกมาเมื่อมาเกาหลีคราวนี้ได้เห็นหิมะตกเป็นครั้งแรก มันสวยมากเหมือนในซีรี่ย์ที่พวกเธอชอบดูเลย สวยจนต้องถ่ายรูปเก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ"มาๆเดี๋ยวเปลี่ยนกันถ่าย" ชะเอมยังอดขำไม่ได้กับท่าทีตื่นเต้นดีใจสุดขีดของเพื่อนสนิท รีบหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายใบเก่งเอาขึ้นมากดถ่ายรูปให้กับเธอ"ก็แค่หิมะตก ไม่เคยเห็นเหรอไง" เสียงพูดของชายหนุ่มด้านหลังดังขึ้นอย่างไม่ดังมากนักแต่มันก็ดังพอที่ชะเอมจะได้ยิน ใบหน้าสวยเท่ของเธอหุบยิ้มลงทันทีเมื่อโดนคนบ้าพูดขัดจังหวะขึ้น เธอจึงหันกลับไปตอบเสียงแข็งทันควัน"ไม่เคยค่ะ" พร้อมกับหันใบหน้ากลับมายิ้มแย้มถ่ายรูปสลับสับเปลี่ยนกันกับอลิสดังเดิม"กูจองห้องเอาทั้งหมด 3 ห้อง" สายฟ้าลอบมองพายุสลับกับชะเอมไปมาพร้อมกับหลุดขำออกมาเพียงครู่ก่อนท