"V-Val..." nanghihina at garalgal na tawag ko kay Valjerome nang pumasok ako sa mansyon.
Agad niya naman akong sinalubong at niyakap. "It's okay, everything will be okay," pang-aalo niya habang hinahaplos nang marahan ang buhok ko.
I shook my head. "Kasalanan ko... kasalanan ko," paulit-ulit kong sambit at sumubsob sa dibdib niya dulot nang panghihina.
Tuluyan nang lumandas ang mga luha ko. Hindi ko mawari kung paano iyon nagawa ni Chaos sa akin, sa amin ng anak ko—sa batang itinuring siyang tunay na ama.
"D-Dapat ay hindi ko iniwan si Erom tulad nang nakasanayan ko," bulong na anas ko sa pagitan ng aking mga hikbi.
"Ssshh. Don't blame yourself, Jazzie," usal ni Valjerome.
Muli akong umiling at saka mabagal kumalas mula sa yakap niya. Gamit ang nag-uulap kong paningin ay tinitigan ko siya.
"Hindi ko na kaya, Val. Hindi ko na kayang mawalan ulit ng anak," puno ng hinagpis kong wika.
He looked at me softly and then pulled m
Valjerome's men couldn't do anything when the van took me. Hindi sila makabaril ng basta dahil na rin nasa loob ako ng sasakyan."Dala na po namin siya," ani ng isa sa mga nakasakay habang hawak ang isang telepono.Nasisiguradong kong si Chaos ang kinakausap niya. Tahimik na lang ako na bumuntonghininga at saka sumandal sa upuan. Hindi ako nanlaban o gumawa ng kahit anong gulo. Bukod sa wala akong lakas para doon ay alam kong walang silbi kung gagawin ko pa ang mga iyon. In the first place, I chose this.Ramdam ko ang pagmamasid ng mga lalaking kasama ko, kung mabantayan nila ako ay para bang may kaya pa akong gawin sa mga oras na ito. I mentally shook my head and forced a smile.Isa lang naman ang kaya kong gawin ngayon, iyon ay ang ipaalam ang lokasyon ko kay Valjerome.I bit my lower lip when I felt my phone vibrated on my thigh. Nakatago iyon at sinigurado kong hindi mahahalata ng kung sinuman. Sa mga oras na ito, alam kong alam na ni Valjerome
"You are wasting your time by calling him in your mind, Jazzie. Nalinlang ko na ang grupo ng dati mong asawa sa ibang lugar. Kung sakali man na mahanap niya kayo rito, isa na lamang kayong mga bangkay," Chaos spoke coldly."Why?" namamaos kong tanong at saka tumingin sa kanya. "I trusted you, Chaos," I said weakly.He smirked. "That's the plan, Jazzie. Ang pagkatiwalaan mo ako," aniya.Marahan akong umiling at pagak na nagpakawala ng tawa. "Is this necessary, Chaos? Kailangan ba talagang idamay ang anak ko sa paghihiganting gusto mo? Niyo ng pamilya mo?""My sister died in front of me, Jazzie. She shot herself," he stated."She killed herself. Your sister was the one who took her life, Chaos. Not me, not my son, not Valjerome either!" I snapped out of frustration.Chaos clenched his jaw. Hindi rin nakaligtas sa aking paningin ang muling pag-angat ng baril ng matandang Hevion patungo sa direksyon ko. Pinigilan lang iyon ng asawa niya at sinen
"Gift for your wife?" Jaime, one of my trusted men, casually spoke while driving the car.Tipid akong tumango at muling tumitig sa hawak kong kwintas. "For our wedding anniversary," I said lowly and forced a smile.And she'll never know..."You will confess?" he asked again.I chuckled emptily and put back the infinity necklace on its box. "Alam mong hindi ko magagawa iyan sa ngayon," saad ko.Hindi na naman siya umimik pa at itinuon na lang ang atensyon sa pagmamaneho. I looked outside the car window and smiled sadly.A day from now, it's already our third year anniversary, my wife.***IT'S almost 12midnight when we reached my parents' party. I automatically snaked my arms around her, marking my wife at everyone's eyes as we took our way in.She's mine.I am always thankful every time we need to show up at my parents'. It's the only moment I could freely touch her, the split
"Perfect!" masiglang sigaw ng manager kong si Azy nang natapos ang shoot.Naglakad ako patungo sa dressing room at pagod na umupo sa harapan ng isang vanity mirror, agad nagsilapitan sa akin ang tatlo kong PA para intindihin ako. Powder dito, lipstick doon, tipikal na eksena para sa akin na isang modelo."Oh my ghosh! Isa ka talagang definition ng perpekto, Jazzie," ani Azy na nakabuntot sa akin.Napangiwi ako at pasimpleng napailing.Kung alam mo lang, kung alam niyo lang."Maganda, sexy, mayaman at marami pang iba na talaga namang kinahahangaan ng kalalakihan," patuloy niyang saad habang nakaturo pa sa kabuuan ko.I rolled my eyes at him on the mirror and let out a de
I sat on the kitchen chair and silently scooped for my food while I was surrounded by six maids. Naghihintay sa mga maaari kong iutos o ipakuha.Habang nginunguya ang pagkain sa bibig ko ay hindi ko naiwasang pagmasdan ang mga nakakalat na armadong tauhan ng asawa ko. Isang hilaw na ngiti ang aking pinakawalan at marahan na napailing.Tulad nang sinabi ko, hindi na ito bago sa akin. Isang boss ng pangkat ng mafia si Valjerome kaya naman napakarami niyang tauhan dito sa mansion; tagaprotekta at tagapatay."Be ready."Nakuha ng boses ng asawa ko ang aking atensyon. Lumingon ako sa kanya at nakita siya na seryosong naglalakad papunta sa pwesto ko. Nakadamit na siya ngayon nang maayos, isang puting vneck shirt at faded maong pants. Gusto
The party goes on. Nagsimulang magsayawan ang mga dumalong magkakapareha kasabay nang pagsasayaw ng mga magulang ni Valjerome. Hindi ko maiwasan na mapangiti at mainggit sa mag-asawa. It's their 50th anniversary today, yet the love in their eyes were still intact."You're drinking too much," bulong ng isang malalim na boses sa gilid ko.I slowly glanced at him and smiled. "Pati ba naman ito ipagbabawal mo rin?" Pagak akong tumawa at naiiling na nilagok ang shot ng whiskey na aking hawak.Lasing na nga siguro ako dahil nasasagot ko siya nang pabalang na walang kaba na nararamdaman. Ganito naman palagi kapag tinatablan ako ng alak. Para bang isa iyong pinto na binubuksan ko mula sa silid na pinagkakulungan ko.Hindi ko alam kung pang-il
Despite of my loneliness, I still forced myself to prepare a dinner date when the night came. Hoping that he'll celebrate with me on this special day.Nang nakuntento sa gayak ng kusina ay napagdesisyunan kong umakyat muna sa kwarto para magpalit ng damit. Somehow, I felt a little excitement as I search for a dress.Kinuha ko ang isang pinkish na above the knee tube dress at dinala ito patungo sa banyo. I took a shower and fixed myself after. Naglagay ako ng powder sa mukha at kaunting liptint sa 'king labi bago ako dali-daling kumilos nang narinig ang pagdating ng sasakyan ni Valjerome.Kinakabahan man ay hindi ko maiwasan na mangiti, iniisip na tumagal pa rin kami ng ganito katagal sa kabila ng turing niya sa akin.Naglakad ako patu
"Ikaw lang 'ata 'yong nakapahinga sa trabaho na hindi masaya," puna ni Azy nang inaayusan ako ng mga make up artist.I rolled my eyes and didn't bother to talk. Kahit ilang araw na ang lumipas ay hindi pa rin mawala ang sakit sa dibdib ko kapag inaalala ang nangyari noong anniversary namin ni Valjerome."By the way, alam mo naman, 'di ba?" muling pagpukaw ng pansin sa 'kin ni Azy.My forehead knotted as I glanced at him. Waiting for his continuation."May makakapareha ka sa shoot ngayon," aniya."What?!" mabilis kong sambit.Napaawang naman ang labi niya at namewang sa harapan ko. "Don't tell me hindi mo na naman binasa mga messages