***
MONDAY afternoon sa university na pinapasukan ni April. Hindi niya malaman sa sarili kung bakit sobrang antukin niya nitong mga nakaraang araw.
Muntik pa nga siyang mapagalitan ng professor niya dahil naka-idlip siya sa klase nito. Buti nalang at naiintindihan nito na may part time job siya at maaaring pagod lang siya ngayon.
Pero hindi naman siya sobrang pagod sa trabaho. Hindi na rin siya masyadong busy sa research niya dahil malapit na niyang matapos ang first part nito. Maaga rin siyang natutulog sa gabi, ganoon pa man ay hirap na hirap pa rin siyang bumangon sa umaga.
Katulad na lang ngayon. Nasa library siya para sana maghanap ng mga librong magiging reference niya sa research. Pero hindi siya makapag-concentrate dahil hinihila siya ng mga upuan sa dulong bahagi ng library para matulog.
Meron siyang isa’t kalahating oras na vacant at kailangan niya itong gugulin sa paghahanap ng references para sa research niya ng hindi siya mahuli sa schedule.
Pero iba ang gusto ng katawan niya. Ang matulog.
Agad niyang simansam ang mga gamit sa gitnang lamesa at kumuha ng isang libro. Props sa mang sisita sa kanya kung bakit siya natutulog sa library.
Sa dulog bahagi ng library ay nahanap niya ang kapayapaan para matulog.
~~
He doesn’t know what kind of sorcery April gave him.
The last time he became like this… nasaktan lang rin siya sa huli. For him, girls are made for f-cking. Tapos na siya sa stage ng buhay na nabaliw sa babae.
But April’s another story.
Binibigyan siya nang dalaga ng sakit sa ulo sa kakaisip dito. At sakit sa puson, dahil sa mga bagay na naiisip niyang gawin dito.
“Hey sweetheart. Care for some fun?” Malanding yumakap sa kanya ang dalagang si Serene? Solen? Shane? Hindi na niya maalala ang pangalan nito.
Basta ang natatandaan niya ay cheer leader ito, his newest arm candy. Hindi niya ito gusto, ito ang kusang lumapit at nagbigay ng sarili sa kanya. Sino ba naman siya para tumanggi? Palay na ang lumalapit sa manok.
Pinalibot ni Cyril ang braso sa bewang nito. Binigyan ng isang ngiting pilyo. Alam na agad ng dalaga ang sagot sa tanong niya.
Walang masama. He needed to release his steam. Simula nang may magyari sa kanila ni April ay wala pa siya ulit nakakasama sa extra curricular activity niya.
Hindi sa walang lumalapit. Siya ang may problema. Nawawalan kasi siya ng gana dahil hindi niya nararamdaman ang naramdaman niya kay April noon.
Akala niya sa bakanteng C.R. siya dadalin ng dalaga. Iyong dulong comfort room na kilalang-kilala na gawaan ng milagro ng mga estudyante.
But the girl wanted some adventure with him. Hindi niya akalain na may pagka-exhibitionist pala ito. A small smile crept on his face.
Agad siyang hinila ng dalaga sa library. Ang dulong lamesa sa may dulong aisle ng mga bookshelves. Kilala rin itong gawaan ng milagro. Bukod sa wala masyadong pumupunnta dito ay hindi din ito puntahan ng mga tao.
Na-e-excite siya sa gagawin nila. Kahit kailan ay hindi pa niya ito nasusubukan.
“Don’t make any noise, sweetheart. Or else…” dinakma nito ang alaga niya. “Ms. Librarian will get angry… really angry.” Malandi nitong sabi sa kanya habang hinahalik-halikan ang leeg niya.
She’s hot… and wild.Sinandal siya nito sa dulong bookshelves. Binuksan nito ang kanyang zipper at pinipisil-pisil siya dito.Nagsimula na rin siyang mag-init kaya agad niyang pinasok ang kamay sa blouse nito. Grasping her mountains circularly. Ito ang napa-ungol sa kanyang ginawa kaya agad niyang siniil ng halik ang mga labi nito para walang makarinig sa kanya.
“I t-thought we should be quite.” May panunuksong sabi niya dito habang patuloy na pinipisil ang dibdib nito. Hindi pa siya nakuntento, pinatalikod niya ito sa kanya. Sapo-sapo ng kanan niyang kamay ang kaliwang dibdib nito habang nag lulumikot na ang kaliwa niya sa buong katawan nito.
He’s blessed because she’s wearing their cheerleading uniform. A skirt for easy access.
Patuloy pa rin ito sa pagpiga sa kanyang pagkalalake.
“C-Cyril.” Ungol nito ng salatin niya ang nasa pagitan ng mga binti nito na agad naman niyang nilunok sa pamamagitan ng halik.
~~
Naalimpungatan si April dahil sa mahinang mga ungol. Pag tingin niya sa orasan ay halos alas singko na. Meron pa siyang 30 minutes para sa susunod na klase. Paglibot niya ng tingin ay konti nalang ang tao sa library.
Nangilabot ang kanyang mga balahibo dahil sa narinig ulit na ungol.
Kalat na kalat pa naman sa buong campus ang istorya ng nagpapakitang white lady dito sa library.
Dati daw itong estudyante ng naturang paaralan. May kasintahan ito at ang tagpuan ng dalawa ay ang dulong aisle ng library. Tuwing may bakanteng oras ay dito naglalagi ang dalawa.
Ngunit nakipaghiwalay ang kasintahan nito. Hindi nito nakayanan ang sakit kaya minabuti nitong wakasan ang buhay dito mismo sa dulong aisle ng library. At ang hindi matahimik na kaluluwa nito ang nagpapakita ngayon.
“Ahh… deeper.”
Kunot ang noo niya sa sumunod na narinig. Hindi naman siguro nagsasalita ng ganoon ang mga multo?
“C-Cyril… make it fast. Ahhh!”
Mas lalong lumalim ang gatla sa kanyang noo.
Curiosity strikes her kaya agad niyang simansam ang gamit at dahan-dahang pinuntahan ang pinaka dulong bookshelves.
“Hmp!” Agad niyang tinakpan ang bibig para pigilan ang umalpas na sigaw.
Hindi multo ang nakita niya.
Kundi dalawang taong kapwa lunod sa sariling pangangailangan.
“S-Stop the foreplay. I n-need you.” Kapos hiningang sabi ng babae.
Nagmamadaling tinanggal ng lalaki ang kanyang sinturon. Nang ibababa na nito ang pantalon ay nahagip siya ng paningin nito.
“A-April.” Bulong nito
Bago pa siyang may makitang iba ay dali-dali siyang umalis sa lugar na iyon.
Pero hindi niya agad naalis ang kanyang sariling luha. Bakit siya umiiyak? Tanong niya sa sarili.
For a better reading experience, the writer urges you to play the songs included per chapter. Please visit my Facebook page for the Playlist on Spotify, feel free to listen to them while reading! Please wash your hands regularly, humans! Thank you so much for giving time to my story! Appreciated! Will work hard more for your reads :) Please do leave a rating/comment! I am reading them :) Comments? Reactions? Feel free to comment on them down below :) You can use the #YoungHearts RNL Stories
Cause it’s you who fills the emptiness in me. It changes everything, you see. When I know I’ve got you with me. - You, Basil Valdez *** DALAWANG linggo na ang nakaraan matapos ang insidente sa library. Aminado siyang medyo nag-expect siya sa binata dahil sa nangyari sa restaurant. Nakalimutan niyang playboy nga pala ito. Sanay sa mga ganoong bagay. She sometimes sees Cyril around the campus. Well, this time with a different girl. This should be an ordinary day for April. Pero ang sama talaga ng timpla ng katawan niya. Nagsuka pa nga siya kanina pagkagising. Pagkatapos noon ay wala na siya sa mood. Ngayon naman ay gusto niya ng manggang hilaw. Kamalas-malasan pa ay wala sa dati nitong pwesto sa labas ng kanilang campus ang tinderang suki niya. Ramdam na ramdam ni April ang panunubig ng mga panga dahil sa pagka takam sa manggang hilaw. Kailangan kong makakain noon. Pakiramdam ko ay mababaliw ako anumang oras kapag hindi pa ako nakakain ng manggang hilaw. Sabi nito sa saril
*** NANGILABOT si April sa sinabi nang kaibigan ni Cyril. Kilala niya ito, sino bang hindi nakakakilala sa dalawang mala-demigod na lalaki na iyon? Mas lalong bumilis ang tibok ng puso niya dahil nandoon si Cyril. Pero ang mas inaalala niya ngayon ang sinabi ng kaibigan nito. Para siyang upos na kandilang napaupo sa bench malapit sa gate. Nang banggitin ng kaibigan ni Cyrill ang tungkol sa buntis ay isa lang ang naisip niyang gawin. Ang tumakbo. Panganay siya at meron pa siyang apat na malilit na kapatid, saksi siya sa pagbubuntis ng kanyang ina kaya pamilya siya sa mga sintomas ng pagiging buntis. She clearly have the signs. Bakit hindi niya napansin ito agad? Her sudden cravings. Ang madalas niyang pagiging antukin at ang pagsusuka niya kaninang umaga. Idagdag mo pa ang pagiging delay ng monthly period niya. She’s regular. Namamawis na ang kanyang mga kamay at pinagpapawisan na rin siya ng malapot. Agad niyang naisip ang kanyang mga pangarap. She’s in the last year of
Wag kang matakot. Di mo ba alam nandito lang ako, sa iyong tabi. Di kita pababayaan kailan man. - Huwag kang Matakot, Eraserheads *** LITONG-LITO ang dalaga. Hindi niya alam kung anong susunod na gagawin. Wala siya sa sarili, kaya kahit meron pa siyang huling klase ay agad siyang umalis sa campus nila at tumuloy sa trabaho. Kim is on duty at kaunti lang rin ang mga kumakain sa restaurant. “Oh bat ang aga mo? Closing ang shift mo ngayon diba?” Tanong nito sa kanya habang nag-aayos ng mga untensils sa bakanteng lamesa. Hindi siya kumibo at nag dire-diretso sa locker room. Wala sa sariling nilagay niya ang mga gamit sa loob ng locker. Pagsara nito ay agad siyang napadausos paupo. She hug her knees and like a lost girl, cried her hearts out. “April?” Bumukas ang pintuan ng locker room at niluwa noon ang kaibigan. “Anong nangyari?” Agad siyang dinaluhan ng kaibigan ng makita siyang umiiyak. Bakas sa boses nito ang pag-aalala. “Anong problema? Bakit ka umiiyak, huh?” Sunod-su
~~ Masama ang pakiramdam ni April but she needed to work. Sobrang na-drain siya sa pag-iyak nila ni Kim at sa kaalamang buntis siya. Kim gave him a plastic of oranges bago ito umalis kanina. Tanong din ito nang tanong sa mga pagkaing gusto niya at sa mga hindi niya gusto. Sa totoo lang ay hindi niya alam. Wala pa siyang ibang nararamdaman bukod sa matakaw siya sa tulog. Nine ng gabi natapos ang shift niya sa Spotz. Kagaya noong mga nakaraang gabi ay may pakiramdam siyang may sumusunod sa kanya ngayon. Sobrang takot ang nararamdaman niya dahil mag-isa siya ngayon, wala si Kim na kasabay niyang umuwi. Lakad takbo ang ginawa niya para makarating sa terminal ng jeep sa kanto. Syempre nag-iingat siyang madulas, hindi na lang dapat ang sarili niya ang iniisip. There’s a little monster inside her right now. Pero napa-preno ang paa niya nang may maamoy sa paligid. Kasunod nito ay ang pagkalam ng sikmura niya. Wala sa sariling napahawak siya sa ulit sa tiyan. Ngayon lang niya na
We do it in the dark, with smiles on our faces. - The Take Over The Breaks Over, Fall Out Boys *** 4 DAYS have passed since the day April discovered her real condition. Apat na araw na rin niyang kinikimkim ang tungkol dito. Tanging ang kaibigan lang ang may alam sa tunay niyang kalagayan. Nagising siyang sobrang sama ng pakiramdam. Ito na ata ang simula ng kalbaryo niya. Wala pa siyang balak bumangon sana pero hindi ata nakisama ang kanyang anak. Bumangon siya at agad-agad na pumasok sa banyo. Sinuka nya ang kinain ng nagdaang magdamag hanggang sa pakiramdam niya ay buong bituka, atay at baga niya ay nailabas na niya. “Abril, anak? Okay ka lang?” Katok sa kanya ng ina. Ipinikit niya ang mata at nagbilang hanggang sampu. Sa ganoong paraan ay inaasahan niyang mawawala ang hilo. Salamat sa Diyos dahil effective ito. Dali-dali siyang nag mumog at lumabas ng banyo only to see her mother standing adjacent. Matulis ang mga mata nito at sinuri siya mula ulo hanggang paa. Pagka
*** HINDI niya na nakita si Cyril simula noong nagkita sila sa ilalim ng punong manga. Hindi pa rin niya alam kung anong dapat gawin. Mabuti siguro kung sabihin muna niya sa ina bago kay Cyrill. Kahit iresponsable ito, he needed to know. Nasa World Literature class siya ng oras na iyon. Kahit na kaklase niya dito ang binata ang hindi niya ine-expect na makita ito dito. After all hindi naman pumapasok si Cyril sa klase na ito. She’s doing everything she could so she would stay awake during the whole class. 15 minutes palang ang nababawas sa one and a half na klase na ito pero feeling niya ay 10 oras na. She’s so
But I am only human and I bleed when I fall down. - Human, Christina Perri *** HINDI na nakapasok sa susunod na klase si April. Hindi na rin siya nakapasok sa part time job niya sa Spotz. Tinawagan nalang niya ang kaibigang si Kim para ipaalam siya kay sir Leon. Hindi siya madalas mag-absent kaya alam niyang hindi siya pagagalitan nito. Masyado siyang na-drain sa naging usapan nila ni Cyrill. Alam niyang easy-go-lucky ito. He grew up with a golden spoon, hindi nito alam ang salitang hirap. Pero hindi naman niya
*** “BUTI nalang at nadala niyo siya agad dito. She’s just in her first trimester at kailangan niya ng dobleng ingat. Mahigpit ang kapit ng bata. We stopped her bleeding but I suggest you should consult an OB immediately.” It’s a good news. The baby and April is safe. Hinihintay na lang niyang magising ang dalaga. Habang naghihintay sa pag gising nito ay nakaka idlip siya. A moan wake his senses. Pagsilip niya kay April ay dahan-dahan nitong dinidilat ang mga mata. April’s like into a trance. Hindi niya alam kung anong dapat idaing. Ang masakit ba niyang ulo? Ang masakit niyang katawan? O ang masakit niyang puson? Agad siyang napahaw