Share

Kabanata 13.2

Kalmado talaga akong tao. Hindi ako madaling magalit. Kung magagalit man ay panandalian lang, o mas pipiliin ko na lang na huwag magsalita pero ngayon ay hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko habang kaharap ko si Osmond. It was like he summoned someone inside me to fire up all my triggers. 

Kakamot-kamot siya sa ulo habang nakayuko sa harap ko. Pinapakain ko na sila nang pumasok siyang kusina. 

Nanlaki ang mga mata niya at naging mailap nang makita ako. “Oh. You're here... good morning.”

“Walang good sa morning. Tanga ka ba?” I couldn't hear myself. Ni hindi ako nagsasalita ng ganito noon.

“A-ano?”

“Bakit ka umiinom-inom, hindi mo ba naiisip 'yang mga anak mo ha? I am really disappointed towards you. You're so stupid.” I tried to count in my head to calm myself.

 “Oh my gosh,” I whispered. This

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status